Bijna 2020
Ik zit weer de Top 2000 te luisteren en te mijmeren. Vanavond samen even geschuifeld op 'Du' van Peter Maffay, want het bleek gewoon dat mijn lief dat nog nooit gedaan had, de cultuurbarbaar. Nu is hij naar bed, zijn zoon al veel eerder, en zit ik hier met de muziek. De laatste dag al van al die mooie muziek, uit mijn kindertijd, uit mijn jeugd, uit mijn vorige leven waar ik ging trouwen en kinderen kreeg. Ik appte weer met mijn broer bij sommige nummers, appte naar mijn zonen om te laten weten waar we vroeger naar luisterden, raadde mijn moeder aan om te luisteren (oh, al die elpees die ik vroeger thuis hoorde!).
Toen, in het leven zonder kanker. Dacht ik. Maar kanker was altijd al in mijn buurt. Mijn vader stierf op zijn 35ste aan longkanker. Ik was zelf toen bijna 14. Ik denk dat de term één keer hardop uitgesproken is, door de longarts die een huisbezoek (!) aflegde. Welke vorm, we wisten het niet en het werd niet besproken, maar nu ik zelf longkanker heb, denk ik dat mijn vader longvlieskanker had. Hij heeft na de diagnose nog een paar maanden geleefd, met veel pijn en gehoest, en op zo'n jonge leeftijd mòet het wel longvlieskanker geweest zijn. Hij hield van de muziek van Randy Newman, Bob Dylan, Neil Young. Het kwam allemaal voorbij in de Top 2000.
En ook U2 en Peter Gabriël kwamen voorbij, waar mijn vriendin Loes van hield. Zij had buikpijn. Een half jaar later haalden we haar woning leeg en verdeelden de cd's. Eierstokkanker, haar bejaarde kat overleed net iets eerder dan zij.
Mijn eigen bejaarde kat is intussen magertjes en zwak. Ik kan al wel janken als ik er aan denk dat ik haar waarschijnlijk overleef. Dat is stom, want tweeënhalf jaar geleden dacht ik dat het andersom zou zijn. Ik wil maar het liefst dat ze net zo lang mee gaat als ik. In mijn huishouden zijn we allemaal druk met haar. Brokjes voor de bejaarde, gesterilliseerde kat, afwisselende soorten vleesjes. Ik heb een bontmandje voor haar gekocht. Als ik hier alleen thuis ben wanneer iedereen z'n leven leeft, is zij alles wat ik heb.
En toen kwam vanavond Kashmir voorbij, van Led Zeppelin. Het nummer dat gedraaid werd op de uitvaart van Jolanda. Op het moment dat we in de hal waren, toen we ons verzamelden. Onze Jolanda, Jolanda100. We lunchten pas geleden bij mij thuis vlak voor de Kerst, maar we zouden in het voorjaar al met Jolanda lunchen. Te laat, ze was te ziek, en ze stierf. We missen haar hier.
Ik zelf voel me wel goed intussen. Ik heb een kuur immunotherapie overgeslagen. Thuiszorg verzorgde met Kerst m'n picc-lijn, ze hebben nog niet gebeld wanneer ze Nieuwjaarsdag komen, maar ik maak me niet druk. De röntgenfoto van mijn voet toonde geen aanwijzingen voor botuitzaaiingen- ik maak me niet druk. Laten we nog minstens een jaar stabiel voortkabbelen, alsjeblieft. En dan zien we wel weer verder.
15 reacties
Beste Frie,
Wat je hier prachtig beschrijft lijkt op hoe ik de laatste weken naar muziek luister.
Terug in de tijd. Melancholisch....
Het geeft me een zoete pijn.
Dank je voor de herkenning!
Paul
Dat, ja. Zoete pijn. Vanwege de dingen die voorbij zijn. En door de manier waarop muziek gevoelens oproept, associaties heeft gemaakt, heimwee geeft.
Dank je wel voor jouw herkenning
Ach ja Frie, die nostalgie. Zo mooi beschreven aan de hand van de muziek.
Stabiel voortkabbelen, dat zou heel mooi zijn! Ik wens het je van harte toe voor 2020, met je lief, jullie kinderen en de kat. En kabbel graag nog even met je mee.
Veel liefs, Hanneke
Lang stabiel voortkabbelen, daar proost ik op! XXX
Lieve Frie.
André Rieu zei het, maar wij weten het al lang. Muziek is een zalf voor de ziel. Ik zit al maanden in de '50 '60 periode. Crooners, lady crooners. Melodieuze klanken.
Dans alsjeblieft nog heel lang met je lief. XX Tom.
