Haar haren

Het hele idee dat ik straks mijn haar moet missen doet me wat zeg. Wanneer ik mijn dagboek doorkijk lees ik vaak dat ik zo blij ben met mijn haar! En nu?** Feitelijk lijkt het allemaal wel een horrorscript. Borst. Vrouw. Ziek. Kaal. Naar. Akelig aangrijpend. (ik zucht nu maar even heel diep..) Mijn voorgaand blog was behoorlijk blij. En de dag erna leek gewoon. Toch moet een mens dingen verwerken. De tijd nemen. Aaademen! En elke dag heeft genoeg aan zichzelf. Het staat in de bijbel. Ik neem dit graag aan als een nieuw verworven lijfspreuk. Mijn vege lijf.. Wanneer kanker zoo ingrijpt in ons bestaaan. (extra klinkers doe ik express), dan kan ik niets anders bedenken dan dat we kracht naar kruis krijgen?! Haar. Haren. Haar. Zachtheid. Waaien. Aaien. Strelen. Ja. 't leven is harder dan ik hebben kan. En ik ben nog niet eens echt gestart met een behandeling. Ik ga het beleven. Ik zie nu zonneklaar hoe sterk de geest moet zijn als ik nu merk dat alleen de gedachte aan het missen van mijn haar me nu al zo aangrijpt. Dat brengt ons op het feit dat we dezelfde geest ook kunnen inzetten om ons op te tillen, omhoop te tillen naar kracht, het doorstáán van dit alles. Een mooi voorbeeld hiervan heb ik gisteren beleefd; mijn eigen code als een prima pijnstiller: woordmeditatie. Het ging zó: ik had pijnscheuten in mijn oksel. Niet gek. Gister punctie. Ik riep telkens 'au!' Vriend keek verschrikt op. Gespannen wachtte ik op de volgende nare pijnscheut. Die kwam hoor! Snel begreep ik dat ik zèlf veel in de hand heb. Dus HUP: woordmeditatie toepassen. Inademen. Rustig. Bij uitademen noem ik een woord dat bij me past, wat in me opkomt, en dat was 'vrede'. .. Vrede...Vrede...Vrede... Een nieuwe pijnscheut kwam. Ik voer mijn lichaam - al mijn cellen- 'Vrede'. Ik laat de pijn toe. Ik weet dat het als golven zijn die komen en gaan. Ik leun zalig achterover in de fijne autostoel. (je begrijpt dat ik me laat rijden?!). Ik lig. Ik adem. Ik spreek. Ik laat toe. En wat merk ik? Ik zég het ook. De pijn is met 50% verminderd!! Meiden. Het is zwaar. Het is raar. Maar we zijn sterk! Come on sisters! Use your mindset!