Potje veerkracht is zoek 😫
In mijn vorige blog schreef ik dat mijn potje met veerkracht nog goed gevuld was. Dat is fijn, maar als je het potje kwijt bent, kan je er ook niets uitpakken 😢.
Het is vandaag de 12e dag na kuur 4 en ik heb me nog niet zo slecht gevoeld na de eerdere kuren als de afgelopen 9 dagen. Ik heb alle dagen koorts en als ik geen 4x2 paracetamol per dag slik, loopt die op naar 39 graden of meer. Ik slaap 10 tot 14 uur per dag. Ik ben vaak te moe om rechtop te blijven zitten. Dit knaagt ook aan mijn positiviteit. Steeds minder vaak heb ik er vertrouwen in dat het allemaal wel goed komt en blijven de doemscenario’s in mijn hoofd rondspoken.
Ik heb nergens zin in of fut voor. Ik heb de afgelopen week meer voor de tv gehangen dan ik normaal in een jaar voor de kijkbuis doorbreng.
Deze week is überhaupt een k.tweek. Donderdag naar AVL voor MRI onderbuik en coloscopie. Wat gaan ze zien? Is alles rustig of word ik, net als in april, onaangenaam verrast? Dat kan ik er niet bij hebben. Ik heb mijn handen al vol aan het bestrijden van de borstkankercellen. Laat de endeldarmkanker zich aub koest houden. Ik heb al genoeg om mee te dealen.
Vrijdag de 1e sterfdag van Henk. Gewoon bizar wat er het afgelopen jaar allemaal is gebeurd in ons gezin. We houden elkaar goed vast, soms letterlijk, maar we hebben allemaal ons eigen proces en emoties.
Ik hoop dat ik vandaag de slechtste dag heb gehad en morgen energie heb om naar het potje veerkracht te zoeken.
6 reacties
Och lieverd toch. ❤️
P.s. ik hoop met je mee dat het morgen beter gaat 🤞🏻
Wat ontzettend *&%#$ dat je je zo ellendig voelt. Ik hoop met jou dat het vandaag de slechtste dag is en dat je je morgen wat beter voelt én je potje Veerkracht weer vindt! Veel sterkte gewenst!!
Carolina X
Sterkte en liefs Monique, hoop op spoedig betere tijden weer voor je.
Heel veel sterkte donderdag en laat het een goede uitslag zijn. Zo waardeloos dat die chemo er zo inhakt. Nu maar hopen dat die zijn werk doet.
De chemo heeft een stapelende werking. Mijn vader ging het ook steeds slechter. Zn dosis is ook nog gewijzigd onder andere mbt neuropathie. Maar toch heel goed gescoord hiermee. Kanker niet traceerbaar.
Andersom heb ik hier ook wel eens een ander verhaal gelezen van een jongen die had het in begin slecht maar ging het steeds beter tolereren, juist minder klachten? :)
Alles komt samen op dinsdag. Je eigen ziekteproces met zoveel onzekerheden en vragen. De kuren die uitputtend zijn en je dwingen tot rust.
Je lieve man die een jaar geleden is overleden. Hoeveel kan een mens verdragen?
Het potje veerkracht kan weer opgeladen worden als er meer perspectief is en als de kuren niet zo invasief op je lijf inwerken.
Ik lees hier “als het maar zijn werk doet”. Het is leven tussen hoop en vrees.
Gebruik je weinige energie nu om goed te rusten en bij te komen. Meer kan er nu niet. Houd moet op betere momenten en dagen.