Bezoek NTTT arts
Volgers!
Woensdag zat ik bij ome dokter. Er waren een aantal testen voor bloed, speeksel, urine en kraanwater. Kijk zoiets doen ze in het ziekenhuis niet. Maar okay; alles netjes in potjes gedaan en gegaan.
---
De prik in mijn arm was nog steeds akelig, terwijl ik toch echt wel wat ben gewend nu.
Tussen testen en uitslag zat een uur. Een uur waarin ik heerlijk ben wezen wandelen in de prachtige omgeving in de rand van de Veluwe! Onvoorstelbaar mooi. Ik voelde werkelijk Good Vibes daar!!
---
Goddank kon ik na de test ontbijten. Ik had het maar goed verzorgd met een picknick-kleedje en al. De zon scheen. Het leven was goed.
---
Enigszins spannend was het wel: kijk, ik merk dat ik vooruit ga, maar dat ik er nog lang niet ben. Zou mijn gevoel kloppen met zijn bevindingen? Wat weet ik toch van de conditie van mijn organen? Geen idee!?
---
De dokter zegt me dat mijn bloed wat dik is, evenals mijn speeksel. Ja, dat laatste merk ik goed. Een droge mond is nog een souvenier van de chemo.
---
Verder zegt hij me iets over een inefficiente alvleesklier. Ik krijg er pillen voor. Mijn weerstand is goed. Hurray!
---
Ik krijg wel een detoxkuur mee. Dat wil ik zelf ook graag: de boel nu echt eens goed opruimen. Ik reserveer een week in mijn agenda voor dit plan. Benieuwd!!
---
Ja, en het advies is Maretak, Iscador. Dat wil ik wel, maar dat kost geld.
---
Het is jammer, maar het is ook goed. Het is net hoe ik de kwestie bekijk, niet waar?
---
Wanneer ik naar de grafieken kijk, snap ik er niet veel van. De dokter legt uit.
---
Wanneer ik mijn gezondheid een cijfer zou geven en ik kijk naar een schema, dan zou het een 5,2 zijn. Het is op weg naar een voldoende. Maar lieve mensen, wat ben ik nog snel moe!
---
Dat zal nog wel even duren neem ik aan. Een middagdut is geen luxe, maar noodzaak en geeft me soms het idee dat ik een bejaarde ben. Aan de andere kant (hoe bekijk je de dingen?!) is het een vorm van luxe om toe te geven aan de wens van mijn lieve lijf.
---
Ik let nu extra goed op want éénmaal kanker is echt wel genoeg geweest!!!!!
---
Bij de assistente zie ik nog wat pillen langskomen voor mij. Ik reken en kijk.
---
Tuurlijk vond ik het spannend. De dokter had ook kunnen zeggen: ' Mevrouw, U bent zieker dan u denkt " of zoiets!?
Maar neen: we gaan goed vooruit. Pffff.
---
Er zijn lotgenoten hier die stoppen met schrijven na het stoppen met de behandeling. Ik niet. Ik moet schrijven.
---
Ben trouwens nog niet helemaal klaar: moet volgende maand naar tante chirurg in AVL. Een grote schat trouwens! 💚.
Praten over herstel en hormonen. Dat laatste is nogal iets waar ik ongelovelijk de griebels van krijg. Maar! Ik ben bezig met een onderzoek. tja. zucht.
---
En zo gaat de dag verder. Het bos wacht nog geduldig. Ik deed even twee blogs achter elkaar.
---
Nogmaals Ciao!
---🎼.. de paden op! .. de lanen in! ... vooruit met frisse moed!..🎶
1 reactie
Jerrel