Één jaar palliatief en dat is feest 🥳

  • Openbaar blog
  • woensdag 31 mei 2023
  • 2456 x gelezen

Vandaag vier ik een feestje voor en met mezelf.

Op 1 juni 2022 kwam de boodschap dat ik niet meer zou genezen. Of ik nog 1 jaar of 8 jaar heb is niet te voorspellen. Ik was radeloos van angst en verdriet. Ik zat nog volop in het rouwproces om Henk en nu had ik zelf 2 soorten kanker waarbij 1 soort al was uitgezaaid. Ik kon het er niet bij hebben. Voor mijn kinderen vond ik het nog het ergste. Henk overleed binnen 6 weken na de diagnose kanker. Zouden zij ook mij snel verliezen? Op 22 juni was de darmoperatie en 2 weken later startte de chemo. Ik vroeg me af of ik de kerst wel zou halen.

En nu zijn we alweer 1 jaar verder en dat voelt als een feestje en ik hoop dit feestje nog vele jaren te kunnen vieren. Vijf weken na de laatste chemo ging ik voorzichtig 2 x 2 uurtjes naar het werk en vandaag de eerste dag op kantoor waarbij ik 100% beter ben gemeld. Mijn collega's hadden slingers op mijn werkplek gehangen, een 'blij dat je er weer 100% bent' affiche op mijn beeldscherm geplakt, er stond een bloemetje en ik heb de nodige knuffels ontvangen. Het is zo'n mijlpaal dat ik na de operatie en chemo weer 3 hele dagen aan de slag kan. Voor mij is mijn werk zoveel meer dan alleen maar een manier om geld te verdienen.

Ik merk wel dat ik nooit meer de oude zal worden, niet fysiek en niet mentaal.
Fysiek is het minder dan voor de chemo en heel veel verbetering zal er niet meer komen, maar het is goed genoeg om nog leuke dingen te ondernemen, zij het enigszins gedoseerd en aangepast. Helaas niet goed genoeg om zelf de kaarsen voor Henk te zien branden tijdens Alpe d’Huzes, maar Dasje stuurde me gisteren onderstaande foto dat ze druk bezig zijn de door mij beschreven stickers op de kaarsen te plakken. Emotioneert me om te weten dat Henk op de shirts van de teams van kanker.nl mee de berg op gaat en dat in de Nederlandse bocht 7 zijn 150 kaarsen gaan branden. Henk was geen man om op de voorgrond te treden, maar hij zou dit prachtig gevonden hebben. Van mijn nicht kreeg ik vandaag de foto's waarbij de kaarsen in een hartvorm op de berg zijn geplaatst. Zo ontzettend mooi en ontroerend.

Mentaal ervaar ik het afgelopen jaar als een verrijking al had ik dit natuurlijk liever allemaal niet meegemaakt. Als je mij 2 jaar geleden had voorspeld wat me te wachten stond had ik gezegd: dat kan ik niet aan. Maar ik ben veerkrachtiger dan ik ooit van mezelf had gedacht. Het lukt goed om te genieten van wat er is i.p.v. te rouwen om wat ik mis. Ik voel en ervaar nog intenser de liefde voor en van al mijn dierbaren. En dat is voor mij de zin van het leven: liefde geven en ontvangen in welke vorm en van wie dan ook. Al het materiële is vergankelijk, maar de liefde zal altijd blijven, ook als ik er niet meer ben.

Natuurlijk zijn er nog dagen met angst en verdriet. De angst voor een uitslag is niet minder, maar ik kan er wel steeds beter mee omgaan. Het verdriet om Henk kan me opeens overvallen. Nu ik niet meer in de overleefstand sta voor mezelf, komt er weer ruimte om te voelen wat ik met het overlijden van Henk ben kwijtgeraakt: de persoon die 40 jaar onvoorwaardelijk van me heeft gehouden, mijn stabiele basis was bij alles. Bij wie ik 100% mezelf kon zijn en op wie ik lekker kon mopperen.

