Bijwerkingen...

Kanker hebben is één ding, de bijwerkingen van je behandelingen een tweede...

Mijn kanker moet behandeld worden, dat is geen vraag maar een must. Niets doen is geen optie. Dankzij diverse behandelingen ben ik nu 10 jaar kankerpatiënt.  En elke behandeling/ingreep/probeerpoging heeft zo zijn eigen bijwerking. Bijwerkingen kunnen heftig zijn, van tijdelijke aard of blijvend. Van sommige heb ik nauwelijks last, bij  andere zijn de symptomen zichtbaar én liggen gevoelig.

Terugkijkend op mijn kankergeschiedenis kan ik nu zeggen dat het omgaan met bijwerkingen mij het meeste energie kost. Het zijn ook de bijwerkingen die mensen in mijn omgeving het eerst opmerkingen. "Je ziet er niet goed uit, zo rood en opgezet? gaat het niet goed?" Jawel hoor, het loopt allemaal prima, maar mijn medicijnen hebben nu eenmaal grote invloed op mijn huid en hoe ik er uit zie. "Loop je met een stok?"  Ja, zeker op plaatsen die ik niet ken en op stations, ik zie nu eenmaal slecht met 1 oogje en mis traptreden, dat is gewoon linke soep. "Mee naar een terrasje?"  Even mijn hoed halen en mijn bloesje met lange mouwen, mijn huid verbrandt nu eenmaal supersnel. Ook al heb ik het warm (ook een bijwerking) mij zul je alleen in een binnenzwembad en niet op het strand in badpak zien. Ik zoek daarom schaduw op en  een koel briesje, want dat verlicht de jeuk. Mijn PAC (port-a-cath) moet bereikbaar zijn zonder dat er een lange omkleedsessie voor nodig is, en dat betekent vaak eindeloos zoeken in de kledingzaak naar geschikte bovenkleding. Ik heb het ding onlangs moeten laten vervangen, want er zat een onverklaarbaar lek in. Wéér twee ingrepen extra. Mijn lichaamshaar is bijna wit, en dat betekent een bezoekje aan een medisch tatoëerder om wenkbrauwen en wimpers te laten maken, anders wordt het aangezicht zo bloot. Kortom, zo kan ik nog wel even doorgaan ... Mijn kanker zie je niet, de bijwerkingen wel.

Het valt mij ook op dat bijwerkingen bij iedere patiënt weer anders zijn, en dat maakt het moeilijk elkaar naar oplossingen te vragen. Zelf het wiel uitvinden dus en dat kost extra energie én tijd. Wat ik wel altijd doe -wanneer mensen  over mijn verschijning een opmerking maken- is: het uitleggen. Mijn huid mag dan dun zijn, op sommige momenten is hij centimeters dik.  "Hé, die witte mascara staat je niet hoor!" Klopt vriendin, het is alleen geen mascara, het is puur (ondertussen vernielde) natuur!

Bij kanker zijn het vaak die kleine dingen die er toe doen. Omgaan met bijwerkingen is er één van.