Ja hoor, daar gaan we weer....

5 juni 2024 - Even een korte update

In maart heb ik ruim vier dagen volop bloed geplast, net frambozen-ranja. Er werd  bloed afgenomen en ik kreeg een CT scan met contrastvloeistof, gevolgd door een cystoscopie een week erna. Er werden wat verdachte plekken gezien, zodat er enkele biopten werden genomen. 
De patholoog stelde vast dat het een urotheelcelcarcinoom was. In 2021 was er ook een tumor, maar dat was een ander type tumor, te weten de kleincellige blaascarcinoom. Die tumor is niet meer te vinden. Een PET-scan van romp en hoofd liet zien dat er geen uitzaaiingen te zien waren.
Het is heel bijzonder twee verschillende tumoren terug te vinden in een en hetzelfde orgaan.

In de derde week van mei heb ik een TURT ondergaan, mijn favoriete operatie (maar niet heus).
Met de kaasschaafmethode is op meerdere plekken weefsel uit de blaas gehaald. Resultaat: onrustig weefsel.

Er is wat voor te zeggen de blaas helemaal te verwijderen, omdat die blijft opspelen. Ik zei dat ik gehecht ben aan mijn blaas, want die heb ik al 73 jaar.
Het is een moeilijke keus, maar na enkele vijven en zessen tussen arts en slachtoffer en echtgenoot, gaat het volgende gebeuren:
1/    Zes blaasspoelingen met BCG. Eind van de maand begint dat.
2/    Zes weken rust en daarna weer een TURT.

Blijkt de blaas schoon, dan volgen er voorlopig driemaandelijkse blaasonderzoeken. En als “dat goed blijft gaan ben je voor de tweede keer door het oog van de naald gekropen”, zei de uroloog.
Niet goed, dan moet de blaas eruit. Mochten er toch nog metastasen (uitzaaiingen) ontstaan, dan ben ik de pineut. 
Op deze korte termijn (drie maanden) is het ontstaan van uitzaaiingen trouwens “zeer onwaarschijnlijk”.