Een jaar later

Lieve lezers, volgers,

Het schrijven blijft leven in mij, maar wanneer ik keek naar de datum van mijn laatste blog, zie ik dat het praktisch een jáár geleden is. Het was zonder meer een intens pittig jaar, waarbij ik na de stresstijd rondom ziekenhuisopnames langzaam maar zeker af ben gegleden, uitgegleden in een heuse burn-out!  Reden waardoor het bloggen niet vlotte. Ik heb veel geleerd in het jaar, pijnlijke levenslessen, maar bèn er nog en wéét inmiddels dat mijn boek wel eens dè doorbraak zou kunnen zijn in onze huidige medische opvattingen over kanker en andere ziektes. 

Ik bericht je graag over de vorderingen, bevindingen, maar neem nu kort van de gelegenheid gebruik om jullie allen goede kerstdagen toe te wensen. 

Voor het nieuwe jaar spreek ik de wens uit dat we meer Verbinding mogen ervaren, aangaan, zowel met de ander als ook met onszelf. 

In gedachten zal ik op jullie proosten als we samen het nieuwe jaar inluiden. 

Tot volgend jaar!

Ik meld me weer. 

Veel liefs van Aurinka