Lieve Frieda,
Mooi hoe je beschrijft dat muziek je terugbrengt naar het verleden, naar gelukkige tijden met familie, je gezin en vrienden. Vaak geeft het troost, soms maakt het melancholisch of verdrietig. In de afgelopen tijd is Jolanda ook een aantal keren in mijn gedachten voorbij gekomen. Die stoere leeuwin, strijdvaardig, maar ook open en eerlijk, als het even niet goed ging.
Fijn dat je je goed voelt! Stabiel voortkabbelen klinkt me als muziek in de oren! We gaan nog voor veel Deelnemersdagen, Top 2000’s, blogs, lunches en mooie momenten met degenen die ons dierbaar zijn! ❤️
Terwijl ik op 'reageren' klik, is Master of Puppets van Metallica aan de beurt in de Top 2000, ook een 'Jolanda-nummer'. Ik proost ook met jou op stabiel voortkabbelen! XXX
Proost Frieda! 🥂🍾🌟
Ik ben dan geen sucker for Christmas, maar muziek daar hou ik wel van. En inderdaad bij de top2000 komt je halve leven in gedachten voorbij. Nog minstens een jaar stabiel voortkabbelen klinkt mij als muziek in de oren. Ik doe mee xx Kim 😘
Ik ben wel een sucker for cristmas en de top 2000 roept inderdaad veel herinneringen op. ( spelling maakt er soms maar wat van🤭)
Vervelende, mooie, liedjes met herinneringen aan vriendjes, leuke tijden, verdrietige periodes alles komt aanbod. En ook het besef wat is de tijd snel gegaan. Dus een rustig nummer en de tijd wat doorschuivelen heerlijk. Lekker lang mag dat duren. Minstens een jaar stabiel doorkrabbelen klinkt lang maar is veel te kort.
Ik zou willen gaan voor oneindig, helaas zit dat het niet in. Hopelijlk gaan wij of onze kinderen het nog beleven dat het chronisch blijft. Overlijden tot het verleden behoort tenzij het van ouderdom is.
Onze lieve Jo mis is nog elke dag. Wat een kanjer wat een dijk van een vrouw.
Liefs Alice ❤😘
Nou, ik heb de tissues weer nodig. De doos van jou intussen!
We gaan gewoon verder voor die 10 jaar en we tellen niet af. Liefs XXX
Steeds weer opnieuw voor 10 jaar.
Xxx❤
Hallo Fri,
Wat heb je weer een goed verhaal geschreven. Ook ik heb gemijmerd bij de muziek van de Top 2000.Maar waar ik vorig jaar meest "afscheid" muziek in mijn eigen lijst had, merkte ik op dat ik dit jaar ook mooie, gevoelige nieuwe nummers had opgenomen. Voorschot op het "rustig " voort kabbelen ? Over drie weken weer een scan.... Jullie weten hoed dat voelt. Eerst maar het huis in de poets, dat geeft afleiding....
Telkens weer een jaar schat, zo komen we er ook. Ik tel die 25 niet af, jij telt elk jaar gewoon verder. Doen we; goed plan! Met ons bejaardentehuis in gedachten.
Nu ik Dinges heb mogen knuffelen, voelt ie tastbaar als de katten die ik mijn hele 'thuisleven' heb gehad. Velen af moeten geven onder de trein, omdat we naast het spoor woonden. Me ooit dagenlang 'opgesloten' in de bieb toen mn lievelingskater was overreden. Zelfs de conrector begreep het... nooit straf voor gehad. Je kat spint gewoon lekker op je schoot, ongeacht wat je zegt. Is warm als je koud en verdrietig bent, geeft troost en gezelschap als je je eenzaam voelt.
Ik leef in vele opzichten met je mee Frie! Voel wat je voelt, tot de pijn en het machteloze en soms zo eenzame gevoel toe. Aan Jo denk ik ook vaak. Niet met muziek; ik ben zo'n uniek exemplaar dat nooit weet (nee, ook vroeger al niet) hoe een nummer heet en van wie het is. 'Gewoon'... aan haar power, haar 'ik laat me er niet onder krijgen', haar mooie lieve reacties telkens weer..... Wij lijken op haar, weet je dat? Power, doorzetters, mooie lieve reacties..... We hadden niet voor niets een klik met haar...
Love you Frie! Volgende kerst bij mij! xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx (zorg ik dat er 7 gaatjes ruimte over is...)
Wat een spirit heb jij toch. De lunch was heerlijk en wat een sterke vrouw ben je. Inderdaad we gaan er gewoon voor, we houden paal. We tellen niet af, nee we gaan gewoon door. Ik gun je zoveel mooie momenten met ons maar zeker met je familie en je lieve kat. Dikke 😘