Het was maar een droom

Was de hele dag weggeweest, reed de oprit op en parkeerde mijn auto, doe de deur open en de hond begroete mij, zette een kop koffie en liep naar de kamer toe.  Achter in de kamer zat mijn vrouw op de bank, ik schrok en liep naar haar toe, ze keek mij aan en ze was aan het lezen in een boek, ging naast haar zitten en stelde de vraag aan mijn vrouw "wat doe jij hier ? " Ze begreep mij niet en ze keek mij vragend aan en zei "hoezo".  Weet je het niet zei ik tegen mijn vrouw, wat bedoel je zei ze terug, de tranen liepen over mijn gezicht en zei tegen haar "moet ik het je uitleggen wat er gebeurd is " en ik begon hard te huilen en zo opeens werd ik wakker, ik voelde dat mijn hele gezicht nat was van de tranen en ik was kletternat van het zweet, het was maar een droom. Ben er uit gegaan, droog hemd en pyjama jasje aangedaan, een kop thee gedronken, de hond kwam bij mij en troostte mij op zijn manier, ik dacht na over die droom, ik zag haar zo duidelijk, ik weet dat die droom iets te betekenen heeft en misschien kom ik er nog wel een keer achter. Ik hoop dat de volgende droom anders verloopt en dat ik haar mag aanraken, want die aanraking mis ik zo ontzettend.

1 reactie

Beste Har,

Wat pijnlijk maar ook pijnlijk mooi om zo te kunnen dromen! Ik snap dat het je schokt en verdrietig maakt! Maar toch is die 'beleving' waardevol. Vind (en vond!) ik tenminste. Het zo ervaren van de nabijheid van jouw vrouw geeft ook weer hoe intens jullie samenzijn is geweest...
En ja... daarna ervaar je de pijn van het gemis nóg erger. Ik weet het. Maar toch heb ik het maar 'vertaald' naar 'eventjes nog samenzijn' en dat troostte. 

Het is en blijft ontzettend verdrietig en moeilijk mee om te gaan. Ook jij weet dat dat met de tijd beter zal gaan. Maar echt weg gaat het nooit..

Liefs Hebe

Laatst bewerkt: 07/12/2023 - 19:19