Ongeloof

Ja! Ongeloof! Vooruit, er zit een zwelling in mijn borst. Ik kan de contouren goed voelen met mijn hand. Ik draag het mee. Ben wel wat gewend aan die zwelling, dat tumor wordt genoemd, maar dat dit nou 'kanker' heet?? Voel me zo goed vandaag. Deed een sapdagje. Drie flessen kant en klaar van Zonnatura. Vanavond wat geitenkaas, broccoli en paprika gesnoept. Vorige keer sapdagje voelde ik me ook zo goed. Ik bedoel: lichamelijk fit. Geen 52, maar meer 25, nou goed: 40. Dat is toch 12 jaar jonger dan de werkelijkheid! ....de eertste chemo komt er aan.... ! ..... Onwerkelijk! Oneerlijk! On? Wat? On?? Ik ben het kwijt! Welk woord kan zeggen welk gevoel er door me heen schiet?! Dendert?! Een fitte meid. Ik zie mijn spiegelbeeld. Huh?! Mijn haar zit goed. Een fijne blos.. En straks? ... Ik zucht maar eens heel hard. Ja. Gister had ik een 'off-dag'. Wanhoop kwam als een afgrijselijke eruptie naar buiten. Ik wilde gillen. Maar Goddank. Vandaag was goed. Dinsdag weer onderzoeken in AVL. Fijn ziekenhuis! Als het nou niet zo beláden was, dan zou het nog een leuk 'uitje' kunnen zijn. .. Het bed roept. Ik mag gaan slapen mèt het Ongeloof en met de blijde herinnering van vandaag. ... Het is allebei. Zo is het. Zo is het leven. En als wij (meiden) nu keer op keer de dag door rollen en met wanhoop en geluk een dag mogen vormen, heet dat dan 'levenskunst' ? Trusten boobies. Trusten ladies. Trusten allemaal.