Hoe het nu gaat
Het heeft lang geduurd voor ik me er weer toe kon zetten om een blog te schrijven. Ik had gewoon te weinig energie de afgelopen weken. Langzaam begint dat nu weer wat terug te komen.
Nadat ik de begin juni werd opgenomen in het ziekenhuis ben ik meteen aan het infuus gelegd. Ik was behoorlijk gedehydreerd door het weinige eten en drinken dat ik da week daarvoor had gehad. Daarnaast had ik vrij veel last van pijn. De plekken waar de uitzaaiingen zaten zorgden voor al deze ongemakken, ondanks dat ze nog maar klein waren. Er zit een plek rondom de drie grote vaten, de plek waar ik me het meeste zorgen over maak op dit moment. Het is een plek waar geen bestraling kan plaatsvinden mocht deze niet helemaal weggaan. Daarnaast zit er een klein plekje bij de lever, en een plekje bij bijnier. De tumormarker is ook nauwelijks gestegen. Dus ik hoop dat de kuur z'n werk goed gaat doen. Ik heb er nu twee gehad. De tweede helaas wel met een week uitstel omdat de bloedwaarden nog echt te laag waren. Daarnaast heb ik bij de kuur ok nog twee zakjes bloed gehad omdat het Hb toch nog te laag was.
Door de pijn die ik had heb ik in het ziekenhuis ook een morfinepomp gekregen. Een standaarddosis per uur, en ik kon zelf bijprikken als het niet genoeg was. De bedoeling was dat ik uiteindelijk met fentanylpleisters naar huis zou gaan. Daarbij had ik dan ook nog tabletjes die ik eventueel kon bijslikken als dat nodig was.
Helaas was de pijnstilling met de pleisters moeilijk in te stellen, dus ben ik uiteindelijk met de morfinepomp naar huis gegaan. Dat is wel een stuk lastiger, want je moet dat ding de hele dag meeslepen. Daarnaast komt er regelmatig iemand van de thuiszorg om de pomp in de gaten te houden, morfinezakjes te wisselen, en naaldjes te verwisselen. Daardoor ben ik wel wat meer gebonden aan huis op gezetten tijden. Maar ik ben er toch wel blij mee. De pijn is nu goed onder controle te houden, en ik hoop toch dat ik er weer vanaf raak als de kuur goed aanslaat.
Ik heb uiteindelijk toch nog twee in het ziekenhuis gelegen. En daarna ben ik nog twee weken bij mijn oudste dochter geweest. Het was me ook echt niet gelukt om meteen al alleen thuis te zijn. Ik hoefde bij mijn dochter helemaal niets te doen en werd uitstekend verzorgd. En toen ik naar huis ging is mijn tweede dochter ook nog een paar in huis geweest en heeft gezorgd dat alles weer netjes schoon was zodat ik het wel zou uithouden tot de thuiszorg het schoonmaken zou overnemen. Dat heb ik wel meteen aangevraagd omdat ik toch nog wel erg veel rust op een dag. Tevens heb ik maaltijdverzorging aangevraagd. Zo kan ik al mijn energie stoppen in het weer opknappen na al deze intense weken.
20 reacties
Heftige tijden voor je geweest en nog...hoop intens voor je dat de kuur aanslaat en je al die ellende niet voor niets meemaakt. Sterkte!
Dank je wel! Ik hoop ook heel erg dat de kuur weer gaat aanslaan. Maar ik blijf moed houden.
Dat is toch wel weer heftig, lieverd. Heeft Dasje je te weinig toegestopt bij de high tea in mei š¤. Hoop dat je nu aan de beterende hand bent.
Dasje heeft goed haar best gedaan op de high tea in mei. Daar ligt het zeker niet aan. Langzamerhand gaat het ook steeds wat beter gelukkig. Ik moet gewoon een beetje gduld hebben.
Fijn dat de energie weer langzaam terug begint te komen, want het klinkt wel als een hele heftige tijd, die je achter de rug hebt.
Heel veel sterkte!
Liefs, Margriet
Ja, was wel een heftige tijd inderdaad. Maar gelukkig gaat het langzaamaan weer wat beter en neemt de energie ook wat toe. Verder geeft ik vooral toe aan de rust die ik regelmatig nodig heb. Dat helpt ook zeker.
Liefs, Karin
Ach jeetje Karin, wat een nare periode. En nog steeds die organisatie om je heen om thuis te kunnen functioneren. Fijn dat ze er zijn en fijn dat de pijnstilling goed genoeg werkt. Maar toch nog erg spannend allemaal. Goed om je rust te nemen en aan je herstel te werken. Ik duim voor je dat de behandeling aanslaat. Lieve groet
Blijft zeker weer spannend allemaal. Toch weer afwachten of deze kuren weer gaan aanslaan. Ik ben erg blij met de thuiszorg voor de morfinepomp. Ik merk hier weinig van personeel- en tijdgebrek. Ze nemen elke keer de tijd om de morfinepomp te verzorgen en te informeren hoe het met me gaat. De thuiszorg voor schoonmaken kost wel wat meer moeite. Daar moet je steeds achteraan blijven bellen. Scheelt misschien wel dat het vakantie is, maar toch. Gelukkig wordt het allemaal niet zo vies als je alleen woont.