Op 25 mei kreeg ik een goede uitslag van het inwendig maag- en darmonderzoek en ik zou daarna vakantie gaan boeken. Maar op alle huisjes op vakantieparken die ik bekeek had ik wel iets aan te merken. Ik besefte dat ik eigenlijk helemaal niet alleen wil gaan. Ik zal Henk dan zo erg gaan missen. Het komt dit jaar nog te vroeg, die confrontatie wil ik nu nog niet aan. Ik ga wel genoeg ondernemen, maar dan vanuit mijn veilige thuis.

Ik merk heel goed dat het voor mijn omgeving begint te wennen dat ik Monique met kanker ben, maar vooral ben ik nog gewoon Monique. Je kan het vergelijken met een rouwperiode na het overlijden van een dierbare. In het begin krijg je veel aandacht en medeleven, maar dat wordt minder naarmate de tijd verstrijkt, het wordt allemaal gewoon en dat is maar goed ook. Het leven gaat door voor iedereen en gelukkig ook nog voor mij.

Ik ben trots op hoe mijn kinderen met alles omgaan en trots op mezelf dat ik me steeds weer weet te herpakken en weer regelmatig met een vrolijkheid van binnenuit mijn bed uitstap. Ik weet te genieten van wat ik wel heb en wat er wel is en ga er gewoon vanuit dat ik dat nog jaren kan blijven doen.

Liefs,

Reageren
Volgend blogbericht

50 reacties

Wat een krachtige en prachtige blog. Je bent van diep gekomen, maar zo knap hoe je je door dit jaar hebt geslagen zeg. Prachtig dat hart met kaarsjes voor jouw Henk. Wat ontzettend lief dat ze dat voor je doen. Zo ben je er toch wat bij he. Knap dat je weer je werk helemaal oppakt en je je welkom voelt. Dat doet me goed! 

Ik wens je heel veel succes en sterkte met alles. Fijn pas weer een goede uitslag en zo nog jaren doorgaan. Dat is je zeker enorm gegund.

Liefs Carla 

Laatst bewerkt: 31/05/2023 - 22:15
Reageren

Morge lieverd, ik zie net bij sbs 6 het grote hart met 150 kaarsjes voor jouw Henk voorbij komen. Wat prachtig zeg. Lief dat ze dat voor jou doen❤

Ik ben nog erg zwak maar krabbel weer wat op gelukkig. Vandaag naar de huisarts want de darmklachten zijn er nog steeds. De hele dag een enorme dikke pijnlijke buik en we gaan mijn medicijnen die ik inneem eens goed bespreken. Ik hoop dat er wat af kan, zodat mijn darmen weer tot rust komen.

Liefs Carla en sterkte deze emotionele Alpe d'Huzes dag. 🌹🦋❤

Laatst bewerkt: 01/06/2023 - 05:46
Reageren

Lieve Carla,

Ik ga meteen kijken bij SBS6. Ben net mijn bed uit🥴.
Ik hoop dat de huisarts iets voor je kan doen want constant buikpijn😢😢😢 daar moet toch iets aan te doen zijn?

Ik geef straks een interview bij Anna’s Huis hier in Zaandam. Is een inloophuis voor mensen die leven met en na kanker. Vind ik stiekem wel spannend. Daarna kruip ik voor de buis en moet dat dan onderbreken voor oncofysio. Maar tussendoor genieten zal ik van al die bikkels die fietsen en wandelen en daarmee zoveel geld inzamelen voor kankeronderzoek.

Dikke knuffel en succes bij de huisarts 😘.

