Uit iets verdrietigs, kan iets moois tevoorschijn komen

Kanker, die vreselijke rotziekte, die de wereld uit geholpen zou moeten worden.
Het verbindt ons allemaal, we hebben er allemaal mee te maken.
En dan heb je er mee te maken, en hoe moet je dan verder, een puzzel die iedereen, op een of andere manier probeert op te lossen, en die gepaard gaat, met grote veranderingen, en dieptepunten en hoogtepunten.
En het is moeilijk om iemand uit te leggen hoe je je  voelt, vaak is er geen aandacht voor, of manoeuvreren mensen er met een boog omheen.
Mensen zeggen dingen, waarvan je denkt, dat het nietszeggend is, sterkte, hoop dat het goed komt, je ziet er goed uit, en zo is er nog een hele lijst aan dingen.
Maar geen van de woorden is echt nietszeggend, want, wat zou je zelf zeggen als je in hun schoenen staat, alleen het woord al jaagt ze de schrik om het hart.
En evengoed, weten zij, niet, hoe het is om in jouw schoenen te staan.
Ik heb het vaker geschreven, de woorden die ik gebruik, ik zou graag iets zeggen, waar je echt wat aan hebt, maar weet de woorden niet, zijn precies hetzelfde als de "nietszeggende" woorden die de andere gebruiken.
Zij kunnen zich niet indenken, hoe het is om door deze ziekte getroffen te worden, en proberen op een of andere manier hun steun uit te spreken, en woorden zijn ontoereikend, en je gevoel verwoorden is niet makkelijk.
Dat is de kant waar iedereen tegenaan loopt, de verdrietige kant.

Maar er is ook een andere kant, en die vindt je soms op je weg, en zeker als je dit forum bezoekt, daar zijn mensen die weten hoe het is, die hun verhaal schrijven, en van zich af schrijven, en op deze manier in contact komen, met lotgenoten.
Eerlijk is eerlijk, de laatste site waar je terecht zou willen komen is kanker.nl, want als je daar komt, heb je met de ziekte te maken.
En toch wordt het de mooiste site die er is. als je eenmaal lotgenoten treft, en die begrijpen wat je doormaakt, als je  hiermee te maken krijgt, en die je troosten, moed inspreken, een glimlach bezorgen, en die je laten voelen, dat als je valt, zij, je zullen opvangen, en als je je alleen voelt, laten weten, we zijn er voor je, we denken aan je, we leven met je mee.

Ik ben nu een half jaar op deze site, en maak zoveel mooie dingen mee, dat gevoel wat je krijgt, van een simpel woordje als Liefs, of Knuffel.
Voor mij is het liefde, die je voelt, liefde ook voor anderen.
En een glimlach op iemands gezicht, is fijn om te zien.

Ik ervaar het gevoel van samen, van veilig en geborgen zijn, en van het geluk dat je voelt, als je iets voor iemand betekent.
En dat is het moois dat voortkomt, uit iets verdrietigs.
Ik vindt het geweldig, zoals jullie er voor elkaar zijn, en ook voor mij, en ik vindt het geweldig, als ik ook iets voor jullie kan zijn.

Wat er ook komt, samen komen we een heel eind, jullie zijn prachtmensen

Hou van Jullie

10 reacties

Dit schreef ik vorig jaar in een blog: Het zelf hebben (gehad) van kanker, een naaste hebben met kanker of nabestaande zijn, het is allemaal een leerproces. Ieder doet dat op zijn eigen manier. 
Het lezen van al die blogs en reacties heeft mij al menigmaal aan het denken gezet, een andere kijk op bepaalde situaties gegeven, laten lachen, huilen en geholpen. 

Een knuffel voor jou en iedereen op deze grijze zondag.

Sandra

Laatst bewerkt: 02/06/2024 - 09:25

Wat fijn dat ook jij dit zo ervaart, ik vond dat hetzelfde, je verhaal kwijt, de lieve berichtjes, de begrijpende woorden. Soms is alleen een knuffel genoeg, of ik denk aan je.

Fijne lieve mensen hier op het forum, soms hoef je iemand nog niet eens persoonlijk te hebben gezien om er verbinding mee te voelen.

Mooi geschreven,

Lieve groet Hilde

Laatst bewerkt: 02/06/2024 - 12:27

Hebe zei me,

Mensen denken, dat je kunt niet houden van iemand die je niet kent, en dat is absoluut niet waar.

Ik voel het iedere keer weer, en ik krijg het ook terug,
Mensen openen hun hart, en schrijven soms persoonlijke dingen, en het feit dat er anderen zijn, dat helpt.
Jij verloor je mams en paps, en hebt het daar moeilijk mee, maar hier zitten mensen die proberen je hetzelfde gevoel te geven.
Soms zit je daardoor in een coconnetje van liefde, en dat voelt zooo mooi.

Die liefde die in ons allemaal zit, komt zo vaak naar buiten.
Leonard Cohen zingt in een liedje
There's a crack, a crack in everything, that's where the light gets in.
Sowieso vind ik deze zin heel mooi, maar er komt niet alleen licht binnen, er gaat ook licht uit.
Met z'n allen zijn we elkaars licht, en schijnen op elkaars hart.

Lieve groeten, en een knuffel Peter

Laatst bewerkt: 02/06/2024 - 12:42

lieve Peter 

Als ik dit zo lees ben ik gewoon blij voor je dat je de weg naar dit forum gevonden hebt ,Als een warm bad zo heb ik het ook in 2021 ervaren ,ik kon het immers niet met mijn man erover hebben maar ook niet met Familie iedereen was er te verdrietig over en ik wilde juist graag alles weten aard van het beestje zullen we het maar gewoon noemen ,wel apart want ook ik was nooit een prater eigenlijk nog steeds niet maar typen kon ik het wel .

knuffs Hes

Laatst bewerkt: 05/06/2024 - 09:52

Lieve Hester,

Ik denk dat we alle twee blij zijn dat we de weg gevonden hebben, want het heeft ons (en ons is iedereen) veel gebracht.
Dat is nogal wat, om over mezelf te zeggen, maar de reacties, en interactie met mensen, is zo mooi en fijn, nog fijner is, als je iemand kunt helpen.
Het kleed onder ons allemaal, beweegt voortdurend, fijn als er mensen zijn die het effe op zijn plek houden.
Ik vond het gesprek dat we hebben gehad toen ik op bezoek mocht bij je, heel erg fijn, ja je bent misschien geen prater, maar daarentegen, was ik dat wel, dus kwam het toch goed😉

Je bent zo'n lieverd.

Dikke knuffel, en een zoen op je wang, zal wel aan Willy vragen of hij je er een wil geven.

Peter

Laatst bewerkt: 05/06/2024 - 14:02