Ik fiets weer buiten en slapen gaat weer wat beter!!

Hoi hoi allemaal,

Sinds donderdag 10 maart fiets ik weer buiten na mijn valpartij met heupbreuk tot gevolg op Nieuwjaarsdag. Inmiddels 5x buiten gefietst met tochtjes van 40 - 60 km. Het valt me niet mee, ik moet er ook voor zorgen dat ik op de terugweg wind mee heb want een aantal keren had ik het loeizwaar in de laatste 20 kilometers......

Wat mijn slaapproblemen betreft, ik ben bij de huisarts geweest en heb Tamezepam gekregen, 10 tabletjes, ik moest ze zelf betalen, € 19. Er werd mij dringend verzocht om deze tabletjes niet langer dan 2 dagen in te nemen omdat je anders kans hebt op verslaving. 

Ik heb ze 2 dagen achter elkaar ingenomen en iedere keer viel ik na inname (half uur van te voren innemen) vrij snel in slaap. Het is een inslaper, als je 's nachts wakker word heb je weer een probleem maar dan heb je in ieder gaval 4 tot 5 uur  geslapen.

Ik heb na die 2 dagen achter elkaar inname daarna nog 2x, niet achter elkaar (!) 's nachts toen ik wakker werd en niet meer kon slapen het nog eens ingenomen. Ik doe dat alleen als ik druk in mijn hoofd ben en zeker weet dat opnieuw inslapen een probleem gaat worden. Eerst dan even naar beneden gegaan, tabletje in het ruim en een half uur wachten. In dat half uur voel je je gewoon rustig worden en gaan de drukke gedachten uit je hoofd. Daarna kun je een aantal uren heerlijk slapen. Ik gebruik deze tabletjes nu voor noodgevallen. Het geeft me rust dat ik er een paar op voorraad heb. Gelukkig kan ik nu ook weer slapen dankzij de wietolie die ik tijdelijk even niet had ingenomen.

Ik ben en blijf een slechte slaper maar het gaat nu weer naar behoren, waarschijnlijk ook een gevolg dat ik weer buiten fiets. Ik ben inmiddels door het tijdelijk niet kunnen fietsen 4 kg aangekomen, weeg nu 75 kg maar dat valt me nog reuze mee. 

Ik ben van plan om veel buiten te gaan fietsen maar voorlopig geen extreem lange tochten met mijn fietsmaatjes, die kan ik niet bijhouden, lees, ik wil ze niet bijhouden  omdat het me TE veel moeite kost......

Op 14 maart heb ik controle gehad in het ziekenhuis voor wat betreft mijn heupbreuk, alles zag er meer dan supergoed uit! Breuk was niets meer van te zien. Op 24 maart onderga ik nog een Dexa onderzoek, dat is een zogenaamde botdichtheidstest om te kijken of ik aan Osteoporose lijd. Volgens de uroloog niet maar hij vond het verstandig om dit te laten doen waarvan akte.

En dan op 14 april weer een telefonisch consult met de uroloog betreffende het viermaandelijkse bloedprikken en controle van je bloedwaarden en PSA niveau. Dat blijft altijd spannend......

Ook ga ik weer beginnen met lichte krachttraining, het kost me allemaal wel moeite om er aan te beginnen maar ik weet als geen ander dat een goede conditie ertoe bijdraagt dat je VEEL BETER tegen die kanker kunt. Dus DOEN!!!!

Allemaal de groeten van Jilles,

Adië wa!

 

2 reacties

Hallo, Jilles,

Bij mij is de diagnose van prostaatkanker toch alweer ruim een jaar achter de rug.

Ik voel me vrij goed, alleen die vieze stemmingswisselingen blijven me soms wat parten spelen. Helaas heb ik daardoor eens ruzie gehad met een collega op het werk maar de laatste keer dat we elkaar zagen, ging het gelukkig alweer wat beter. En hopelijk blijft dat zo. 

En dan zijn er natuurlijk ook nog de opvliegertjes. Gisteren, na een maaibeurt van mijn gazonnetje, baadde ik bijna letterlijk in het zweet. Ik vrees eigenlijk een beetje voor de aankomende zomer... 

En ja, ik ben blijven fietsen. De regelmaat telt voor mij, en die zogenaamd langere tochten, zeggen me ook niets meer. Ik kan ze ook niet meer aan. Genieten is voor mij de boodschap! Zoals je zegt, tochtjes van 30-40-60 kilometers. En snelheid zou bijkomstig moeten zijn.

Ik wens je verder spoedig herstel toe, en een goede nachtrust. 

Vriendelijke en sportieve groeten, 

Marc. 

Laatst bewerkt: 22/03/2022 - 10:33

Beste Marc,

Dank voor je reactie. Bij mij heeft de diagnose begin september 2020 plaatsgevonden. Ik voel me net als jij vrij goed tot goed. Van de stemmingswisselingen heb ik meer last gehad dan nu het geval is. Ik ben niet zo bezig met die kanker alleen wel met de gevolgen zoals die opvliegers van de Zoladex die ik iedere drie maanden krijg geïnjecteerd. Daar heb ik medicijnen tegen die zeker helpen maar toch krijg ik het regelmatig nog warm en in mijn beleving heb ik het verder altijd koud, zo'n 3 graden kouder dan de gemiddelde mens. Mijn hele temperatuurregeling is zoek "dankzij" dat cyproteronacetaat, dat middel tegen de opvliegers. 

Leuk dat je ook fietst! Ik heb het wel een plekje gegeven dat ik wat minder fiets maar regelmatig heb ik er toch wat moeite mee.....

En zeker omdat ik voor mijn heupbreuk val op Nieuwjaarsdag duidelijk weer aan de beterende hand was, het fietsen ging eindelijk weer wat beter, ook heuvel op, maar ik ben nu weer een heel eind teruggeworpen en dat is een hard gelag voor mij. 

Daarnaast rij ik op een fiets waar een paard de hik van krijgt, MET Di2, elektronisch schakelen en ik heb ook schijfremmen en dan fiets je zo als ik nu......

Maar het is even niet anders.

Adië wa aus Kirchroa!
Jilles

Laatst bewerkt: 23/03/2022 - 09:53