Laatst bewerkt: 01/06/2023 - 07:28
Reageren

Lieve Monique,

Wat een prachtige stralende foto van jou! Dat past zo helemaal bij het prachtige en emotionele blog dat je hebt geschreven. Pijnlijk ontroerend en zo heel erg de ook bittere realiteit mooi weergeven. Je hebt meer power dan je ooit van jezelf gedacht had, ja, dat is zo. En weet je, dat neem je voor altijd met je mee! Dat geeft je kracht en vertrouwen op momenten dat je denkt dat je die helemaal kwijt bent. Dan plaats je jezelf 'terug' en weet je dat je het aankunt. Verdriet en gemis om jouw geweldige Henk zal nooit voorbij gaan. Hooguit wat 'zachter' worden met de tijd. Maar dan heb je vanaf nu ook het mooiste hart dat ik ooit op de alpe heb gezien om je liefde voor hem weerspiegeld te zien. Stralen zullen deze kaarsjes vele uren lang. Iedereen zal ze zien, en waarschijnlijk valt ook iedereen op dat ze allemaal voor jouw Henk zijn. Hij zal ze zeker weten ook zien. Van boven op zijn wolkje kijkt hij naar beneden en is ontroerd door jouw initiatief deze kaarsen voor hem te laten branden. Jouw liefde voor hem zal bij hem binnenkomen. Niet als verrassing, maar als bevestiging van jullie 40 jarige samenzijn. 

Geweldig lieverd! En dat van jouw collega's ook.

Dikke knuffels van mij xxxxx Hebe

Laatst bewerkt: 31/05/2023 - 22:40
Reageren

Lieve Monique,

Wat een prachtig bericht vol moed en kracht. Wat een power vrouw ben je toch. Ik ga ook kijken op SBS naar de prachtige nagedachtenis voor Henk. Wat super mooi! Ik hoop dat je een mooi feest hebt vandaag en dat we het feestje lang mogen voortzetten. 🎉🎉

 

Liefs,

Dagmar

Laatst bewerkt: 01/06/2023 - 09:27
Reageren

Lieve Monique,

Wat een prachtige foto van een krachtige vrouw. Je hebt het heel zwaar gehad, maar in al jouw blogs komt jouw grootste kracht naar boven: jouw positiviteit. Je inspireert, ook in jouw reacties op blogs van anderen. Je inspireert mij, dank je wel! 🍀❤️

lHeel veel liefs,
Patricia 

Laatst bewerkt: 01/06/2023 - 13:28
Reageren

Nu ik zelf goede berichten heb gekregen, merk ik dat ik ruimte heb om weer meer aandacht aan anderen en andere zaken kan geven. Die lieve OrangeLover die altijd reageert op m’n blog wekte m’n nieuwsgierigheid en als ik dan jouw verhaal lees word ik stil. Jeetje zeg, wat ben jij sterk en positief. Dit feestje is je van harte gegund! 

Laatst bewerkt: 13/06/2023 - 08:37
Reageren

Wat een sterke vrouw bent u Monique! Na 2 zulke heftige gebeurtenissen zo positief rechtop blijven staan is echt bewonderenswaardig. Diep respect heb ik daar voor! Ik hoop dat u nog vele jaren mag genieten van alles wat er nog wél is en neem een voorbeeld aan uw houding. Chapeau! 

Laatst bewerkt: 14/06/2023 - 10:45
Reageren

Lieve sterke Monique,

Wens jou nog vele jaren, waarin je mag genieten met al je geliefden. 

Mijn lieve Henk overleed ruim een jaar geleden aan Alvleesklierkanker, nadat we bijna 50 jaar lief en leed hebben gedeeld.

​​​​​​Mijn leven gaat nog steeds met vallen en opstaan.

Kan gelukkig ook weer genieten van alle moois dat er wél nog is...mijn lieve gezin,

kleindochter, twee bonus-kleindochters, lieve vrienden en familie die er voor me zijn.

Zó kostbaar allemaal om door te gaan!

Lieve groetjes,

Karin

 

 

Laatst bewerkt: 14/06/2023 - 13:06
Reageren

Wat een mooi blog, ondanks zoveel tegenslag toch zoveel positieve punten zien. Zelf heb ik sinds 4 jaar uitgezaaide borstkanker en de palliatieve status, maar ik vind het vaker lastig worden om de positieve punten te blijven zien. Je blog herinnert me eraan dat vooral wel te blijven doen, dankjewel. 

