Myosotis Scorpio

Een vrouw, ontspannen na de Yoga met haar fiets aan de hand. Zonnebrand. Zonnebril. Parfum van Dior. De Hemel is een strakblauwe spiegel.
Dood. Dood. Dood!
Ze gaat rijden door t mos. Ik zie t ruisen van de bladeren op een hallucinogene manier flikkeren. De silhouetten in de wind zijn prachtig als reusachtige bonsai bomen. Langzaam verdwijnt ze...
Kanker. Kanker. Kanker!
Een hardloper langs me, met zn sjaggerijnige smoel omdat ie moet afvallen van zichzelf. Vast een Doodloper!
Dood. Dood. Dood!
Aan de bosrand hoor ik de zware beats van een electrofestival.. Zoveel plezier, xtc, muziek, bier en een Magistrale Stralende ZON.๐ŸŒž๐ŸŒž๐ŸŒž๐ŸŒž๐ŸŒž๐ŸŒž๐ŸŒž๐ŸŒž๐ŸŒž
Kanker. Kanker. Kanker!
Dan hoor ik: "Vergeet mij niet, vergeet mij niet!" Myosotis, het vergeet me nietje. Met haar  blauwe bloemvormen roept ze me aan en geeft me kracht.

Ik pluk een bloemke, KIJK naar de Hemel, het expansel dat overal getuige van is, en.... 
Lach Lach Lach!

Krullie

https://youtu.be/AGtj_cva-7c


In de Middeleeuwen waren eens een ridder en zijn geliefde langs een rivier aan het wandelen. Bij het plukken van een bosje bloemen viel hij door de zwaarte van zijn harnas in het water. Terwijl hij verdronk gooide hij het bosje bloemen naar zijn geliefde en riep "Vergeet mij niet".