Porceleinen pop

Ik ben als een porceleinen pop. 
Prachtig en zo kwetsbaar. 
Lig ik daar te liggen. 
Das al wat ik kan. 

Soms wat beweging.
Maar meestal ligt ze. 
En kijkt tevree. 
Wat voor zich uit. 

Een pop die in haar poppenleven
Veel heeft kunnen geven. 
Veel gedragen. 
Nooit geklagen. 

Veel verduren. 
Veel verdragen. 
En lief en mooi geweest. 
Braaaf. 

En toen het teveel was. 
Is de pop geknakt. 
Ze ging door haar rug heen. 
Net als ik.

En nu lig ik als porceleinen pop.
Op mijn veldbedje in de kamer.
Hoe kom ik toch omhoog. 
Hoe kom ik toch vooruit. 

Vier dagen ligt ze al. 
Wil zo graag lopen, zitten en staan. 
En gaan en gaan en gaan. 
Of een dansje in de keuken. 

Het liggen gaat vervelen.
Onrust in de nacht. 
Als ze werd belaagd. 
Door nare woorden. 

Zorgen zoefen door het fraaie poppenhoofd. 
Stil lig ik. 
Te liggen. 
En te liggen. 
En te liggen. 

Aurinka © 08082033

10 reacties

Hebe, ja, gelukkig wel. De huisarts had al een recept klaarliggen voor spierverslappers, maagbeschermers en Naproxem. Maar spierverslappers had ik slechte ervaring mee: ik kon niet bewegen, amper praten, terwijl ik alleen was. Geen pretje! Ik zei mijn arts dat het me beter leek dat hij me zou zíen! Hij kwam en het bleek geen hernia, maar een slijmbeursontsteking. Snap jij dat nou? Twee artsen. Twee verschillende diagnoses? 

 

Tijdens het huisbezoek sommeerde mijn arts te gaan zitten, staan en lopen. Het was afschuwelijk en angstaanjagend, maar toch zijn aanwezigheid zorgde voor een bepaald vertrouwen. En ik liep. Kijk niet hoe. 

 

We zijn een week verder. Ik loop als een slak. Rug en heupgebied zijn heel stijf. Met rollator loop ik iets sneller. 

 

Zojuist schreef ik een nieuw blog. Ik zal het zo plaatsen. Dank voor je belangstelling  l@hebe. Doet me zo goed! 

Laatst bewerkt: 19/08/2023 - 12:10

Hey Aurinka, 

Maar die slak kruipt wel vooruit en komt uiteindelijk ook een heel end. En als die slak twee benen heeft en ietsje groter is, kan ze deze beweging weer opbouwen en een heel end komen wat weer bij haar past... Oefenen met rollator en steeds een stukje meer. Tussendoor effe zitten, dat vond ik het meest geweldig van de mijne. Kon ik 'stiekem' verder dan ik kon...

Uhm.. 2 verschillende diagnoses? Ja hoor, dat kan! 
Ergens in een inmiddels ver (bijna 14 jaar) verleden zei de 1e arts me na alle onderzoeken en foto's dat mijn skelet in ieder geval helemaal in orde was en er netjes uitzag. Wow, wat een opluchting! Uiteindelijk blijk ik Kahler te hebben, 7 gebroken ribben, één rib vrijwel helemaal weggevreten, reuze Kahlerhaard (grote concentratie kankercellen) in mijn linkerheup en rechterbovenarm en schouder, plus nog 'ontelbare' kleine haarden door heel mijn lichaam en ben ik niet meer te genezen. Sja...

Ga je nu lezen.
Liefs xxx Hebe

Laatst bewerkt: 19/08/2023 - 13:06

Ach Hebe, wat een naar " vonnis ".  Dus die rollator is voor jou ook een uikomst? " Ben ik niet meer te genezen .." Blijft bij me hangen zeg. Ik vraag me oprecht af of er werkelijk geen kans is? Acht jaar na dato ( na alle behandelingen bij borstkanker ) heb ik veel over kanker en leven geleerd. En veel geblogd. Nu weer opnieuw. Ik stuur je een persoonlijk bericht. 

 

Groetjes en omhelzing, 

Aurinka

Laatst bewerkt: 19/08/2023 - 16:57

Hai Aurinka,

Dan lees ik je nu denk ik achterstevoren...

Mijn prognose kreeg ik komende kerst 14 jaar geleden. Met geluk kreeg ik een jaar of drie, met héél veel geluk misschien een jaartje meer. Ik heb gezegd dat ik dat te weinig vind, dat het voor mij niet zo voelt dat ik snel doodga, en dat ik ga voor 25 jaar en dan wel weer verder zie. En zo ben ik nu al bijna 11 jaar verder dan ze me 'gegeven' hadden. 
Hematoloog herhaalt regelmatig dat ik écht niet te genezen ben en dat 'hét' een keer weer actief wordt. Na ja, dat zie ik dan wel weer. Tot dan ga ik voor 25 jaar. Nog steeds. Ik tel niet af - zei mijn man een paar jaar geleden. Had ik zelf niet in de gaten...

Knuffel terug xxx Hebe

Laatst bewerkt: 19/08/2023 - 21:41