Daar gaat ie dan!

Vanmorgen heeft mijn man zijn eerste bestraling gehad. Wat was hij onrustig en gespannen hiervoor. Ik mocht eerst mee naar binnen waar een vriendelijke en erg rustige verpleegkundige uitleg gaf over hoe het in zijn werk gaat. Wat is die plank waar je op komt te liggen hard zeg, dat ze daar nou niet iets op verzinnen. Na de uitleg ben ik in de wachtkamer gaan zitten. Ik ben op dit moment een lopende huilebalk die uit het niets in tranen uitbarst, alle spanningen komen er nu uit. Het is goed het heeft tijd nodig en hoop dat ik mezelf weer de oude voel en dat we ons "normale" leventje weer op mogen pakken. Uiteindelijk komt het goed maar heftig is het wel om ernaast te staan

Liefs Nonnie