Heerlijk alvast plannen maken

De laatste 10 dagen na kuur 5 voelde ik me met de dag beter en sterker worden. Bij deze kuur was voor het eerst de Pertuzumab weggelaten en wat een wereld van verschil in de bijwerkingen. Ik werd er helemaal vrolijk van want kon weer dingen ondernemen. Voor het eerst dit seizoen weer naar een korfbalwedstrijd geweest. De wedstrijd was niet om aan te zien, maar ik genoot van het langs de lijn en buiten zijn en de kletspraatjes met verschillende mensen. Kreeg vooral ook vertrouwen dat als het nu al zo snel dagelijks beter ging, ik mag verwachten dat dit na kuur 6 na 10 dagen ook zo zou zijn. Bovendien zou het goed voelen dan nog meer toenemen omdat er geen nieuwe chemo meer ingepompt wordt.

Op 21 oktober was kuurdag 6. Zoals gewoonlijk eerst langs de oncoloog. Al mijn bloedwaarden waren prima en ze vertelde dat ik in principe vandaag voor het laatst chemo krijg. Kon haar vertellen dat ik me de laatste 10 dagen beter heb gevoeld dan ik me vanaf 8 juli (start chemo) heb gevoeld. Ik vroeg haar wat de Pertuzumab eventueel toevoegde aan levensverwachting. Ze gaf aan dat hier nog geen evidenced based bewijs van was en dat ik helaas tot de 10% hoor die heftig reageren op dit middel. Daarom kan het weggelaten worden want mijn levenskwaliteit ging met sprongen vooruit sinds ik het niet meer kreeg.

Het is nu dag 7 na kuur 6 en ik voel me relatief goed. Gaf ik de heftigheid van de bijwerkingen na eerdere kuren een 8, geef ik ze nu een 3. Dit is goed te doen. Ik ben al allemaal leuke afspraken aan het plannen vanaf de 2e helft november. Ik ga ervan uit dat ik dan weer genoeg energie heb. Ik heb wel wat sociale achterstand in te halen.

Op 31 oktober krijg ik weer een controle CT scan. Uitslag daarvan volgt 11 november. Als tumoren gelijk gebleven zijn of verder gekrompen, dan vanaf 11 november alleen nog 3 wekelijks Trastuzumab via infuus, aangevuld met dagelijks hormoonpillen.  Dit net zolang als de scans geen nieuwe tumorgroei laten zien. Ik hoop dat dit nog jaren is. En dat de endeldarmkanker zich ook gedeisd houdt.

Ik heb het vertrouwen dat ik het leven weer kan gaan oppakken. Weer activiteiten kan ondernemen waar ik energie van krijg. Eind november moet ik naar de bedrijfsarts en ik verwacht in december met reïntegratie te kunnen beginnen op het werk. Als het toch anders loopt zie ik dan wel weer, maar ik focus op het positieve.