Hoe zoet waren de dagen

Hoe zoet waren de dagen. Deze zin ging door me heen.

De dagen dat er geen borstkanker was. De dagen dat we konden spelen. Nu is alles anders. De dingen staan op scherp. Dinsdag naar AVL voor allerlei onderzoeken. Startdatum 1e chemo waarschijnlijk vrijdag 26 juni of maandag 29 juni. Dat hoor ik nog.

Vandaag even kennis gebeld die de kwaal heeft gehad. Dan begrijp je mekaar meteen. Vandaag een stralende dag. Even in de tuin gezeten. Maar de boodschappen moeten ook gedaan en veel ben ik nog aan het bellen en regelen: vervoer en verzekeraar. Is het dossier compleet? Kan ik werkelijk starten in een ander ziekenhuis? Ja. groen licht. Maar het zorgt voor veel werk. Ik moet dit onderzoeken en zou toch niet achteraf met een nota willen zitten! Vooruitzien is regeren, niet waar?

Hoe zoet was het leven toch. Natuurlijk niet altijd hosanna, welnee! Maar zo anders dan deze kwaal die in mij woont. Sterker nog; mijn eigen cellen. Ik kan de tumor voelen door de huid heen. Het is hard om dit te schrijven, maar het is een gegeven. Het caviahok moet verschoond. Nodig. De onmacht mag eruit door schreien. Gister heerlijk gedanst en even kanker vergeten. Biodanzaaaa! Het leven was goed. Ik dans en geniet. Ik heb het niet verteld. Zitten ze te wachten op mijn narigheid? Mensen komen er voor ontspanning. (ik weet wel dat er wat meiden zijn die mij waarderen, dus dat komt nog wel een keer). Maar alles op zijn tijd.

Kanker is een live event. De spanning die dit met zich meebrengt is niet echt gezond. Maar we doen het maar. Ik bedoel dan vriendlief en ik. Vandaag dacht ik nog: we mogen er niet aan onderdoor gaan. Neen. We redden het wel, maar leuk is anders.

Er waren tijden dat ik bezig was met zingevingsvraagstukken (lang woord). Die vragen zijn er niet meer. De zin van het leven is zin in het leven. (!!!). Dingen zijn heel helder. En ik typ. Ik typ omdat ik schrijven wil. Omdat ik schrijven moet. Omdat ik er plezier aan beleef. Een open dagboek zeg maar.

Nu moet ik echt naar de cavia. Kan ze nog lekker even op het warme gras. Ciao meiden!