Gewoon domme pech....

Vanmiddag zag ik met bellen al dat hij gezwollen was in zijn gezicht, hij voelde zich ook niet zo heel lekker. Om 18 uur kwam ik bij hem, zijn gezicht was echt gezwollen, ik hou me rustig voor hem. Ademen kost wat moeite en we praten niet, ik streel zijn rug om hem rustig te maken. Hij is gespannen maar met de ademhaling oefeningen lukt het hem om rustiger te worden. Binnen een half uur word zijn rechter oog dikker en de komende half uurtjes werd het alleen maar heftiger. De thorax drain zetten ze andersom om lucht af te voeren zodat de zwelling weg trekt. Dit lukt niet echt en hij voelt zich benauwder worden wat hem angstig maakt. Één ding weet hij wel, zo ga ik niet de nacht in. De verpleegkundigen reageren adequaat, hebben vanaf dat ik er ben contact met de arts, uiteindelijk komt ook de OK arts kijken, als het niet wegtrekt zullen we toch met een grote snee moeten kijken waar het lek zit. Niet wat we wilde horen maar we blijven er rustig onder, er moet toch wat gebeuren ook al is dat opnieuw een operatie. De zwelling breid zich uit op de boven oogleden, het ziet er bizar uit. Het is niet anders de OK is waar hij heen gebracht wordt. Dezelfde chirurg zal gaan kijken wat er in de longen zich afspeelt, dat geeft toch vertrouwen. Om 22 uur rijden we naar de OK, ik mag omdat dit een uitzondering langer blijven dan het bezoekuur, ontzettend fijn om mijn man bij te staan en de rust te houden voor wat komen gaat. Als we afscheid nemen en de klap deuren van de OK dicht gaan heb ik het even te kwaad. Het zal ook eens in een keer goed gaan bij hem, gewoon domme domme pech! Om 23:30 gaat de telefoon, de chirurg is net klaar met de operatie. Hij heeft een grotere snede moeten maken, het is niet anders. Chirurg zag dag er een hechting los was geschoten, waarschijnlijk los gehoest. Domme pech! Als hij vanavond niet was geopereerd dan was hij mirgen aan de beurt geweest want dit moest gefixt worden en was niet vanzelf opgelost. Of het nog een keer kan gebeuren, ja dat kan, laten we hopen dat hem dat bespaart wordt. Straks gaat hij naar de IC om goed in de gaten gehouden te worden. Hij is in goede handen, morgen maar eens kijken hoe het met hem gaat. Vanmorgen om 06:15 heb ik gebeld om te vragen hoe het vannacht is gegaan. Hij heeft veel pijn en ze hebben vannacht een morfine pomp gezet waar hij zelf kan drukken voor de pijn. Deze is nu redelijk onder controle. De zwelling heeft hij nog wel in zijn gezicht, dit kan even duren. Vandaag gaat hij weer naar de afdeling. Hoop dat als ik naar hem toe mag het een beetje gaat met hem. 

Liefs Nonnie ❤️