Verlies heeft ook 2 kanten

Zoals altijd is er weer een stuk muziek dat me raakt, en het gaat om de woorden die herkenning oproepen, of me aan het denken zetten.
Dit keer is het Bedingungslos van Sarah Conner, een lied over de liefde, het leven, en elkaar verliezen en het beste gunnen.

De zinnen uit dit lied die me laten nadenken, zal ik vertalen:

Op zoek naar de grote vrijheid, naar liefde, pijn, en waarheid.
Maak je geen zorgen om mij, want ik zal er zijn, altijd voor je zijn.
En als je me mist, zoek me daar waar liefde is

Ineens kwam de grote crash, was de zon ineens verdwenen.
En heb ik voor het eerst gebeden, voor jouw hart, je leven, dat het doorgaat met kloppen.
Nu pas begrijp ik het, begrijp ik, hoe het je bijna gek kan maken.

We houden vast, en laten los.
Willen niet alleen zijn, zoeken troost.
ik ben die, die bij je blijft.
Onvoorwaardelijk

Een leven lang.
Maak je geen zorgen om mij, ik zal er zijn.
Altijd voor je zijn.
En als je me mist, zoek me daar waar liefde is

Eens waren we samen met twee, maar we hebben ook met twee verloren.
Ik ben niet de enige die iets verloren is, ook Margreet heeft verloren, en wel, het leven, de kans om samen oud te worden, de kans om de liefde weer tot bloei te brengen.
Ik weet niet waar ze is, geloof niet in een leven na het leven, niet in reïncarnatie, meerdere levens.
Wat we hebben gehad, dat was alles.
Ja ik heb verloren, ben een stukje mij, kwijtgeraakt, maar Margreet is nog meer verloren.
Ik mag door, en de tekst van dit lied, had een deel van Margreet hebben kunnen zijn, dat wat ze voor me zou wensen, vanaf, waar ze ook mag zijn.
 

Bij dit lied denk ik dus aan de anderen, die ons verloren hebben, niet aan onszelf.
Iedereen die een geliefde, in wat voor vorm dan ook, kwijtgeraakt is, wat zouden ze ons vertellen, als ze daar de kans toe hadden.
Ik denk dat ze vooral zouden zeggen. dat we door moeten gaan, niet stilstaan, niet alleen aan verlies denken, maar vooral aan het mooie dat we hebben gehad, maar nog meer, het mooie dat nog voor ons in het verschiet ligt.
In zekere zin, zijn we bezig, plaatsvervangend te leven.

Dus rapen we onszelf af en toe op, en als het heel moeilijk wordt, vinden we hier de mensen, die ons overeind helpen.
En wij hebben de (heilige) taak, ons leven te laten tellen, niet alleen voor onszelf, maar minstens net zo voor alle anderen.

Ik wil jullie allemaal bedanken, voor wie jullie zijn, dat jullie er zijn, en de onvoorwaardelijke liefde, voor elkaar.

Bedingungslos.
Ik voel een enorme liefde voor jullie, en waarschijnlijk is dat ook namens iedereen die ons verloren is.
Op de een of andere manier hebben we allemaal de plaats gevonden, waar de liefde is