Hier heb ik mijn “kanker break”
Het is raar. Voor het eerst stabiel en even geen behandeling. Na vele downs van de behandelingen, maar ook enorme ups met zes weken Curaçao en Bonaire lijkt het leven weer “normaal” te worden. Ik zit weer op mijn oude gewicht (waarmee ik mezelf natuurlijk weer net iets te dik vind). Ik ben langzaam weer begonnen met Pilates naast de oncologische fysiotherapie. Ik doe gewoon weer de dingen die alle ouders met jonge kinderen doen. Kinderen wegbrengen naar school, tandarts, zwemlessen, opruimen, eten koken, boekjes voorlezen..
Wij zijn ook een weekje weggeweest in de meivakantie en daar lijkt er geen verschil met het leven voor kanker.. Soms moet ik mezelf echt even tegen mezelf zeggen dat mijn leven niet normaal is. Het enorme litteken op mijn buik is daar het bewijs van. Ik probeer dan ook echt leuke dingen met de kinderen te doen als ze weer een studiedag of vakantie hebben. En zelf ook echt te genieten van dingen en de carpe diem mentaliteit vast te houden.
Het voelt alsof ik de oog van de storm zit. Even stilte. Even alles okay. Even rust, maar ook angst en onzekerheid. Ik durf nog steeds niet zo goed verder te kijken dan deze drie maanden. Al zou ik nu ook moeten gaan kijken wat we met de zomervakantie willen gaan doen. Mijn oudste wil dolgraag weer naar Curaçao, maar ik heb al aangegeven dat dit niet echt haalbaar is. Dus lekker met de auto weg. Maar ja, wat als ik toch weer gelijk behandeld moet worden?
Laten we gewoon genieten van de “kanker break” en hopen dat ik nog lang stabiel blijf.
6 reacties
Dat doe je goed: genieten van de break, je gezin en leuke plannen maken. Mooie foto trouwens.
liefs, Monique
Wat een prachtige foto, alleen ben je net iets te dik. Haha, uiteraard is dat een beetje de gek steken met je eigen opmerking. Er zit geen grammetje teveel aan en zelfs als dat wel zo zou zijn, dat is een goed teken voor (ex)kankerpatienten.
Fijn om te horen dat je het leven weer op hebt kunnen pakken na die turbulente tijd. En de angst en onzekerheid, die zullen moeten slijten. En tot die tijd zoveel mogelijk struisvogelen en genieten van je kanker break, als is dat niet altijd makkelijk.
Sterkte, liefs, Joke
😂😂😂 Dat zegt mijn moeder ook altijd dat het super goed teken is dat ik weer gewoon op mijn oude gewicht zit. Dank je wel voor je lieve reactie.
Liefs, Dagmar
Hoi Sylfra,
Dit is idd een goed teken, ook weer wat reserves opbouwen, zeker daar je niet weet wat in verschiet ligt.
Maar vooral genieten van wat nu wel gaat, dat ver vooruit plannen beangstigend is , snap ik ook helemaal daar je niet weet wat over 2 á 3 maanden is. Ik heb ook geleerd meer in het hier en nu leven…we weten het allemaal niet! Eigenlijk moet iedereen doen..dit doen we te weinig. Uit eigen ervaringen heb ik dit voor mijn diagnose borstkanker te weinig gedaan, altijd maar aan staan en maar vooruit plannen.
Nu geniet ik veel meer van wat zich aandoet, zelfs een ochtend in de tuin zitten met een bakkie ☕️en fluitende vogeltjes maakt mij intens gelukkig.
Dus Sylfra genieten van wat nu kan en gaat, en een beetje vulling misstaat nooit. 😜
Mooie dag gewenst,
Liefs, Patries 🫶🏼
PS jullie prachtige foto spreekt boekdelen 🍀🙏🏼
Lieve Patries,
Dank je wel voor je mooie en hartverwarmende reactie. Als kanker me iets geleerd heeft, is het inderdaad genieten van het hier en nu. En genieten van de kleine dingen, de momenten samen. Ik merk dat ik nog wel wat moeite heb om mijn balans te vinden. Ik heb soms het gevoel dat ik nu er alles eruit moet halen en alleen maar betekenisvolle momenten moet hebben. Wat natuurlijk niet kan, want ook ik moet de dagelijkse dingen gewoon doen en daarnaast is het ook nog eens hartstikke vermoeiend. Dus ik vertel mezelf weer dat ik ook rust moet nemen en genieten van kleine dingen, zoals dat kopje thee in de tuin. Of gewoon genieten van iemands aanwezigheid.
Hele fijne dag en dank je wel.
Liefs,
Dagmar
Zo is het lieve Dagmar, kleine dingen kunnen ook al veel energie geven.
Energie verdelen is ook lastig, zeker met twee kids die ook hun aandacht vragen. Maar het is goed dat je oncologische fysiotherapie krijgt, ik heb 2 jaar terug een revalidatietraject doorlopen voor mijn chronische pijn. Daar heb ik geleerd meer te doseren en accepteren. Luisteren naar mijn lichaamssignalen en daar aan toegeven. Lukt ook de ene keer beter dan de andere keer, zo eerlijk moet ik ook zijn😜😅
Maar door alle behandelingen word je energie level lager en sneller uitgeput. Ik heb met de ergotherapeut geleerd dit in kaart te brengen.. een soort dagplanning waar je ook vooral rustmomenten inplant. Dat heeft mij wel nieuwe inzichten gegeven..soms zijn we ook veel te steng voor ons zelf en vinden we dat we dit best “nog” kunnen, terwijl je lijf en mind andere signalen afgeven. Daarnaast zie je er goed uit, mensen zeggen dit ook. Maar van binnen is er natuurlijk iets anders gaande. Die balans en inzichten heb ik geleerd tijdens dit revalidatietraject.
Maar wat ik zelf vooral geleerd heb..dat genieten van kleine dingen net zo waardevol is als genieten van grote dingen. Misschien nog wel waardevoller.
Ik wens jou een prachtige dag toe, zet hem op kanjer want dat ben je 🫶🏼
Liefs, Patries 🩷