16 december 2022: Soms zit het mee en soms.....

En toen was alles ineens weer anders. Afgelopen maandag mijn eerste bestraling gehad. Dinsdagochtend zie ik ineens een afspraak voor een MRI mijn mailbox binnenkomen. MRI? Wie wat waar waarom? Ik bellen naar het ziekenhuis en kom via via bij de aanvrager: de radiotherapeut. 

Wat blijkt: voor de bestraling moet elke keer een scan gemaakt worden om te zien of je helemaal, inclusief een ingewanden, precies hetzelfde ligt. Op deze scan zag hij iets verontrustends: verdacht weefsel rondom mijn rugwervels, 99% zeker uitzaaiingen en de arts is bezorgd over wat ze verder nog aan gaan treffen. En nu liggen alle behandelingen stil totdat we weten hoe ik er aan toe ben….

Afgelopen woensdag een MRI van de ruggengraat gehad en vandaag zou ik een PET/CT scan krijgen. Zou… want het apparaat was stuk. Afspraak is nu verzet naar maandag en hopelijk krijg ik woensdag te horen hoeveel en waar de uitzaaiingen zitten. Dan komen er nog puncties en onderzoeken naar de mogelijkheden die er wellicht nog zijn qua behandelingen. 

Met andere woorden: ik zit weer terug in de onzekerheidsfase alleen deze keer met een minder goede prognose. Ik ben boos, verdrietig, teleurgesteld en onvoorstelbaar bang…. 

Willen jullie een kaarsje voor me branden en hopen dat ik nog een paar jaar op deze aardkloot rond mag lopen? 

Om toch even te genieten vandaag naar lichtjesavond in Gouda, even lekker er tussen uit en de zinnen verzetten voor zover dat op zo’n moment gaat.