Nog even op de valreep ....
Wat heeft 2015 qua ziekteverloop gebracht?
Op 16 januari 2015 kreeg ik te horen dat mijn PSA weer verdubbeld was van 0,14 naar 0,3. Bij weer een verdubbeling zou hormoon- of chemokuur volgen. Begin april was het 0,55, dus geen actie maar op 10 juli was het 1,0. Samen met mijn vrouw zijn we toen begin augustus naar het SFG gegaan voor een 2nd opinion.Direct beginnen met hormoonkuur en levensverwachting 5 jaar, kregen we daar te horen. In de 6 weken vanaf mijn laatste controle was mijn PSA weer gestegen naar 1,4. Ik was van slag en ben 1 x bij een psycholoog geweest maar omdat er toen een vakantie en andere leuke dingen in het verschiet lagen is het bij dat ene bezoek gebleven.Veel gesport en gefietst en zoveel mogelijk gewandeld. Dat wandelen wordt echter wel beperkt door de incontinentie waar ik veel last van heb. Niet dat ik heel veel verlies, ik kan met een verbandje per dag toe, maar naarmate de dag verstrijkt wordt mijn blaas zo vreselijk moe van het ophouden. Alleen als ik lig kan ik volledig ontspannen. Uiteindelijk was in oktober mijn PSA gezakt naar 0,7 maar ik was wel erg emotioneel en vandaar dat ik van 3 Cyproteron naar 1 ben gegaan. Ben nu dan ook erg benieuwd naar wat ik op 20 januari te horen krijg.
Erg goed nieuws is dat mijn dochter in januari zal bevallen van haar eerste kind, een jongen. Daarbij is ze in oktober ook getrouwd tijdens een gezellig en warm feestje met familie en vrienden. Aangezien ik altijd liedjes schrijf bij zulke gelegenheden heb ik dat deze keer ook gedaan en dat viel in goede aarde. Leuk!!
Afgelopen maandag rond de Rottemeren gefietst. Wat ik nu merk is dat mijn benen eerder verzuren dan vroeger maar het is toch iedere keer weer een heerlijk rondje. Op de terugweg langs de A12 keek ik plotseling in de roofvogelogen van een joekel van een buizerd die daar op zijn dooie gemakje in een boompje zat, prachtig!
Tot slot nog een relativerend tekstje van Herman Finkers die vanavond 2015 gaat afsluiten. Ben benieuwd.
De uroloog heeft het bekeken
En hij keek niet zo blij:
"Uw blaas is kaduuk
U krijgt een uitgang opzij"
"Moet ik dan mijn hele leven
Met een stoma?", vroeg ik bang
"Jawel", zei de dokter
"Maar dat duurt niet zo lang"
Fijne jaarwisseling!
Op 16 januari 2015 kreeg ik te horen dat mijn PSA weer verdubbeld was van 0,14 naar 0,3. Bij weer een verdubbeling zou hormoon- of chemokuur volgen. Begin april was het 0,55, dus geen actie maar op 10 juli was het 1,0. Samen met mijn vrouw zijn we toen begin augustus naar het SFG gegaan voor een 2nd opinion.Direct beginnen met hormoonkuur en levensverwachting 5 jaar, kregen we daar te horen. In de 6 weken vanaf mijn laatste controle was mijn PSA weer gestegen naar 1,4. Ik was van slag en ben 1 x bij een psycholoog geweest maar omdat er toen een vakantie en andere leuke dingen in het verschiet lagen is het bij dat ene bezoek gebleven.Veel gesport en gefietst en zoveel mogelijk gewandeld. Dat wandelen wordt echter wel beperkt door de incontinentie waar ik veel last van heb. Niet dat ik heel veel verlies, ik kan met een verbandje per dag toe, maar naarmate de dag verstrijkt wordt mijn blaas zo vreselijk moe van het ophouden. Alleen als ik lig kan ik volledig ontspannen. Uiteindelijk was in oktober mijn PSA gezakt naar 0,7 maar ik was wel erg emotioneel en vandaar dat ik van 3 Cyproteron naar 1 ben gegaan. Ben nu dan ook erg benieuwd naar wat ik op 20 januari te horen krijg.
Erg goed nieuws is dat mijn dochter in januari zal bevallen van haar eerste kind, een jongen. Daarbij is ze in oktober ook getrouwd tijdens een gezellig en warm feestje met familie en vrienden. Aangezien ik altijd liedjes schrijf bij zulke gelegenheden heb ik dat deze keer ook gedaan en dat viel in goede aarde. Leuk!!
Afgelopen maandag rond de Rottemeren gefietst. Wat ik nu merk is dat mijn benen eerder verzuren dan vroeger maar het is toch iedere keer weer een heerlijk rondje. Op de terugweg langs de A12 keek ik plotseling in de roofvogelogen van een joekel van een buizerd die daar op zijn dooie gemakje in een boompje zat, prachtig!
Tot slot nog een relativerend tekstje van Herman Finkers die vanavond 2015 gaat afsluiten. Ben benieuwd.
De uroloog heeft het bekeken
En hij keek niet zo blij:
"Uw blaas is kaduuk
U krijgt een uitgang opzij"
"Moet ik dan mijn hele leven
Met een stoma?", vroeg ik bang
"Jawel", zei de dokter
"Maar dat duurt niet zo lang"
Fijne jaarwisseling!
1 reactie
Marenov.