Ik ben mezelf kwijt

Opzoek naar het mezelf,
raak ik mezelf steeds kwijt. 

Dus probeer ik stil te staan 
in een wereld waar dat niet kan.

Waar zoveel is om voor te rennen
als je jezelf kwijt bent.

Wanneer je wilt rennen,
maar je benen werken niet. 

Als je wilt schreeuwen en vloeken,
maar niemand luistert.

Iedereen gaat maar door,
en jij staat stil in je eigen wereld.

Een wereld waarin je jezelf zal vinden,
leer jezelf vertrouwen.

Het komt goed.

8 reacties

Wat mooi gezegd lieve Vera! Je beschrijft jouw nu, jouw diepe wens weer terug bij jou te komen... En ja, natuurlijk gaat je dat lukken!

Wat nu komt
voelt als het einde van iets
voorbij niet zomaar
het was ook niet niets
sluit dat stuk toch af
kijk verder vooruit
loslaten van wat was
betekent geen eng besluit
het is niet het einde
maar wel
het afsluiten
van iets
wat je
niet meer nodig hebt
een herstart
voor jou
je kunt het aan
je kunt ervoor gaan
stap op
stap in
en ga voor
een nieuw begin

Liefs Hebe xxx

Laatst bewerkt: 13/10/2022 - 16:57

Ik moet denken aan een gedicht van Stijn de Paepe, Vlaamse dichter. Hij overleed op 42 jarige leeftijd aan kanker, op 22-2-22. Ik vond het zo mooi en raak, net als het jouwe:

 

Als vloeken helpt, dan vloek je maar.

Maak herrie, stennis en misbaar.

Scheld schel en luid je goudvis uit

en schreeuw je scherven bij elkaar.

 

Als bidden helpt, bid dan gerust.

Als het je troost of sterkt of sust.

Of vraag om raad. Als Hij bestaat

dan is het goed, maar ā€˜t is geen must.

 

Als huilen helpt, ga dan je gang.

Het is niet niks en het duurt lang.

Het kan geen kwaad als het niet gaat.

Het mag gezien zijn, wees niet bang.

 

Als praten helpt, bel me dan op

en steek van wal, hals over kop

en van de hak weer op de tak

of zachtjes sluipend uit je slop.

 

Als lopen helpt, vertrek meteen.

Zeer doelgericht of nergens heen.

Het hoeft niet snel, al mag dat wel.

Met verre vrienden of alleen.

 

Als zwijgen helpt, wees dan maar stil

en duik - als dat is wat je wil -

een tijdje weg van pijn en pech

- als je weer opduikt, geef een gil.

 

Als lachen helpt, ken ik een grap

of val dolkomisch van de trap.

Denk aan je kat die keer in bad

of aan het Belgisch staatsmanschap.

 

Als dansen helpt, is er muziek.

Als breien helpt, dan hou je steek.

Als boos zijn helpt, geef ik kritiek.

Als bakken helpt, let there be cake.

 

Als yoga helpt, wees fluks en zen.

Als slapen helpt, stop ik je in.

Als schrijven helpt, scherp dan je pen.

Als poetsen helpt, welaan: begin!

 

Je voelt je murw en overstelpt

en snakt naar stranden, wit geschelpt...

Hou vol. Vat moed. Want het komt goed.

Doe ondertussen maar wat helpt.

ā€------------

Ik krijg het niet voor elkaar om de opmaak te verbeteren, nou ja, de tekst spreekt toch wel voor zich. Dikke knuffel! XXX

 

Laatst bewerkt: 13/10/2022 - 18:38

Lieve Vera. Wat raakt dit gedicht mij. Je bent nog zo jong. Zou mijn dochter kunnen zijn. Verschrikkelijk voor jouw ouders. Maar het meest verschrikkelijk natuurlijk voor jou. Want ook al word je gesteund door iedereen. Het ligt wel op jouw eigen bordje waar je mee door moet en dat is zo K..

Warme knuffel Dasje.

Laatst bewerkt: 16/10/2022 - 11:01