Ont-span-ning...
Goedemorgen!
Een nieuw blog moet er uit. Ik voel het!
Deze keer over het belang van ontspanning. Neen. Niet als wijze juf, maar uit ondervinding dat ik dit noem.
~~~~~~~~~~~~~~
Gistermiddag. Samen met mijn dochter moest ik een kabel voor de pc uit een kamer halen. Deze kabel loopt achter een kast. Die trek je niet zomaar weg. Dus ik ga helpen zodat ze weer fijn kan computeren straks. Enfin, dat viel nog niet mee. De kamer is nu namelijk nog in gebruik als opslagruimte. Vanwege renovatie van het dak van ons huis moest de zolder leeg. En al deze spullen staan nu in die bewuste kamer! Zie je het vóór je? ---
Dus wanneer ik rommel in die kamer zit ik letterlijk ín die rommel en moet ik steeds oppassen dat erg geen rommeldozen omvallen. Toch gebeurt dat even heerlijk. Kláts!! Wat een bènde! --- Ik blijf stug doorgaan met die kabel. Wanneer het eindelijk is gelukt om deze te bevrijden ( hij liep ook nog eens onder de vloerbedekking door) merk ik hoe vermoeiend het was. Ik puf en zucht en veeg het zweet van mijn hoofd. Mijn lieve mooie hoofd met kort koppie haar..
~~~~~~~~~~~~~~
We gaan weg vanmiddag. Mijn dochter en ik. We gaan naar de stad. Naar een kroegje dat voorheen bekend stond als 'bruin café'. Wie kent de term nog? De zoon van mijn vriendin C gaat er optreden. Hij speelt gitaar. Het lijkt me heerlijk om hem te zien spelen. Dit was het plan van deze zondagmiddag..
~~~~~~~~~~~~~~
Terug naar die kabel in die rommelkamer.. Na lang prutsen en sjouwen heb ik m eindelijk bevrijd. Dochter blij. Ik gaar. Kláts!! Valt er wéér een doos om! Ze zijn hier zomaar lukraak neergezet. Ik besluit niet naar de stad te gaan, maar thuis te blijven om de boel te ordenen. Dit kán toch niet zó! De matrassen van het bed staan in de badkamer. Enkele kratten op mijn bed. Neen. Zó kan ik echt niet weg gaan! Ik moet opruimen zegt de stem in mijn hoofd. Ik moet. Controle. Netjes. Rust. Ruimte. Klaar. Ja. Ik moet.
~~~~~~~~~~~~~~
De rommel vliegt me aan. De spullen, - wat heb ik véél! - grijpen me bij m'n strot!!
--- merk dat ik het benauwd krijg. Merk dat ik me gevangen voel in eigen wens. " ik moet nu opruimen, anders word het echt te gek". --- ik huil. Ik kijk verdwaasd naar al die spullen; een wieg, een krat met elpees. Speelgoed. Schoolschriften. Ládingen CD's, video's en DVD's!
....spúllen!!....
~~~~~~~~~~~~~~
Ik merk dat ik vertwijfeld loop te huilen als een kip zonder kop. " Hoe komt het ooit goed?". Ik kijk naar mezelf en schud mijn hoofd; dit gaat echt niet lukken in mijn eentje in een zondagmiddag. 'Dat moet je niet willen' bedenk ik me. En ik besluit heel wijs om de hele bliksemse boel de boel te laten. Ik sluit de deuren, kleed me om en gá. Ik begrijp dat plezier belangrijker is dan die volkomen vertwijfeling door onvermogen. Dit is helen. Dit is wijs. Dit is goed voor mij. Het huis blijft wel staan.
~~~~~~~~~~~~~~
Gauw doe ik mijn leukste setje oorbellen in. Een korte ketting met dezelfde steen siert mijn hals. Ik kijk in de spiegel en zie een nieuwe vrouw met een nieuwe bril. Ze lijkt op mijn oude ik, maar ze ziet er heel anders uit; voorheen had ik lang blond haar zonder bril. Nu heb ik heel kort donker haar mét bril. Een metamorfose. Zeker als je kijkt naar mijn lijf: twaalf kilo kwijt in korte tijd. Ik kan nu zelfs de jurkjes van mijn dochter aan. Ze draagt maat S! ---
Ik ga op weg naar de stad. Mijn beste jeans aan. Mijn nieuwe ( lees tweedehands) lange leren paarse jas aan. ' Oh, wat ben ik blij met jou'. Paarse muts op: kláár!
--- In de kroeg zie ik meteen mijn vriendin. Knuf. Kus. Het is er aardig vol. We wurmen ons naar achterin de zaal. Ik sta bijna tegen het biljart aan. Vóór mij is een kleine lege ruimte. Nét genoeg voor mij om wat te dansen. Ja. Want als ik muziek hoor die me trekt, dan móet ik dansen. ( herken je dit vriend O?). Muziek. Mensen. T shirts zie ik met een opdruk van AC/DC. De knul in kwestie blijkt later ook op te treden met een nummer van AC/DC uiteraard. Het repetoire van deze middag ligt in diezelfde sfeer: rock. Let there be rock! ---
Wanneer vriend J gaat optreden, ga ik naar voren om dicht bij het podium te staan om hem goed te kunnen zien spelen. Hij speelt ' de pretender' . Wat een heerlijk nummer! Hij gaat helemaal lós! Muzikant en groot theaterdier!
Diverse rock klassiekers komen langs. Ik ken ze allemaal. Dochterlief swingt op haar manier. Meer ingetogen. Moeders niet! Moeders swingt!
Twee uur lang swing en rock in ónafgebroken in die club! Aaaah.
--- Wanneer ik Pearl Jam hoor word ik echt helemaal wild!
Ik zing mee. Hardop mee!
I...I...I' m still alive ...!!.....
Ouderwets lekker. En nu zó vol betekenis; I' m still alive....
De zaal is warm. De sfeer is goed. Veel mensen dansen. Het is zondagmiddag. Ik ben blij dat ik ben gegaan. Niet langer laten plagen door rommel in eigen huis. Neen: uitgebróken. Plezier gemaakt!
Ja. Zeg nou zelf: ik gá weer .... als een tiet!!!!!!!
2 reacties