Bestralingen week 4

Een uitzonderlijk goed weekend gehad. Niet super moe. Helemaal geen pijn in mijn mond.

 

18 maart

Bestraling nr 16. Voor mijn gevoel heel veel langer in het apparaat gelegen dan alle vorige keren. Al zal dat wel verbeelding zijn. 

 

Nog 17x bestralen.

 

19 maart

Uiteindelijk bedacht dat ik net zo goed van de dagelijkse verplichting in het MST een deugd kon maken. Deze week een visitekaartje achtergelaten in de kleedruimte. Je weet nooit wat het oplevert😄 Waarop 1 van de radiotherapeuten vandaag vroeg: "U bent toch van de B&B? Ik heb even gekeken op de website, dat zag er mooi uit."😂

Alles smaakt even smerig. Manlief & bonusdochter willen me al aan de spruiten hebben. Misschien dat dát me nu wel smaakt😏 Grapjassen. De bestraalde huid gaat zeer doen. Mijn kaak linksboven voelt van binnen wat opgezet. Gelukkig ben ik nog niet ziek. Wel moe. Steeds moeier.

 

Gdichtje van vriendin M: 'Een eenzame man in Caïro, stuurde wat kusjes per giro. Zijn vrouw die ze zag schreef nog die dag, als je wilt zoenen dan kom je maar hiero.'

 

Nog 16x bestralen. Jahoe...!!! Over de helft😃💪

 

20 maart

Woensdag misselijkheid. Nu al 3 weken raak. Gelukkig niet zo erg als 2 weken geleden. Het gekke is dat ik op andere dagen hooguit last heb van een vleugje lichte misselijkheid. 

Zoon mocht mee naar binnen en kreeg de bondagetechniek van zijn moeder toegelicht. Gesprek met de oncologe meegemaakt.

De smerige smaak in mijn mond maakt dat ik het liefst fris, zurig voedsel eet. Helaas levert dat voedsel (zuivel & sla) te weinig voedingsstoffen op. In totaal volgens de MST F03 weegschaal 3 kg afgevallen. En afvallen, daar houden ze niet van op radiotherapie. Opnieuw de waarschuwing gekregen meer te eten (bléèèh🤮) of door bijvoorbeeld soep maar slagroom te mikken zodat het romiger wordt. Voor een obesitaspatient, wat ik natuurlijk óók ben, echt een onbestaanbaar advies. Decennia lang al bezig met mager, koolhydraatarm en niet te veel te eten. Moet ik nu ineens aan de calorien. Zolang de eigen weegschaal thuis toch geen dramatische cijfers laat zien en ik nog iedere dag 4,5-5 km wandel ondanks de vermoeidheid zeg ik maar braaf 'ja, ik zal er aan denken'. En daar blijft dan ook bij. Zelfs met 10 kg minder wapper ik nog niet onder de deur door naar binnen. Met wandelen en voldoende eiwitten houd ik de spiermassa wel redelijk op peil.

 

Mondhygieniste was tevreden. Kreeg alleen het advies mee om mijn tong mee te poetsen. Dan gaat de smerige smaak ook voor even weg. Er zit wat aanslag op. Casemanager was niet te vinden. Ik heb ook geen vragen.

 

Op A14 (polie KNO) een afspraak gemaakt met dr. B. Ik houd maar een vurig en pijnlijk plekje bij het lidteken. Ik verwacht dat daar onderhuids nog een stukje hechting zit. Wel pas ná de bestralingen. Ik wil nu geen gepruts aan mijn hoofd. Daar stel ik zelfs de kapper voor uit.

 

Gedichtje van viendin M: 'Het bokje zag de jonge geit en maakte maar een praatje. En ondertussen dacht hij, "ik lust wel een groen blaadje."

 

Nog 15x bestralen. Zelfs door het MSTpersoneel werd dit hardop opgemerkt. Zo lastig ben ik toch niet dat ook zíj de vlag uithangen op 11 april?😳 Doe ik nog zó mijn best om geen foute grappen meer te maken😉

 

21 maart

19de bestralingsdag. De routine is al goed ingesleten. Omkleden, schoenen uit, bril af, oorbellen uit. Naar de bestralingsruimte, geboortdatum geven zonder foute grap over hun reactie (al blijft het fijn te horen dat zij het eens zijn met mijn geboortedatum😉). Gebitsbeschermers in, liggen, haar uit de weg, ogen dicht en masker vastgeklikt, in mezelf terugtrekken. Ik ben er wel en toch ook weer niet😏

 

Door naar de diëtiste. Mijn mening over advies oncologe gedeeld. Liever gezegd, ronduit medegedeeld dat ik geen lege caloriën ga verzamelen alleen voor hún probleem met afvallen. Ik ben al decennia lang obesitaspatiënt. Heel veel langer dan kankerpatiënt. En ik ben niet gekomen tot waar ik nu ben en heb geen gastric bypass ondergaan om dat teniet te doen voor een getal op de weegschaal. Ik snap het verhaal over spierafbraak als ik op dit punt in de behandeling afval. Maar ik wil wel gezond blijven eten. En dan graag iets wat niet ál te smerig smaakt.

Diëtiste is het met me eens🎉 Ik mag aan de yoghurt en sla in plaats van warm eten dat alleen maar smerig smaakt. Niet dat yoghurt en sla zo goed smaken, maar het is fris in je mond. En het zurige van yoghurt en augurk is minder smerig dan gewoon warm eten. Manlief heeft mazzel, hij gaat aan de spruiten😂

Ik moet mezelf wel bijvoeren met proteïnedrankjes. Voorlopig die uit de supermarkt. Laag in vet👍, hoog in eiwitten👍. Zodra ik niet meer goed kan slikken moet ik bellen en krijg ik speciale proteïne bijvoeding thuisgebracht. Daar moet ik de laatste paar weken toch mee door kunnen komen😬😉

 

Gedichtje van vriendin M: 'De lama in de wei wilde graag even pitten. Helaas, zijn hok was al bezet. Toen zei hij "lama zitten."

 

Vandaag ontbijt-gasten uitgezwaait-kamer schoongemaakt. Daarna MAKRO, bestralen & diëtiste, boodschappen bij AH. Nu na 3 uur bank-/stoelhangen voor de tv een klein beetje bijgekomen. De vermoeidheid begint wel toe te slaan🥴

Nog 14x bestralen.

 

22 maart

Voor de 20ste keer de bondage in. Vastgeklikt en apparaat ingeschoven lig ik maar weer te liggen. En liggen. En liggen... Nog langer liggen zonder de gebruikelijke geluiden? Nee, daar kwamen ze al aangesprint. CT-scan in storing. Dat kregen ze zelf niet verholpen. Technicus gebeld. Terwijl die bezig was werd ik voor even bevrijd. Na een minuut of 5 moest ik er toch aan geloven. CT-scan deed het weer😁

Achter en in mijn oor wordt de huid droger. En dat jeukt als de ziekte. Wordt ook pijnlijker. Even doorbijten, nog 13x bestralen te gaan.

 

Gedichtje van vriendin M: 'Er werd eens een hond kaalgeschoren, behalve zijn snuit en zijn oren. Een kat die het zag, schoot in de lach en riep: "nu nog van voren."

 

23 maart

Gedichtje van vriendin M: 'De haas lag in zijn leger en slaakte een gaapje. "Excuses" zei het haasje, "ik deed een hazenslaapje".'