Hoofd vol chaos

Mijn hoofd is vol, mijn gedachten nemen mij soms mee naar waar ik niet aan wil denken.  Wandelen moet je, zei de praktijkondersteuner waar ik gesprekken mee heb. Maak bijzaken  niet groter dan dat ze zijn, daar ben ik eigenlijk wel goed in eerlijk gezegd . Me druk maken om hoe andere reageren en wat ze wel of niet  doen... vermoeiend is het dat wel, aard van het beestje. Ik moet wat meer proberen me minder druk te maken en andere laten en accepteren zoals ze zijn. Het klinkt zo "makkelijk" maar ik vind het zo lastig. Ook naar mijn man moet ik loslaten hoe hij zijn herstel wil doen, niet doorduwen wat Ik vind wat hij moet doen. Hij moet het herstellen van alles zelf doen, accepteer dat dat ook oké is. Mijn verantwoordelijkheid gevoel is groot, afspraak is afspraak en ik weet heel goed wat goed voor hem is. Dat ik afgelopen week bij de dierenarts voor de jaarlijkse inenting kom en blijkt dat ik een dag te vroeg ben kan ik wel door de grond zakken en in huilen uitbarsten. Het gaat dus echt niet heel top met me, ik vergeet veel.... mijn hoofd zit vol. Vooral 's avonds nemen mijn gedachten mij mee en spookt er van alles door mijn hoofd. Wandelen alleen een flink stuk en genieten van alles om me heen. Ook samen met mijn man wandelen we een klein blokje om, daar kan ik echt van genieten, samen hand in hand door de sneeuw en het heerlijke zonnetje van vandaag, wat wil een mens nog meer tijdens een wandeling. 

Liefs Nonnie ❤️