Lieve groet, Karin
Ach lieverd wat een rot periode was dat voor je echt niet fijn ,maar ik lees ook heel lieve dochters daar bof je mee ,wat hoop ik voor je dat je kuur goed aanslaat en jij weer wat meer uit de voeten kan ,wat kan een mens toch veel ellende meemaken maar ook wat ben je sterk ik geef je ff een dikke knuffel en blijf duimen voor je
Liefs hesš»šš
Dank je wel Hes! Ik ben erg blij met mijn dochters, die er gewoon zijn als ik ze nodig heb. Het is toch allemaal wat lastiger als je alleen woont. En n u inderdaad maar weer afwachten of de kuren weer hun werk gaan doen.
Liefs, Karin
Zoals iedereen hier ik blijf voor je duimen dat de kuren aanslaan een ding moet me van het hart wat een prachtig loeisterke vrouw ben jij niets dan bewondering daarvoor en hoog respect ,ik hoop dat het bij zweef niet te vermoeiend voor je word geniet maar even van de koelte van het ijselmeer en het mooie gezeldschap van jou deel genoten
liefs hes en een dikke knuffel xxx
Wat een akelige periode zeg. Wat fijn dat je zo goed verzorgd wordt. Ik hoop dat je je snel weer een beetje beter gaat voelen. Wat knap van je dat je je tot het maken van de blog hebt kunnen zetten. Sterkte!
Lieve groet
RenƩe
Dank je wel RenƩe! Langzaam aan gaat het weer wat beter, hoewel ik mijn rust nog wel nodig heb.
lieve groet, Karin
Och lieve Karin, wat heftig allemaal! Je vertelt het zo kalm, zo lijkt het dan omdat het alleen tekst is natuurlijk, maar allemachtig: naar huis met de morfinepomp, thuiszorg, enzo - het is nogal wat allemaal.
Ik hoop met heel mijn hart dat de pijn onder controle is (komt) en blijft, en dat de behandeling heel goed gaat aanslaan. Heel veel sterkte! En heel veel liefs XXX
Ach ja Frie, ik ben niet zo goed om mijn emoties op papier te zetten. Jij kan zo heerlijk van je af vloeken, maar dat zit er bij mij niet zo in. Ik probeer ook altijd weer positief te blijven en te genieten van wat ik nog wel heb, maar ik heb zeker ook wel mijn dipperiodes hoor. Dat verwerk ik dan meestal in mijn eentje.
De pijn blijft gelukkig goed onder controle met de pomp, daar ben ik erg blij mee, maar ik hoop eigenlijk dat ik zo snel mogelijk van dat ding wordt verlost, dat gedoe elke met de thuiszorg is ook niks (maar ik ben wel heel blij met ze hoor).
Liefs, Karin
Jeetje Karin wat een rollercoaster en wat vervelend dat je zoveel pijn ondervind. Ik hoop heel erg dat de pijn snel afneemt en de kuur aanslaat. Ik duim voor je en denk aan je
Sterkte en liefs Hanny
Dank je wel Hanny!
Jeetje Karin. En dat allemaal na onze high-tea met lotgenoten op woensdag 18 mei in Utrecht. Hoop zo dat de klachten snel minder worden, zodat je het weer zonder morfinepomp kan doen. Zodat je ook weer makkelijker dingen kunt doen waar je blij van wordt. Liefs en dikke knuffel, Dasje.
Ja, dat is snel gegaan na de high tea. Ik had toen al wel de scan in mijn agenda staan ivm klachten, maar wachtte nog op de uitslag daarvan. Die kreeg ik uiteindelijk pas toen ik was opgenomen in het ziekenhuis. Zo snel kwamen de klachten dus op.
Maar morfinepomp blijf ik ook leuke dingen doen hoor. Vanmiddag al weer naar de barbecue bij Timo. Gelukkig is dat dichtbij voor mij, anders was het niet gelukt.
liefs, Karin
Ben er stil van lieve Karin!
En baal ervan dat ik dit nu pas lees.. had het willen weten om je dinsdag nog een extra knuf te geven. Zucht...
Hoop ook dat je snel van die pomp af bent. Maar tot die tijd moet ie je maar goed helpen.
Je bent een echte bikkel ook jij! Toch nog naar 'ons' komen... Wel fijn dat we gezamenlijk een fijne middag hebben gehad! In the pocket om het zo maar te zeggen :-):-)
Veel liefs xxxxxxx Hebe