Ode aan het Leven

Het is al even geleden dat ik heb geblogd. Weer veel gebeurd, veel beleefd. Graag maak ik jullie deelgenoot en praat even bij over de laatste medische ontwikkelingen uit mijn verhaal.

Nacht. De stille vriend die me overlaadt met inspiratie! Ditmaal geen schreiend teken van onmacht of onvermogen, zoals zo dikwijls is langsgekomen in mijn blogs. Neen, ditmaal een Ode aan het Leven.

Een totaal ander geluid dus!
De ode komt voort uit besef, bewustzijn dat groeit over gezondheid en de positieve ervaringen die samenhangen met dit nieuwe bewustzijn. De ode komt voornamelijk voort uit een enorme dankbaarheid die ik voel in elke vezel.

Kijk, een jaar kanker is beslist geen sinecure. Eigenlijk moet ik eerlijk zeggen dat ik dat heb beleefd als een grote nachtmerrie. Toch zal het bij mijn karma horen. Denk het wel. Het verhaal is nog niet uit. De nachtmerrie is voorbij. De behandelingen zijn zo goed als klaar. Wel wil de chirurg van het AVL nog een plaatje van de binnenzijde van beide borsten. Kan ik me indenken. Tweemaal is mijn rechterborst geopereerd. Er is 58 gram verwijderd. Goddank kon ik de borst behouden. Ook moet ik vijf klieren missen. En gek genoeg mis ik deze nog steeds. Dat klinkt misschien gek, maar zo beleef ik dat! Ik praat er maar af en toe tegen.

Ook chemo en straling kwamen voorbij. Ik voelde een enorme aversie, maar wist niet beter. Nu wel. Afijn. De beste chirurg zou het liefst zien dat ik een mammogram laat maken van beide borsten. Dat ga ik dus niet doen. Ik heb veel gelezen. Erg veel het afgelopen jaar. Elke dag heb ik gelezen. En dus ook over mammografie. Ik geef nu de voorkeur aan thermografie. Een prachtige onderzoeksmethode, waarbij men door hittemeting een beeld krijgt van de gezondheid van de borst. (in mijn geval dan). Hierbij kan men zelfs al acht jaar van tevoren zien of er mogelijk een tumor zal ontwikkelen. Als ik het goed zeg. Wanneer ik dit voorstel bij de chirurg, zegt ze dat deze methode nog niet echt wetenschappelijk is onderbouwd en dat ze er daarom vanaf ziet. Voorlopig nog geen thermografie voor mij. Moet het ook zelf betalen. Wordt nog niet vergoed. Dat wordt sparen!

Ik heb haar al eerder gevraagd om een echografie te laten maken, maar ook dat heeft niet haar voorkeur, omdat het is als zoeken naar een speld in de hooiberg, zegt ze. Middels echo krijgt men wel een beeld van de borst, maar men weet niet waar men moet zoeken. Men zoekt natuurlijk een fijne tumor, he? Dus optie echografie vervalt voor haar.
Ware het niet dat ik per toeval landt op een nieuwe vorm van echografie, die een beter beeld geeft dan de gangbare versie. Het is de zogenaamde 3D versie. Deze is nog niet in Amsterdam voorhanden, maar ik vond een ander ziekenhuis, waar deze wel aanwezig is. Ik heb aldaar een radiotherapeut gesproken en gevraagd om een echo. Dat is akkoord, mits ik een verwijzing heb van mijn behandelend arts. In mijn geval is dat mijn chirurg. Zij heeft me gevraagd contact met haar op te nemen wanneer ik een alternatief vind voor die kwalijke mammografie. Dus moet haar nog even bellen, maar neem nu even vakantie hoor!

Dankbaarheid rules!
Dat ik er nog ben.
Dat ik schrijven ken.
Dat ik mijn borst nog heb!
Dat ik me aardig fit voel.
Dat ik weer helder kan denken!
Dat ik zo'n plezier beleef aan dit schrijven.
Dat ik lol heb in de dingen die ik doe.
Dat ik een totaal nieuwe versie ben van wie ik was...
Dat ik rust in mijn donder heb.
Dat ik weet wat ik wil.
Dat ik leerde relativeren...

Dankbaar voor elke inademing, elke uitademing.....

