Uitslag scan 27 juni en PSA en bloedwaarden.....en rugpijn!
Dag lezers,
Het gaat allemaal zijn gangetje, in de zin dat het niet slecht gaat. De scan was stabiel, geen nieuwe oplichtende plekken en de PSA is ook niet slecht hoewel ik liever had gezien dat de waarde wat beter was. Deze was nu 1.16 na eerder van 5.50 (begin januari 2024) snel naar 1.30 te zijn gezakt. Daarna "slechts" naar 0,97, een keer daarna weer exact 0,97 en dan nu 1,16. Van 0,97 naar 1,16 in drie maanden, maak me er (nog) geen zorgen over en de internist ook niet.
De uitslag van de scan word nog verder beoordeeld door een orthopeed, ik word op dinsdag 9 juli hierover gebeld. De internist vroeg nog hoe het met mijn rugpijn was.....want mede daardoor is er een nieuwe scan gemaakt.
Op dat moment had ik geen last en juist de laatste maanden had ik er wat minder last van maar het tegendeel is waar, lees verder......
Ik heb regelmatig last van een soort van spitaanval, gemiddeld eens in de 2 a 3 maanden en dan moet ik een paar dagen rustig aan doen voordat ik weer wat activiteiten kan ondernemen.....
Jullie voelen het al aan, op dit moment verga ik van de pijn in mijn rug. En hoe dat komt? Ik heb wat Dvd'tjes uit lopen zoeken op de grond en deze weer teruggeplaatst in een TV kastje. Om maar aan te geven dat ik ontzettend voorzichtig moet doen met mijn rug. Zwaar tillen kan ik absoluut vergeten en eigenlijk heb ik altijd wat lichte spanning in mijn rug......
Mijn racefiets schoonmaken is ook zoiets. Zolang ik mijn rug recht hou gaat het allemaal wel maar als ik een wat moeilijkere houding aanneem dan is de kans groot dat het er weer "inschiet".
Ik maak me er grote zorgen over, ik weet dat er een wervel is aangetast, had ik op de scan gezien vóór de laatste scan. Ik hoop dat de orthopeed die mij dinsdag belt er meer duidelijkheid over kan geven.
Op het moment van schrijven gaat het nu na 1 ibuprofen en tegelijkertijd 2 paracetamol ingenomen. Ietsje beter maar het kan ook perceptie zijn......
Verder kan ik vertellen dat ik steeds meer tegen dingen ga opzien. Ik zou afgelopen donderdag naar een popconcert gaan in Zoetermeer naar poppodium De Boerderij......Ik had het ticket wat impulsief aangeschaft een 4 maanden geleden maar realiseerde me dat het wel heel erg zwaar zou worden en dan vooral 's-nachts om 23.30 nog eens 220 km terugrijden naar
Zuid-Limburg. Na héél lang wikken en wegen heb ik besloten om maar niet te gaan en geloof me, ik wilde zo ontzettend graag. Steve Hackett met zijn band, hij was de lead gitarist van Genesis en met zijn eigen band vertolkt hij die nummers nog steeds maar dan met een griezelige perfectie, nog veel beter dan Genesis destijds. En ja, ergens overnachten..... dat is niets voor mij, ik ben al een vreselijk slechte slaper en in een vreemd bed, nee, dat gaat echt niet. Hoop geld uitgeven en dan nog niet kunnen slapen. Vaak is het het ook niet waard, slechte bedden, slecht schoon gemaakt, lawaai, een ontbijt wat tegenvalt en dan ff € 150 neertikken. Ik heb mijn porties wel gehad!
Met mijn oog gaat het gelukkig goed, in die zin dat het niet verslechtert. Afgelopen woensdag weer controle gehad en de twee maal laseren om mijn netvlies weer vast te maken aan de onderlaag is gelukt. Wel zal ik dat spinnenweb en andere sliertjes in mijn gezichtsveld blijven zien hoewel het ook na verloop van tijd steeds minder kan worden, een gevolg van het feit dat je hersenen eraan wennen. Kan er inmiddels mee leven. Soms denk ik, kan het niet bij "gewoon" kanker blijven, heb nu al zoveel extra ongemakken ondervonden, botbreuken, trombose, loslatend netvlies, zware rugpijn.....
Het enige waar ik me op dit moment zorgen om maak is die vervloekte lage rugpijn die mogelijk een gevolg kan zijn van de kanker..... ik hoop dinsdag meer te weten wanneer de orthopeed mij belt.
