Soms word je wakker en hebt een minder moment
Als ik wakker word, kijk ik naast me, dat is een gewoonte van jaren.
In de weekenden, stond ik voorzichtig op, en liet ik Margreet vaak lekker liggen, en ging een kopje thee voor ze maken, en ze wilde er niks bij, ze at nooit, zonder eerst een kop thee te hebben gedronken.
Dus een beschuitje op bed vond ze niet lekker.
Op de een of andere manier, werd ze vaak wakker, als ik stilletjes de slaapkamer op kwam, de deur was altijd open, dus stil, was geen probleem.
En dan keek ze me aan, kopje thee schatje, kun je wakker worden.
Nu ik erover nadenk, mijn vader, heeft dit ook zijn leven lang, voor mijn moeder gedaan, maar dan met koffie.
En het is nu weekend, een prachtige dag, en ik kijk automatisch naast me, maar het bed is leeg, zoals het al ruim een jaar is, maar toch denk ik aan haar, zoek nabijheid, en het enige dat ik kan bedenken, is "Ik hou van jou, voor altijd"
Maar wat, als ons "Voor Altijd", er niet meer is, en ik besef, dat Altijd, de tijd was die we samen hebben gehad, en dus was, en niet de tijd die nog komt.
Ik mis samen, maar er is geen samen meer, en ik denk na over de toekomst, en wat ik zou willen in die tijd die nog komt.
En het antwoord is altijd hetzelfde, ik wil me weer zo graag heel voelen, wil me gewoon niet meer gebroken voelen.
Want dat is verlies, een belangrijk stuk van je leven is er niet meer, maar dat stuk maakte me, tot wie ik ben, gaf me de kans, om te laten weten dat ik van haar hield.
Ik mis, het niet meer kunnen geven, niet meer kunnen delen, ik heb dat nodig, om me heel te voelen.
De mensen van het forum, die ik heb ontmoet, en me een knuffel hebben geven, geven me even het gevoel weer heel te zijn, de lieve dingen die soms geschreven worden, maken me ook voor even, heel.
Maar ik zou zo graag weer heel zijn, weer iets betekenen voor een ander, nabijheid voelen, vastgehouden worden.
En dat heb ik niet zelf in de hand, daar komt ook toeval en geluk, bij kijken.
Op een dag als deze, had ik een kopje thee willen brengen, en in haar slaperige ogen willen kijken, en ze had hele mooie ogen, ik vond het altijd mooi, om ernaar te kijken.
Maar voor altijd, is zolang je het leven samen deelt, liefde is blijvend, dat zit in je, dat koester je, zo lang je leeft, het is niet zo dat dat weggaat.
1e en 2e liefde waren echt, waren momenten dat je mooi was voor elkaar.
Voor altijd, is voorbij, voor nu, zal hopelijk een keer beginnen
6 reacties
Gemis is een kwetsuur dat er altijd is. Misschien is rond het gapende gat werken heilzamer dan het trachten op te vullen. Maar ja... allemaal makkelijk gezegd he... courage om deze dag door te komen!
Geen idee hoe dat zou moeten, maar 95% van de tijd gaat het prima, en heel soms voel je het weer even.
Ik ben maar in de tuin aan de slag gegaan, daar mocht ik nooit aankomen, want volgens Margreet, zag ik het verschil niet tussen de planten en het onkruid, maar als er mooie bloemen aankomen, en het niet prikt of steekt, en het niet woekert, lekker staan laten.
En alle beestjes, hebben het ook nodig.
Mijn favoriete struik was altijd de Kiwi, vol met bloemen, die allemaal een honing geur hadden, en aan het eind had je eetbare Kiwi's, heel veel smaak, maar helaas niet zo groot als die, je in de winkel koopt.
Omdat de struik, een meter of 8 over de schutting groeide, hebben we er een sport van gemaakt, om de kiwi's die we plukten, tellen, het minimum was 3100 stuks of zo.
Familie, vrienden en kennissen hebben, heel wat jam gemaakt.
En een ander voordeel was, dat luis, rupsen en andere insecten de bladeren niet lekker vonden.
Zomers gonsde de hele struik van de bijen, echt honderden, en natuurlijk hommels.
Ik kom de dag wel door, maar als er af en toe iemand het gat vult, voelt dat goed.
Net als jij ook de mooie en minder mooie momenten.
Het opvullen is niet een relatie, maar gewoon iemand die er af en toe is, soms lukt dat, en is het er even niet.
Lief, dat je reageert
🫂Peter
Oh jeetje wat een herkenbaar blog is dit voor mij ,ik kan nog steeds wakker worden en denken 1 sec dat Ed al naar beneden is om me dan gelijk te bedenken ,kom op hes je weet wel beter ,het gemis snijd me door mn ziel maar we zullen onze weg erin moeten vinden net als alle anderen die dit mee gemaakt hebben maar mee vallen doet het zeker niet .
liefs Hes
Het blijft lastig, als je vol goede moed verder wil, maart er momenten zijn, dat je, de moed in de schoenen valt.
Maar er komt altijd weer een goed moment terug.
Ik weet dat het voor jou ook zo is, maar ik gun je, dat het ooit weer fantastisch wordt, en dat dat niet zo lang zal duren.
Dikke Kus, Peter
Ik hoop zéér van harte dat er een moment komt waarop jij je weer heel voelt! Wij willen er zo graag voor je zijn, hebben je lief, maar kunnen dat stukje jou niet geven.
Je geeft ons meer dan je denkt. Of misschien weet je dat na onze Djemanido wel.. we voelden ons één. We waren één. En dat verdanken we jou.
Knuf lieverd xxxx
Lieve Hebe,
Ik denk dat dat moment wel gaat komen, er komt vast wel een moment, dat er iemand denkt, die past misschien wel bij mij, en andersom ook.
één voelen, wat was dat fijn he, net alsof er buiten dat kleine wereldje in de serre in Andijk, even helemaal niets was, waar we ons bezig mee hoefden te houden.
Ik weet dat jullie er voor me willen zijn, de reacties spreken boekdelen, en inderdaad dat stukje kunnen jullie me niet geven.
Ik kijk naar wat ik wat ik heb, en eigenlijk zou ik jullie allemaal heel lang willen vasthouden, dat is pure liefde.
Ik zou heel veel woorden kunnen schrijven, maar het zullen er nooit genoeg zijn, om te zeggen hoeveel liefde ik voel.
Ik houd echt van jullie.
Wat ik jullie geef, ik denk dat het voldoende is, en dat telt.
Naast liefde, ben ik ook trots op jullie
Dikke knuffel, eigenlijk aan iedereen, die hem wil hebben
🫂😘🐻Peter