Dankbaar voor de laptop die ik mag lenen. Mijn pc is gecrasht.
Dankbaar voor het vertrouwen in het Leven.
Dankbaarrr

Waar komt dan toch die Ode aan het Leven vandaan?
Hoe kan het dat er rust is in mij?
Heb ik de zaak verwerkt?
Heb ik veel geleerd?
Of zit ik in een lyrische bui?

Ode aan het Leven is voortgekomen uit een groeiend besef over wat kanker eigenlijk is. Een aantal boeken hebben hier een belangrijke rol in gespeeld. Ik noem bijvoorbeeld "Meebewegen met kanker" door Lucy Sarink. Dit boek heeft iets in mij wakker gemaakt. Iets dat diep in mij verborgen lag. Iets dat ik niet wist. Een schat; vertrouwen in het Leven. Een onmiskenbaar geschenk! En gek genoeg is dit kado niet iets van korte duur, neen! Dit duurt maar voort! Als een nieuwe eigenschap in mijn persoonlijkheid. Het is moeilijk om hier woorden bij te vinden. Het is werkelijk zoals ik schrijf: vertrouwen in het Leven. Hoe het komt. Hoe het gaat. Ach, hoe het was. Het is goed.

Ik groet het Leven. Ik groet alle dagen. De dag. De nacht. Ze bestaan niet zonder elkaar. Zo groet ik de lach en de traan. Vooral de tranen! Laat ze stromen! Veel is immers om te janken! Huilen is gezond. Ik zou een warm pleidooi willen voeren voor het huilen!

Luister dan eens bijvoorbeeld naar De Dijk met het lied: "Huil maar meisje"...

Ik zoek even de link voor je...

Speciaal voor jou, lieve lezer, die wel wat bemoediging kan gebruiken...

( ... voor dames en heren uiteraard ...! ..........)


Ode aan het Leven...
Voor de wijsheid van de natuur.
Voor de wijsheid van ons lijf.
Voor het zelfgenezend vermogen van ons lijf.
Voor gezonde gedachten.
Voor de frisse buitenlucht.
De warme zon.
De voeding die voedt.
De lucht.
Het water.
De aarde.

Ziek zijn is een signaal die ons dwingt te rusten.
Het lijf geeft aan, dat er iets fout is gegaan.
Ik heb moeten leren om te luisteren naar mijn lijf.
Mijn lijf de rust te gunnen die het me vraagt.
Zo rust ik nu elke dag heel bewust.
Wees vrienden met je lijf.
Er is geen strijd.
Ik kijk zo anders tegen kanker aan.
Niet langer als een afschrikwekkend spook.
Maar als een heftige boodschap.
Een eis om introspectie!

Natuurlijk zijn er ook factoren als erfelijkheid en voeding.
Maar ik ben na een jaar lang dagelijkse zelfstudie over kanker tot de voorlopige conclusie gekomen, dat elke kanker, elke ziekte, samenhangt met een emotioneel conflict.
Dit heb ik niet zelf bedacht. Dit werd al gemeld door mijn leermeester, dokter Bach in 1920. (Ik ben Bach bloesem consulent). Deze opvatting wordt ook wetenschappelijk onderbouwd door de leer van Biologika ofwel Nieuwe Germaanse Geneeskunde of de vijf Biologische Natuurwetten. Ik heb nog beloofd om er een speciaal blog aan te wijden. Komt snel. Kijk in dit verband ook eens naar de naam Dokter Hamer. Er zijn een aantal filmpjes op you tube voorhanden.

"Ode aan het Leven" - even resumé - komt dus voort uit de boeken die ik las, maar zeker door het groeiend besef van de enorme wijsheid van ons menselijke natuur via de Biologische Natuurwetten, die ik bestudeer. BioLOGISCHe NATUURwetten. Laat het even tot je door klinken!

Ik brei er nu een eindje aan. Ga alsjeblieft eens googelen, wanneer je wordt aangesproken door bovenstaande Bio Logische Natuur Wetten. Ik waarschuw je: Het is een totaal andere visie op ziek en gezond zijn. Dit is het ware omdenken.

Onderzoek alles en behoud het goede!!

Ik wens je een gouden dag!

Aurinka