Blog 36. Een ode aan het personeel interne oncologie en deelnemers Roparun en Alpe d'HuZes!💞

Dankbaarheid

Hallo allemaal, 

Morgen mag ik naar huis na een week enorm goed verzorgd te zijn door de verpleegkundigen van de interne oncologie in het Erasmus. Naast de goede zorg hadden ze altijd een luisterend oor na een emotionele week waarin ik de T-cellen studie heb afgerond. Ook het personeel van de catering was altijd vrolijk en hebben me ontzettend vertroeteld met extra lekkere hapjes. In mijn vorige blog heb ik al laten weten dat de behandeling goed is verlopen, maar dat de angst en onzekerheid vaak voor traantjes zorgden. Toch kijk ik op een goede week terug waarin ik echt nog meer respect gekregen voor het ziekenhuispersoneel en mijn researchoncoloog die me telkens gerust wist te stellen en elke dag bij me kwam kijken.🥰

Hopelijk gaat deze behandeling me nog veel bonustijd opleveren!🤞

Heel toevallig komen morgen de roparundeelnemers aan bij de Erasmus brug in Rotterdam. Elk jaar weer een heel spectakel waar ook vanuit mijn woonplaats Roosendaal fanatiek aan mee wordt gedaan. Zelfs een hele goede vriend van ons, waar ik van de week al een paar geweldige foto's en filmpjes van heb mogen ontvangen. Wat een feestje is het weer, maar waar het vooral om gaat er wordt weer heel veel geld opgehaald voor het KWF en dat is echt zo belangrijk. Er loopt ook een verpleegkundige mee die mij deze week een paar keer heeft verzorgd en echt net als alle andere verpleegkundigen mijn verblijf zo comfortabel mogelijk hebben gemaakt. Ze kwam van de week in haar sportoutfitje me nog even veel sterkte wensen. Zo geweldig en bijzonder. Prachtig dat iemand van de interne oncologie zelf mee loopt, zij weet heel goed hoe belangrijk behandelingen zijn als je kanker hebt. Toen ik in 2006 de oogmelanoom diagnose kreeg had ik gelukkig geen uitzaaiingen want toen waren er nog geen behandelingen tegen die uitzaaiingen. In 2019 kreeg ik de uitzaaiingen en ondertussen heb ik al 5 verschillende soorten behandelingen gehad die mij telkens weer bonustijd hebben opgeleverd. Die onderzoeken voor die behandelingen kosten heel veel geld en dat geld komt o.a. uit al die organisaties die acties organiseren voor het KWF. Ik heb zelf ruim €6500 opgehaald voor de ColSensation,  een organisatie uit Roosendaal die elk jaar de Mont Ventoux opgaan. Het voelt zo goed om een steuntje bij te dragen om die nare ziekte nog meer te bestrijden! Ik weet dat Dasje dit jaar met een groepje van kankel.nl binnenkort ook naar Frankrijk gaat en heel veel geld heeft ingezameld voor Alpe d'HuZes. Dat zal ook weer een emotionele, maar prachtige tijd worden. Maar het doel van al die acties is en blijft samen sterk en samen strijden tegen kanker!! 

Dus bij deze een diepe buiging van mij voor de medewerkers van de interne oncologie van het Erasmus en alle deelnemers aan de Roparun en andere actiegroepen waar geld mee wordt opgehaald voor het KWF. Ik las in een blog van "ons" dasje dat zij op weg zijn voor de Alpe d'HuZes. Geweldig 🙏

Misschien gaan Pierre en ik morgen nog wel wat zien van de Roparun als we samen terug naar huis, onze hond, de kinderen en natuurlijk onze kleinkids rijden. Ik kijk er nu al enorm naar uit!

Dikke knuffels , ontzettend veel dank en aanmoedigen voor de roparundeelnemers!

Liefs Carla 🦋💞

 

7 reacties

Super lief. Ik maak voor jou weer een diepe buiging. In jouw laatste blog lees ik gelukkig naast het enorme verdriet en gemis weer wat genieten en fijn om lieve mensen om je heen te hebben die je daar bij helpen. Samen ben je sterker is 1 van mijn motto's. Het leven zonder jouw Ed is zwaar en iedereen die hem liefheeft zal hem vast enorm missen. Toch gaat het leven door en het is dan belangrijk om mensen om je heen te hebben die je helpen weer wat vreugde in je leven te krijgen naast het enorme gemis. Goed om je te zien lachen met een glaasje wijn en lekker te eten met je dochter. Doen jullie goed samen.

Liefs Carla 🌹🌞🌻

Laatst bewerkt: 31/05/2023 - 08:46

Dat is zeker waar dit is een hechte clan ik heb al eens gezegd zonder jullie lieverds hier zou ik gek van verdriet geworden zijn .

Dank je en jij sterkte met alles ik duim voor je 🤞

Knuff en liefs hes ❤️

Laatst bewerkt: 31/05/2023 - 10:43

Wat een mooi blog Carla, je bent dankbaar voor de goede zorgen en alle mensen die dat mogelijk maken door geld in te zamelen. Ik vind dat ook geweldig.

Wanneer kom je te weten of deze studie aanslaat? En hoe voel je je nu, een week verder?

Liefs, Mirjam 

Laatst bewerkt: 05/06/2023 - 09:45

Dat geld is zo belangrijk voor nieuwe onderzoeken en studies.

We zijn nu op weg naar het Erasmus. Ik heb enorme darmpijn. Verstopping door de vele medicatie. Al 4 dagen klysmaspuiten gezet. Lijkt nu iets rustiger te worden, maar het doet nog erg pijn linksonder. Ik denk dat er nog veel vast zit. Vandaag ook bloedonderzoek om te kijken of de bewerkte T-cellen nog goed aanwezig zijn. 11 juli een scan,maar na 3 maanden pas echt resultaten te zien blijkbaar. Dus hopelijk houden alle uitzaaiingen zich rustig de komende tijd. Ik ben wel erg kortademig. Dus er zal wel weer vocht bij de long zitten. Maar goed, dat kunnen ze er gelukkig wel afhalen via een drain mocht dat nodig zijn.

Ik heb al veel blogs van je gelezen. Knap hoe je alles met ons deelt. Geeft ook steun he al die lieve reacties.  Ik heb alleen de blog over de hospice nog niet gevonden. Wanneer heb je die geschreven Mirjam?

Ik wens je waanzinnig veel kracht en geluk en hopelijk krijg je je leven weer een beetje op de rit. Al zal het verdriet en het gemis zwaar zijn. Liefs Carla 🦋💋

Laatst bewerkt: 05/06/2023 - 10:13