In een deuk

Uiteraard kun je hier lezen over kanker en ziekenhuizen, maar ook over alledaagse zaken. Omdat schrijven fijn is. 

Even terug in de tijd. Eens was ik kankerpatiënt. Na de behandelingen -die ik als gruwelijk heb beleefd-, bleef er maar weinig van me over. Ik viel snel af, had pijn, geen eetlust en sliep amper. Oh en ik kon ook niet slikken. Een ware ramp. Een vriendin zag dit, het brak haar hart. Ze was immers haar zus verloren. Ook kanker. En ze gaf me een klein bruin flesje met olie. Ik nam de olie en al snel had ik mijn eetlust terug, sliep ik beter, was de pijn voorbij en ging het slikken stukken beter. Welke olie? Wietolie. Ofwel CBD olie met een weinig THC. ( daar kun je stoned van worden ). Ik kreeg mijn leven terug. 

Tis niet alleen de olie, maar ook mijn eigenwijze wijze zelf die heeft bedankt voor de laatste chemoronde. Nooit geen chemo meer voor mij. Wie me ook hielpen waren een partij engelen, samen met onze-lieve-Heer. 

..bedankt voor de laatste chemoronde..

Nu leeft er opnieuw een verhaal in mijn borst. Dezelfde borst als toen. Rechts. Ik maak nu andere keuzes. Geen chemo voor mij. Heb zelfs geen arts gezien. De borst is klein en hard geworden. Lange tijd wist ik niet wat te doen, tot gister. Ik sprak een gnm studievriendin. Het hielp me enorm mijn blinde vlek te zien; Ik zal wat niet verwerkt is gaan verwerken. Wat er komt. Ik zal het niet generen, maar intens doorvoelen. Wat helpt is bloed -en bloedeerlijk zijn naar mezelf. 

De rugpijn plaagt. Ik kan mezelf moeizaam dragen in eigen heupen. De olie plopt op in mijn hoofd. Hee ik heb nog iets staan van toen. (2015).  Ik neem 1 druppel en ga slapen. De volgende dag kon ik vier uur op zijn en heb gedanst. Zo goed als dat maar ging. Daarvoor slechts één uurtje op. Dit is een wonder??

De olie is op. Ik bel de leverancier. Ik doe mijn verhaal. Hij lacht. Hij heet Felix. En ik zeg hem dat ik eens een cavia had, die ik ook Felix had genoemd. Dan zegt hij plagend dat hij me niet meer leuk vindt. We lachen smakelijk. We waren ook ontroerd door mijn verhaal. Hij zegt dat hij blij is dat ik nog leef en hij zegt me een kadootje te willen geven. Hij stuurt zomaar het beste op wat er is voor mijn rugpijn. Ik verbaasd en blij. En zo onbedaarlijk in een deuk gelegen met deze leuke jonge man van de klantenservice. Soms heb je dat, hè. Die flow! Dat je vóelt dat je lééft. Dat zei hij ook nog: Leef voordat je sterft. 

Mijn vader ligt op sterven. Mijn bonus daddy is maandag heengegaan. Het kan zo snel gaan, zo hard zijn. We weten het wel: van leven ga je dood. Daarom is zo'n ouderwets zalige schaterbui zo onnoemelijk fijn. Lachen. Lachen. Ook al valt er niks te lachen. Je kunt het opzoeken. Toch? Ik had een gouden half uurtje met een totaal vreemde. En die olie? Die werkt dus al vóór gebruik. Vergeet niet, lieve mensen: " mind over matter " maar daarover binnenkort meer. 

Leef, lach en laat de hele bliksemse boel  maar lós!