Ik heb geen agenda meer.
‘Zullen we een vervolgafspraak maken’, vraagt de zorgconsulent van de poli oncologie. We zijn nog niet klaar met de intake. En de laatste tijd ben ik niet zo happig op losse eindjes. Dus zeg ik: ‘laten we dat maar doen.’
‘O’ zegt Ilse. Ze zoekt in haar tas. En pakt haar telefoon er bij. Haar agenda. De zorgconsulent loopt naar haar bureau en duikt achter haar scherm. ‘Even kijken…. Mijn agenda. Sorry ik ben hier niet zo goed in.’ Zich verontschuldigend voor blijkbaar wat onhandigheden. ‘Maakt niet uit hoor. Zucht. ‘Weer die inlogcodes. Ja, werk. Organisatie. Veiligheid. Je weet wel een hoop gedoe.’ ‘Ja ik ken het’, hoor ik vanachter het scherm. ‘Woensdag 25 september kan dat?’, vraagt de zorgconsulent. Van de andere kant ‘als het maar wel na vier is.’ ‘Oei lastig…’
Ik zit op mijn stoel aan een ovale tafel. Daar hebben we net met elkaar gesproken. Mijn lijstje ligt nog open voor mij. Kop vol. Waar hebben we het net over gehad. Moet ik nog wat opschrijven? Moe. O ja. Contacten, sociaal emotionele gevolgen, meedoen, iemand die me meeneemt in dit moeilijke proces. ‘En donderdag 26 september hoe zit je dan?’ Wordt er wat aan mijn gevraagd nu? Weer regie hebben, daar hebben we het ook over gehad. Ik kan door mijmeren want van een ander kant hoor ik een antwoord op de vraag.
Donderdag. Wat was er ook alweer donderdag? Kop vol. Kom er niet op. ‘Nou da’s mooi. Die staat.’ Zegt de zorgconsulent. Goed we gaan. Dag. Vervolg gezet. Al lopend naar de hoofduitgang van het ziekenhuis realiseer ik mij dat ik geen agenda meer heb. Sinds ruim drie maanden niet meer. Mijn agenda is gestopt op het moment dat ik bij de huisarts naar binnen stapte voor een bult op mijn bil. En twee dagen later thuis kwam met een GIST tumor in mijn maag. Op die dag stond in mijn agenda met grote letters en uitroepteken: VAKANTIE! …… Drie weken lang.
Ik besef ineens….. mijn agenda is op vrijdag 16 juni gestopt.
2 reacties
Wat herkenbaar. Ieders leven draait door, maar jouw leven staat stil. Je agenda wordt vanzelf gevuld door het ziekenhuis. Ook nu mijn behandeling klaar is, zijn er nog afspraken zoals fysiotherapie en psycholoog. Toch krijg ik het nog steeds voor elkaar om dan dubbele afspraken te maken, ondanks dat er zo weinig op de planning staat. Want ook ik heb geen idee meer wat er op welke dag in staat en ik denk ‘ik kan altijd’ als ik een afspraak moet maken ergens. Maar dat is dus helemaal niet zo. Desondanks neem ik mijn agenda nog steeds niet mee naar afspraken…
Herkenbaar. Zo is het bij mij ook een tijdlang geweest. Totdat ik op een gegeven moment weer behoefte kreeg aan regie over mijn leven. Toen ben ik weer begonnen met het bijhouden van een agenda. In het begin alleen maar voor de afspraken met dokter, fysio en dergelijke en voor het plannen van leuke dingetjes. Zo kon ik tenminste voorkomen dat ik uitgeblust op de bank lag na een dokter of fysio afspraak en er dan ineens bezoek voor de deur staat.
Later ook om een weekindeling te kunnen maken en mijn energie beter te kunnen verdelen. Wetende dat als ik op vrijdagavond een feestje heb, dat mezelf niet moet opleggen om huishoudelijke klusjes te doen op vrijdagmiddag of op zaterdag. Zo kreeg ik langzaam ook inzicht en grip op mijn energie verdeling door te zien waar in de week kan ik een poetsmoment, of tuinier moment inpassen.
Langzaam groeide mijn agenda en kwamen daar ook weer werkafspraken bij, ook al heb ik het nog altijd nodig dat er grote lege gaten in mijn agenda zitten.
Het kan helpen om zelfs rustmomenten expliciet te plannen. Zeker als je weet dat bepaalde activiteiten eigenlijk te veel van je vragen. Blok dan gewoon de dag erna ( of 2 of 3 dagen). Dat helpt ook om te accepteren dat je eens een hele dag op de bank blijft liggen. Het is tenslotte rustdag.
Daar komt bovendien ook bij dat ik het gewoon echt nodig heb met mijn vergeetachtigheid om iedere avond ergens te kunnen kijken 'wat staat er morgen op de planning en hoe laat moet ik opstaan'. En als ik me eens echt niet lekker voel, dan moet ik ook ergens snel kunnen nakijken wie ik af moet zeggen.
Dus ja, ook al is je leven ineens heel anders en veel minder druk ook dan kan een agenda je helpen om meer grip en regie te krijgen.