Welkom thuis!

Gisteren is mijn man ontslagen uit het ziekenhuis, voorbeeld patiënt hadden de verpleegkundige gezegd. Mag ook wel een keer meezitten na wat we daarvoor al hebben moeten meemaken, het kan dus ook “goed” gaan! Pijn onder controle met paracetamol en dat gaat goed. Trap oplopen merkt hij zeker dat dat tegenvalt, logisch maar daar gaat hij zijn weg wel in vinden. Ookal heeft hij weer ingeleverd hij maakt er maar het beste van, het is niet anders. Positief blijven en kijken wat wel kan! Wel moet hij het nu natuurlijk rustig aan doen maar thuis herstel je toch het beste. Verpleegkundige heeft vanmorgen nog gebeld hoe het met hem gaat, fijn dat ze dat doen. Afgelopen weken hakt er toch flink in bij mij, voel me beetje “murf”, niet fit alsof je een avond flink heb doorgezakt en dan de dag erna, alleen dan een hele week al. Denk dat ik even pas op de plaats moet doen om het allemaal een plekje te geven, voor mijn man begint dat nu ook, besef dat we weer in de rollercoaster hebben gezeten en nog uitrollen.. Je gaat mee in het hele traject en dan is het “klaar”, nou we wachten nog op de uitslag van het weefsel maar ik weet zeker dat jullie hier precies begrijpen wat ik bedoel. Het verwerken komt daarna pas en daar zullen we echt de tijd voor moeten nemen zodat het ons niet later in de weg gaat zitten. Nu bijkomen en rust nemen, even goed op elkaar letten, praten, knuffelen. 

Welkom thuis lief!🥰
 

liefs Nonnie ❤️