Zucht!

Vandaag praatje radioloog ofwel bestraling. Had niets voorbereid. Duf in duf hoofd. En dat deel is van later zorg. Duidelijk werd dat ik er niet aan ontkom. Okay dan maar. Na tijd even in oud stadje gebanjerd. Leuk. Haventje. Even alles vergeten. Het GEWONE leven. Vannacht paniekaanval gehad. Gelukkig heb ik natuurlijke middelen die snel helpen. Ik schrijf en huil dan. Voel zoveel woede door me gieren. Niks voor mij!? Vanavond nieuwe klachten erbij. Dacht dat het stijgende lijn zou zijn. Neen! Dik balen! Moeite met slikken. Pijnscheuten in mijn onderrug. Nieren? Wel trek. Maar kan niet eten. Ben in een week nu vier kilo afgevallen. Dat is veel denk ik. Voel me overwegend slappe pop. Geef cijfers aan lijf en geest om duidelijk te zijn naar vriendlief. Lijf moe een drie. Misselijkheid zes. dat is goed hoor. Nul is drama. Tien is top. Slikken een twee. Rugpijn een twee. Emo een nul. In mijn leven.. In mijn hart... Ik heb een groot hart... Ik hou van veel mensen.. Ik ken mijn wensen.. En ik denk vaak in deze kwade droom: waarom leef ik? Ik geef mezelf antwoord : ik leef voor mijn vrienden en mijn dromen.. Ik heb dromen.. Ik heb verlangens.. Ik heb wensen... Sorry wat criptisch nu.. En vandaag voel ik toch dat er weer een droom als een zeepbel uit elkaar is gespat. Recht voor mijn ogen! Nee. Geen droom over ziek en beter. Ja. Een droom over liefhebben.. Ik huil. Ik huil. Ik zou willen krijsen! IK WIL NIET ZIEK. IK WIL NIET VERGIFTIGD. IK WIL NIET KAAL. IK WIL NIET VERMINKT. IK WIL NIET BESTRAALD. Ik wil liefde... Ik wil steun.. Ik wil een aai over mijn bol Ik wil dat iemand zegt: "alles komt goed" Ik wil gekoesterd worden. Ik wil gebakerd worden. Ik wil gestreeld worden. Of!! " wakker worden!" Ik wil eigenlijk vloeken. Dat doe ik nooit... Ik wil lief hebben. Ik wil leven. Ik wil stralen. Pats! Leven is harder dan ik hebben kan .....