Wereldkankerdag-interview AD ‘Aandacht voor de psychische impact van kanker is ❤️nodig’.
Wereldkankerdag💕 borstkanker
“Hoe de bodem onder mijn voeten werd weggeslagen; vallen en weer opstaan in drijfzand👊🏼”.
Meer aandacht voor de psychische impact van kanker is ❤️nodig!
Afgelopen woensdag ontving ik een journaliste, filmer en fotograaf om mee te werken aan een item voor Wereldkankerdag. Voor mij was dit TOTAAL uit mijn comfortzone! Toch voelde ik: JA, dit ga ik doen; voor mijn missie: dat er meer aandacht voor de psychische impact van kanker mag zijn. Bij iedereen die erdoor geraakt wordt.
🙏Suzanne de Winter & Paul Rapp & Jelle, voor het prachtige artikel, foto en de video❤️:
“Berit Hooghoudt uit Nijmegen heeft borstkanker. Ze is naast de patiënt ook de gz-psycholoog die zichzelf in haar wanhoop venijnig toesprak en haar eigen shockverschijnselen niet herkende. Zo moeilijk is omgaan met kanker dus.”
In juli 2021 kreeg ik de diagnose borstkanker; en de wereld voelde vanaf dat moment niet meer hetzelfde. En het was door Corona al zo’n vervreemdende wereld geworden…
Ik raakte in shock; de antihormoon therapie gaf me het laatste zetje de depressie in. Ik raakte vervreemd van mezelf, kwam in een diep dal terecht. Ik voelde me ook schuldig; ik had immers een gunstige prognose? Waarom zeurde ik over gewrichtspijn, niet meer kunnen doorslapen, opvliegers, stemmingswisselingen en was ik angstig voor uitzaaiingen? Wat vond ik mezelf toch zwak! Anderen niet, maar mezelf wel.
In die periode moesten we afscheid nemen van een dierbare vriend die overleed aan kanker. Niet te doen.
En oh wat was ik bang, bang voor de operatie. Ik wilde geen mes in mijn lijf. Toch kon ik vol vertrouwen de operatie ingaan met dit fijne team in het Rijnstate. Hoe zorgvuldig hebben ze mij geopereerd; de plastisch & oncologisch chirurg samen🙏.
Helaas blijken er toch uitzaaiingen te zijn. Chemotherapie. Hoe zal dat zijn? Maar ik wil alles aangrijpen om welke kwaadaardige cel dan ook uit te roeien.
Dankbaar ben ik, dat ik uiteindelijk bij een empatisch en samenwerkend team van specialisten terecht kwam. Al mijn vragen mogen er zijn. Ook mijn emoties.
En juist dat is zo belangrijk als je je in een kwetsbare situatie bevindt!
Dankbaar ben ik voor alle lieve mensen die er voor me zijn! Bij wie ik volledig mezelf kan zijn❤️. Zij dragen me door dit proces van genezing heen🙏.
Voor mij is het genezingsproces een les in mogen ontvangen van hulp, me overgeven. Zoveel lieve mensen die er zijn voor mij en ons gezin. Diep ontroerend!
“Kanker kan emoties oproepen als angst, depressieve klachten en eenzaamheid. Wat kun je daaraan doen? En wie kan je helpen?”
Durf je uit te spreken, ook over de gevoelens van wanhoop, machteloosheid, angst, verdriet, schuld. Contact met lotgenoten heeft mij enorm gesterkt! Wees lief voor jezelf. Ik oefen voorlopig nog even verder met ontwikkelen van zelfcompassie 😅.
Meer over kanker en emoties weten?
#ikbenopen #gezondheid #borstkanker #rouw #ptss #kwetsbaarheid #herstel #zelfcompassie #samensterker
4 reacties
Die psychische kant is inderdaad nog wel een kant die beter kan. Binnen mijn revalidatie groep hadden we bedacht dat een intake gesprek met een psycholoog verplicht moet worden. Bijvoorbeeld tijdens de eerste chemo, want dat is voor velen een zwaar en angstig moment. Na een eerste kennismaking kun je dan zelf bepalen wat je er verder mee doet. Maar die eerste drempel over is zo belangrijk. Dan is later hulp vragen veel makkelijker.
Goed dat je dit hebt gedaan! Het is een mooi artikel geworden.
Absoluut eens, Sas. Ik werk zelf als psycholoog en het is gewoon raar dat deze discipline ontbreekt bij het MDO op een mammapoli in Nederland. In België is dit zelfs bij wet verplicht gesteld!
Dan de beperkte toegang tot GGZ-zorg; de lange wachtlijsten zijn akelig!
Ik ga waarschijnlijk ergens in maart de eerste chemo krijgen. Het idee dat ik straks extreem misselijk ga worden… brrr. En wat als er niemand bij me mag zijn… die stomme Corona maatregelen ook…
heel veel groetJes, Berit
Hoi berit
Ik zelf kreeg wel direct de hulp aangeboden van een oncologisch pysholoog, op woensdag naar de pysholoog, en dan donderdags chemo,ik heb dat als heel prettig ervaren,ik ben 7x geweest,en daarna een vervolg bij de ggz. Ik ben bij een klein streek ziekenhuis, misschien dat dat ook anders is, ik ben nu bijna 1 jaar na mijn laatste chemo,en vorige week voelde ik me gewoon niet lekker,vooral veel spier en gewrichtspijn, peesontsteking in de polsen,daar word ik dan weer even onzeker van,een afspraak met de mamacare verpleegkundige gemaakt,en kon dezelfde dag nog langs komen,ik ben daar super blij mee.
Voor jou zeg ik sterkte🍀🙏
Lieve Berit
Wat moedig van je ik ben trots op je het mag veel meer onder de aandacht gebracht worden ben ik het helemaal mee eens ,
warme groet hes xxx