Wat een brrrrr-jaar, maar met happy end

De laatste uitslag van 2022

Op 22 december had ik weer een AVL-dag met om 8 uur een coloscopie, infuus met immuuntherapie tot slot een MRI van het darmgebied. Bij de coloscopie zag alles er op het oog goed en rustig uit. Er werden geen nieuwe onrustige zaken gezien. Dit luchtte al enorm op. Vandaag had ik de afspraak met de MDL arts voor de uitslag van de MRI.
Mijn trouwe engelen Geert en Olga waren weer met me mee. Vannacht had ik heel slecht geslapen en op weg naar Geert en Olga deed ik het letterlijk in mijn broek van de zenuwen. Zij zouden met míj mee rijden, maar nadat ik mezelf had verschoond gingen we op weg in hun auto met Geert achter het stuur. Wel zo veilig want ik was wel heel nerveus. De opluchting voor de goede uitslag was net zo groot als mijn nervositeit was geweest. Weer een heerlijk knuffelmoment om dit samen te vieren.

Zo sluit ik het jaar af met een positief gevoel. De darmkanker lijkt helemaal weg te zijn en ik ga er gewoon vanuit dat de borstkanker zich koest houdt met de 3-wekelijkse immuuntherapie en de dagelijkse hormoonpillen. Op 13 januari weer bloedonderzoek en gesprek met de internist oncoloog en dan weet ik of de tumormarker niet gestegen is. Tot die dag ga ik weer van elke dag genieten zoals ik dat de laatste weken steeds heb kunnen doen.

De gesprekken met de ergotherapeut werpen zijn vruchten af, want ik merk dat mijn energie beetje bij beetje toeneemt. Het zijn muizestapjes, maar wel stapjes.Bij alles wat ik doe heb ik deze mantra in mijn hoofd: 'op mijn gemak op tempo slak'. Dus niet meer even snel-snel zoals ik dat 59 jaar gewend was, maar gewoon 1 ding tegelijk, rustig aan. De eerste werkweek na de kerstvakantie start ik zoals ik ben geëindigd: met 2 x 2 uur, maar ik hoop dat snel uit te kunnen breiden.
Mijn haar begint weer te groeien zodat ik nu mutsloos over straat kan. Ben benieuwd of ik mijn oude krullenbol weer helemaal terugkrijg.

Op 23 december met de kinderen heerlijk uit eten geweest (zie foto) en daarna de kerstcadeautjes gedaan. Op 1e kerstdag tegen 17 uur samen met Luuk naar Geert en Olga gereden. Ruud en Frouwkje waren daar ook. We hebben heerlijk gezeten, gegeten en gekletst. Op 2e kerstdag overdag alleen maar in de relaxstand gebleven zodat ik energie genoeg had om 's avonds fit bij Petra aan de kerstdis te verschijnen. Bart had een heerlijk 7 gangen diner gekookt en daarna hebben we veel lol gehad tijdens de bingo. Ik had zelfs voor het eerst sinds het overlijden van Henk weer eens de slappe lach. Wat was dat heerlijk om te merken dat dit nog steeds in me zit. Een week geleden had ik juist weer zo'n 'Ik mis je zo-dag'. Toen heb ik onderstaand gedicht geschreven.

Wie o wie gaat ook een kaarsje voor Henk laten branden?
Er is een actie gestart voor tijdens de Alpe d'Huzes 2023. Er worden kaarsen langs de route aangestoken met daarop een zelfgekozen tekst. Henk was een enorme wielren- en vooral Tourliefhebber. Ik heb al een kaars gekocht en hoop in juni genoeg energie te hebben om ze zelf te zien branden.
De opbrengst van Alpe d'HuZes gaat 100% gebruikt worden voor meer onderzoek naar én het leven met kanker te kunnen verbeteren. Ik heb mezelf tot doel gesteld, te proberen om minstens 100 kaarsen voor Henk te laten branden. Wil je helpen dit te bereiken? Stuur mij dan een persoonlijk bericht via Whatsapp, Facebook of dit platform. Het zou toch een prachtig gezicht zijn als Henk de Nederlandse bocht met 100 kaarsen mag verlichten.

Ik wens een ieder die dit leest een voorspoedig en liefdevol 2023.