Hoe overleef ik kanker?! Van OVERLEVEN VAN naar LEVEN MET kanker
Hoe overleef ik kanker?!
Hoe ga ik van OVERLEVEN VAN naar LEVEN MET kanker?
Begin juli 2021 stond de wereld stil…sinds de dag dat ik hoorde dat er een kwaadaardige borsttumor in mij huisde, voelt alles anders. Contact met lotgenoten leerde me, dat ook zij de vervreemding voelen die ik voel(de) tot mezelf en anderen. Dat gaf en geeft houvast. Hard nodig, want alles kwam en komt voorbij: ongeloof, angst, verdriet, schuldgevoel, machteloosheid, frustratie….
Het is onbegrijpelijk dat er in Nederland niet standaard een GZ-psycholoog aan een mammapoli verbonden is. In België is dit bij wet zelfs vastgelegd. Veel aandacht gaat uit naar lijfelijke zaken.
De goedbedoelde opmerking van de chirurg: “De operatie stelt niet zoveel voor mevrouw; ik haal de tumor eruit, en een paar uur later bent u weer thuis hoor” hakte er zo hard in! Het gevoel niet begrepen te worden, veroordeeld te worden om mijn behoefte aan regie, mee willen denken zijnde hoogbegaafd, leidde tot een overstap naar een ander ziekenhuis. Hier trof ik empatische, kundige en uiterst zorgvuldige chirurgen. Dat gaf mij wat ik nodig had om hen volledig te vertrouwen.
Shared decision making optima forma!
Kanker is een ziekte die ons psychisch net zo hard treft als fysiek. Dat weet iedereen die getroffen wordt door kanker. Je mag jezelf volledig opnieuw uitvinden. Mijn angst was en is, dat ik me nooit meer normaal ga voelen. Angst dat er misschien toch ergens een verdwaalde kankercel in mijn lijf zit… Godzijdank trof ik een fantastische verpleegkundig specialist. Reeds bij het eerste consult zei ze: “Welkom met alles”. Zij was mijn reddingsboei in de heftige branding.
Tegelijkertijd heb ik in dit proces van ziek zijn zoveel warmte en liefde mogen ervaren! Bloemen, kaartjes, knuffels, kaarsjes. Van dierbare familie, vrienden, collega’s en ook van zoveel cliënten….zo hartverwarmend! Dankbaar voor het begrip van mijn fantastische werkgever Vincent van Gogh voor geestelijke gezondheidszorg 🙏.
Het diepe dal waar ik me in bevond is getransformeerd tot een warm bad, dat me erdoorheen draagt🙏.
Helaas bleken er twee uitzaaiingen in de okselklieren te zitten. Dat triggerde opnieuw van alles psychisch. Binnenkort start de radiotherapie en daarna chemotherapie. Nog een paar maanden om welke kwaadaardige cel dan ook in mijn lijf uit te roeien!
Daarna wil, hoop ik mijn werk, mijn passie weer oppakken! Met nog meer ervaringsdeskundigheid door deze existentiële flooding levensmodule😅😱👊🏼!
Het Angsthaasje in mij heeft ervaren hoe dapper en krachtig ze is! Hoe ik gebeukt wordende in de branding toch een kompas van vertrouwen & hoop hervond!
Ik mocht leren dat ik het waard ben om de liefde en steun van anderen te ontvangen🦋❤️.
Van OVERLEVEN van kanker naar LEVEN met kanker. ZELFCOMPASSIE❤️
Berit
6 reacties
Wat mooi geschreven Berit💕. Bijzonder hoe iedereen, ondanks zelfde diagnose, een ander uniek verhaal heeft.
Ik herken het vinden van zelfcompassie, zelfliefde en het warme bad van steun en liefde van anderen.
Het gaat zeker goed komen met jou topper!
Liefs Esther💕
Dank je wel Esther, voor jouw lieve woorden. Ze ontroeren mij. Het klinkt misschien raar, maar in dit proces van ziek zijn en genezing heb ik zoveel prachtige mensen mogen ontmoeten: lotgenoten, hun dierbaren, hulpverleners… mensen die uitblinken in medemenselijkheid, empathie. Met een gedeeld bewustzijn.
Al deze mensen koester ik in mijn hart, en ik zou hen niet willen missen!
liefs voor jou, Berit❤️
Lieve Berit
ja goede vraag ik wou dat ik het wist maar helaas heb ik geen advies in deze ,en ik schrik toch 2 uitzaaiingen gevonden ,ach meissie wat ingrijpend is dit alles toch ,maar je bent moedig en ik ben blij om te lezen dat je op dit forum steun hebt gevonden en deelgenoten ,jullie hebben aan een half woord genoeg en begrijpen elkaar ,ja ik zou echt denken dat elk mens die de diagnose kanker tegen zich hoort uitspreken automatisch een onco psycholoog toegewezen krijgt ik zeg dit omdat je hele wereld op zijn kop staat en alle vertrouwen in je eigen lichaam weg is tenminste dit was het eerst wat mijn man tegen mij zei toen ie thuis kwam en ik vond het vreemd dat wij er zelf naar op zoek moesten ,
veel sterkte hes xxx
Lieve Hes, jouw bemoediging ontroert mij diep❤️🍀. Wat een prachtig mens ben jij🙏
Wat een pracht compliment dank je 🤗
Mij werd gezegd " u heeft zoveel vragen" of "dat vraagt nooit iemand". Een andere verpleegkundige zei: "goed dat u zulke vragen heeft. Voor veel mensen gaat dat te diep, die zitten mij glazig aan te kijken als ik dat allemaal vertel" Net als jij, zijnde hoogbegaafd, begrijp je vast waarom ik de wat veelal diepgaandere vragen heb. Alle info op een schaaltje wegend, kan ik pas tot een conclusie komen, die ik zonder de antwoorden, niet zou kunnen bedenken. Je kunt het allemaal niet overdoen tenslotte. Als ik het goed begrijp is het proces bij jou achter de rug...
Ik sta nu nog voor de operatie, half april. En ben er nog niet uit, mijn keuze: amputatie of borstreconstructie (op welke manier)... ik denk voort. Moet het wel deze week weten uiteraard