Reason to live

Ja. Waarom leef ik? Pats! Wat een vraag! ---- Drie uur in de nacht. Klaarwakker. Men zegt dat dan je lever opspeelt. Dat deze zou vragen: " wat heb je op je lever?" ..... --- Ik denk veel na over zingeving. Zonder meer denk ik er veel over de laatste tijd. Zalig toch dat hele ' indalen' na die behandelingen! Mijn God, ik ben nog steeds aan het bijkomen van het afgelopen jaar!! --- Maar nu even terug naar zingeving.... Een vraag:" waarom leef ik? waarom leef ik eigenlijk? waar leef ik voor?" --- Een simpele vraag, maar het antwoord vraagt wel enig zelfonderzoek. Is minder simpel dan zo'n vraag. --- Wanneer ik kritisch naar mezelf kijk, merk ik dat ik nu mijn persoonlijkheid onderzoek. Ja, zeker een bijzonder lief mens. Da's een feit. Maar hoe lief? ..... Mijn lieve moeder zaliger zei altijd dat ik ' te goed was voor deze wereld'. Een opmerking waar ik altijd wel wat trots op was. Ik was lief, voorkomend, behulpzaam, bescheiden. Sieraden voor een vrouw?! Ik glom van lichte trots bij haar compliment. NU NIET. Nu niet meer! --- Hemel! Hoe kón ik nu TE lief zijn voor deze wereld? Het woord ' te ' zou juist een tevéél zijn van het goede. (of het kwade, zo je wilt). --- Dus die hele opmerking kan dus hatsi kie dee de prullebak in! Die hele opmerking, die ik als compliment had beschouwd, is helemaal geen compliment merk ik nu pas!! Die hele opmerking zei iets over mijn enorme toewijding aan mijn medemens. En waar bleef ik? --- Deed ik zo vaak niets anders dan mezelf ' weggeven'? --- Ineens flitst het door me heen: " Ik zal mezelf niet wèg geven, maar vríj geven...." Deze laatste twee woorden zijn raak! Vrij Geven. Ik proef ze... Hmm... --- ^^^ Wanneer ik me bedenk dat ik nog steeds leef, komt onvermijdelijk dat nieuwe woord " vrijgeven" weer voorbij. Het lijkt een reden van bestaan. Is het een reden van bestaan? --- ^^^ Kanker is een raar fenomeen. Een longontsteking is ook akelig, maar kent dikwijls een duidelijk verloop. Kanker niet. Kijk, je kan mazzel hebben. Je kan pech hebben. Je zal hoop hebben en vertwijfeling. Ze kunnen er ' op tijd' bij zijn. Ze kunnen domme dingen zeggen als ' dat men je niet verder kan helpen'. Ze kunnen van alles zeggen. Ze weten niet eens wie jij bent! Hoe je woont. Wat je eet. Wat je denkt. Wat je wenst. Wat je pijnpunten zijn. Ze doen wat ze menen te moeten doen. En dat is dat. --- ^^^ Zingeving. Reason to live. Een wezenlijk gegeven!! --- Er was een onderzoek, wereldwijd, over de grote gemene delers die overlevers hebben van kanker. Eén ervan is ' het hebben van een sterke reden om te leven'. ........................................... Wanneer ik voor mezelf spreek, -en dat doe ik dus hier-, dan mijmer ik even over die sterke reden.. Want hoe was het met me gesteld vóór de diagnose? Was het fijn? Was het niet fijn? Was ik dan levensmoe? Viel het tegen? Was het zwaar? Was het leuk? ........................................... Kanker blijft een wonderlijk fenomeen! Er hangt altijd een bepaalde dreiging bij het woord. Alsof het onherroepelijk zou zijn. Ik lees nu toch echt heel andere verhalen! Van mensen die waren opgegeven en nog steeds ' alive and kicking' zijn! Ik ben op een heel bijzonder spoor geland.... --- ^^^ Ik vind het bijzonder dat ik alle behandelingen heb overleefd. Het was niet mis. Geen kattepis. Die hele chemo, bestraling. Ziekenhuisjaar. Ik gruwel ervan. --- Lange tijd was dit als een onwerkelijk spook voor mij. Langzamerhand komt het besef, -het voorzichtig aanvaarden-, dat kanker dan gewoon bij me hoort. Nu ja; in mijn leven is gekomen. En dat erkennen is een giga stap hoor. Is echt nieuw voor me. Echt sinds heel heel kort. Gek toch. Gewoon gek. --- Maar ik kijk nergens meer van op. Heb al zoveel hoeken en gaten van mijn ziel gezien. Van het Leven. Mij gegeven. --- Reason to live. In het Engels loopt dit lekkerder dan ' reden om te leven'. --- Dan zie ik een andere zin als een ' pup-op' in mijn brein verschijnen. Hij is al zo oud als de weg naar Rome; " De zin van het leven is de zin ín het leven". ........................................... Is dat ook míjn zin? Is dit jouw zin misschien? Welk levensmotto hanteer je? Ik denk even aan een zin uit een conference van Wim Sonneveld: " rekken en erbij blijven". Klinkt niet echt bijster passioneel! Klinkt gelaten. --- Reason to live. Ik kom er steeds op terug, want ik zoek een antwoord voor mezelf. IN mezelf. ........................................... Weet dat ik immens dankbaar ben voor het feit dát ik er (nog) ben!! --- Mijn hulp is in de Heer. Dat weet de trouwe lezer. En ik zei tot de Heer: " wanneer ik dit red, wil ik me wijden aan uw liefde". ........................................... Zingeving? Een breed begrip. Zin geven aan je leven! Zinnnnn....... ........................................... Gister las ik een kort verslag van een dag, geschreven door een lotgenoot. Ze schrijft over een tweetal Duitse artsen, die zien dat het anders moet. Ze staan als 'regulier' te boek, maar zijn werkelijk betrokken en nieuwsgierig naar hun patiënten. Ze wandelen op het Nieuwe Pad der Genezing. Mijn grootste Hoop en Weten. (Later meer hierover..) --- Enfin. Terug naar de hamvraag in mijn blog: Wat is mijn reden om te leven? Dan blik ik toch even terug in dat bewuste verslag. Ik kwam daar de volgende zinsnede tegen: " dat het klopt". Dat was alles! Dat het klopt.... Dat je waarachtig leeft met dat wat in je klopt. Nu bedoel ik niet het bonzen van je hart. Maar dat wat je doet overeenkomt met dat wat klopt. Wie je bent. Waarachtig bent. En dan komt dat prachtige woord VRIJ LATEN weer voorbij. Dat woord hangt als een gouden mantel om me heen. Dat woord roept me! Dat woord maakt dat er een glimlach verschijnt langs mijn mondhoeken. Dat woord maakt dat de lampjes in mijn ogen aan gaan. Dat woord maakt dat mijn hart zachtjes gaat neuriën. Dát woord is mijn Reason To Live ............................... ............................... ...............................