Het ziet er niet naar uit dat ik de komende dagen op mijn racefiets kan stappen. Ben al blij dat ik uit mijn stoel kan komen, soms met weinig pijn maar meestal barst ik van de pijn.
Ik hou de moed erin maar het gaat me steeds meer moeite kosten....
Tot zover weer even.
Groet,
Jilles
7 reacties
Dergelijke rugklachten zijn wel heel akelig want ze belemmeren je dusdanig in je handelen dat je veel dingen niet kan die je zou willen doen ja.
Is er ook een MRI scan gemaakt of alleen een PET CT scan?
Sterkte!
Gerhard
Kanker is een rotziekte.
Ik duim voor je.
Hey, vriendje Jilles!!
Vervelend om te lezen, man!! Die rugklachten, gaat dat wel eens van links naar rechts en dan niet perse op de maat van de snollebollekes? 😉Mijn fysiotherapeut blijft zeggen dat het bij mij spieren zijn en niet van de kanker komt. Ik heb al maanden last van mijn rug maar dat verplaatst nog wel eens terwijl er soms wel een pijnscheutje bij komt als in de wervelgevoel. Ik blijf maar vertrouwen houden, iets anders weet ik ook niet. Ik hoop voor je, vriend, dat je de weg naar boven toch weer te pakken gaat krijgen, je verdient het met alles wat al tegen heeft gezeten!! Ik heb zelf een nieuw motto, “kanker heeft het moeilijk met mij”! Dat helpt ook. Ik blijf gelukkig wel lopen en bewegen want dat móét gewoon. Ik hoop voor jou dat je de fiets ook weer kan pakken in de nabije toekomst. Hou je sterk, man!! Je weet het hè, wij zijn niet te vreten! Nog steeds niet en we laten ons er niet onder krijgen!!
Warme groeten, vriend!! 🙏💪👊
Hoi Dick,
Dank voor je reactie 👍
Gebeld door de orthopeed. Ze kunnen niet verklaren waarom ik geregeld zo'n pijn heb. Toch zeer waarschijnlijk omdat twee wervels zijn aangetast maar de aangetaste wervels zijn nu niet slechter dan op eerdere scans. Kortom, ik doe al voorzichtig met mijn rug maar ga nu nog voorzichtiger doen. Eigenlijk kan ik dan niet eens een papiertje van de grond rapen...… Ik red me wel, bierdrinken en fietsen gaan gelukkig nog steeds naar behoren, wijn drinken ook, ribeye met franse frietjes ook en tegen geroosterde pekingeend zeg ik ook geen nee, dat gaat allemaal prima en dat is het voornaamste 😄😁👍. Morgen nog even die Engelsen oprollen en hopen dat Spanje vanavond wint en dan met 5-4-1 tegen diezelfde Paella eters, ook lekker hoor 👍😁. Ben enorm opgelucht!
moi luvene
In april 2021 kreeg ik een hormooninjectie en daarbij het advies om 2 paracetamol+1 c0deine tegen de pijn te nemen vanwege de rugpijn.
Nu, 3jaar verder, en gestopt, na de 1e hormooninjectie vanwege de niet meevallende bijwerkingen, met de behandeling omdat ik uitzaaiingen heb.
De paracetamol/codeine afgebouwd en ben ik tot de conclusie gekomen dat het ook zonder kon en dat het, wat jij in een eerder bericht zei, ook perceptie kon zijn.
De pijn die ik had en heb is heel dragelijk geworden en kan meer doen.
Joop
Vergeet niet dat we gewoon ernstig ziek zijn. Geen kuchje of een beetje verhoging, nee, dodelijk ziek. En dat we daarvoor medicatie krijgen die niet mis is. En daarom moeten we ook niet te streng voor ons zelf zijn en als iets niet lukt, dan maar niet. We blijven ons best doen, maar soms lukt het echt niet.
Geef jezelf wat credit ❤️
Weet je Zweef.
Accepteren dat je dodelijk ziek bent kan soms zo verdomd moeilijk zijn. Zolang je lichamelijk nog redelijk bent, zolang je nog iets meer kan dan alleen van je zetel naar je bed en terug, wil je dat kost wat kost behouden, want alles wat je inlevert is een onherroepelijke stap achteruit, geeft je het gevoel dat de klok sneller en sneller tikt.
En daarmee moet je kunnen dealen. De ene dag lukt dat al beter (of minder slecht) dan de andere.
Maar makkelijk is het nooit