Liefs Sandra

Laatst bewerkt: 15/06/2023 - 10:15
Reageren

Hoi Monique, wat een hoop herkenbaarheid voor mij in jouw blog. Vooral de veerkracht die je blijkt te hebben, die je niet had vermoed. Ik had precies hetzelfde: had je mij van tevoren verteld welke hel ik zou moeten doorstaan, dan had ik gezegd: dat kan ik nooooit. En uiteindelijk gaat het leven dan toch verder, voor zover het verder gaat. Dank je voor je prachtige blog en foto's.
Liefs, Mirjam

Laatst bewerkt: 20/06/2023 - 22:05
Reageren

Jouw blog is mij totaal ontschoten.... wat een prachtige mijlpaal en wát een mooi blog!! Sjapoo voor jou en ik ga staan voor je!! 
Ik wens voor jou nog meer jaren en dat je nog vele blogs mag schrijven!! 

Herkenbaar dat je het met het rouwproces vergelijkt, en zo voelt dat wel (bij mij wel). Daarna is het zelf verder gaan en je weg vinden. De ene keer krijg je meer aandacht dan de andere en daar je weg wat in vinden. 
mooie foto van je! en wat lief dat ze dat voor jouw Henk hebben gedaan! 
 

Lieve groetjes, elma

Laatst bewerkt: 22/06/2023 - 12:19
Reageren

Fijn dat je de cursus verwerkende schrijven wat gebracht heeft en super dat je een goede uitslag hebt deze vooral blijven vieren. Ik moet vrijdag weer door de scan en volgende week weer de uitslag en dit is na zoveel jaren en zoveel scan nog steeds een spannende periode het went wel iets maar nooit helemaal

Laatst bewerkt: 05/07/2023 - 12:15
Reageren

Lieve OrangeLover,

Wat een sterke vrouw ben jij en zo goed bezig weet om te gaan met hoe je in het leven staat!

Het ontroerde mij om jouw verhaal te lezen en wens je het allerbeste. Het gaat niet om de quantiteit maar om de kwaliteit van een liefdevol leven leiden en dat laat je zien met jouw veerkracht!

Veel liefs,

Gina

Laatst bewerkt: 19/07/2023 - 07:59
Reageren

Ohhh Orangelover,

Dat ik dit prachtige positive blog nu pas lees !!! Wat heb jij een innerlijk oerkracht in je zitten ! Ik weet dat je zelf erg veel kan doen van binnenuit maar een gevecht tegen kanker is toch het laatst wat we willen aangaan. Dag Mooie Positive Vrouw !! Bedankt dat je dit met ons hebt willen delen !!

xXx Carla

Laatst bewerkt: 24/07/2023 - 13:32
Reageren

OrangeLover, weet je dat ik de eigenschap "verlegen" altijd zo bewonder bij kinderen en volwassenen !!!  Prachtig, toen ik nog in het openbaarvervoer werkte maakte ik vaak oprechte complimenten naar bepaalde mensen toe. (  ook nu nog hoor ) Wat genoot ik dan wanneer ik ze verlegen zag kijken of een roodhoofd zag krijgen. Dan waren er altijd van die *&^%^$$^ bij die keihard uitdagend begonnen te lachen. Ik keerde me dan naar ze toe en op wel zeer luidde stem liet ik ze weten dat ik oh zo blij was dat er nog ECHTE mensen in mijn tram zaten. Nou van alle kanten werd er dan geklapt en die *&^%$$^ zag je in elkaar krimpen. Hé ik krijg zowaar tranen in mijn ogen waar ik zo lang naar verlangd heb maar niet kwamen....Dank je wel dat je dit in jouw bericht naar mij weet boven te krijgen !!! Dag Sterke Vrouw  ;-)

Big Hug xXx Carla

Laatst bewerkt: 24/07/2023 - 16:58
Reageren