Borstkanker Bibbers

Borstkanker Bibbers

 

Ik bibber van binnen

Sinds die ene dag

Die paar uitgesproken woorden

Een immense echo achterlieten

Ze blijven nagalmen in mij,

Of ik wil of niet

Kwaadaardig, invasief

 

Onontkoombaar, deze werveling

Brengt ongeloof, angst, verdriet, onmacht

Elke vezel wordt erdoor aangeraakt

Bevriest, vlucht of vecht

Mijn lijf trilt op zijn grondvesten

Ik ben in shock

 

Mag ik Zachtheid?

Mag ik Rust?

Mag ik wegkruipen in een warm holletje?

Waar ziek zijn even niet bestaat?

 

Waar Troost mijn tranen zachtjes toefluistert:

Toe maar, stroom maar,

Mijn lieve mensenkind

Ik zal je omhullen met Liefde en Licht

 

Jou verwarmen zolang als jij dat nodig hebt

Tot jouw Hart weer haar ritme

van Vrede hervonden heeft

Tot jouw Ziel zich haar stralende Kracht weer herinnert

 

Tot jij niet meer bibbert van binnen

 

Al die tijd zal ik bij jou zijn

Ik hou van jou

Vertrouw❤️