De psycholoog
Na bijna 4 maand op de wachtlijst te hebben gestaan, mocht ik afgelopen woensdag dan toch eindelijk naar de psycholoog. Ik had hem op het inloopspreekuur (ja, in het inloophuis) al ontmoet en dat was als het ware de intake geweest.
"Ik heb slecht nieuws", begon hij. Even dacht ik dat hij me zou gaan vertellen dat hij ook kanker heeft. Dat is mijn associatie met slecht nieuws; kanker.
"Ik heb ontslag genomen en ben hier nog maar tot 1 april" vervolgde hij. We bespraken de opties en besloten toch gewoon te starten, ik had geen zin nog eens weken te wachten.
Op zijn uitnodiging vertelde ik mijn kankerverhaal vanaf het begin. Dat heb ik het afgelopen anderhalf jaar nooit gedaan en dat was prettig. Vanaf het begin, vanaf dat bultje bij mijn sleutelbeen, vanaf mijn reumatische klachten waarvoor ik naar de huisarts ging. Binnen een maand tijd lag ik daarna aan het chemo infuus met de diagnose longkanker stadium 4, palliatief behandelen. Geen wonder dat ik wel eens somber ben, de toestand is stabiel maar ik heb zoveel verloren.
Maar lol hadden we ook wel, de loog en ik. Hij had nog nooit van een fuck-it-list gehoord en dacht dat het een rijtje mannen was waarmee ik nog eens van bil wilde in de tijd die mij rest. Ik heb in een deuk gelegen. De bucketlist dan, nee, weidde ik uit, daarvoor heb ik een zak geld en een dot energie nodig en een oppas voor de kat en iemand die mijn bloedjes van jongvolwassen kinderen in de gaten houdt.
Ik ben op de goede weg, jaja. Ik boetseer en ik heb me aangemeld voor vrijwilligerswerk. Assistent manege, paardrijden voor mensen met een beperking, dat lijkt me qua zingeving een geweldige zet. Ik ben dol op paarden, heb affiniteit met mensen met een beperking, zoals ze dat zeggen (meer dan 25 jaar een week per jaar mee op vakantie geweest) en de manege is op 10 minuten elektrisch fietsen afstand. Meelopen met de paarden, ze verzorgen, cliënten ophalen, paarden naar de wei brengen - het klinkt me als muziek in de oren.
Loog en ik probeerden samen te vatten waar het psychisch aan scheelt. Zingeving, dat is één, de lange dagen die zich voor me uitstrekken met enkel het wasgoed en de boodschappen. Om de week controle en immunotherapie, elke week thuiszorg, er zijn leukere dingen te bedenken.
Het tweede is: praten. Ik ontzie iedereen en iedereen ontziet mij. Ik wil niet dat kanker elke dag aan bod komt, dus ik heb het nergens over. Mijn kinderen en stiefkinderen smoezen niet, wachten tot ik zelf iets ter sprake breng. Mijn lief zegt dat hij de zwarte raaf op mijn schouder ook ziet. Maar verder proberen we te leven alsof er niets aan de hand is.
Nog best iets te doen dus, loog en ik. "Je bent zo kalm", zei hij.
Dat ben ik echt. Ik las op mijn Facebook groep verontwaardigde berichten over de ct-scan die niet voldoet, mensen met uitzaaiingen op de pet-scan, mensen die boos zijn dat de behandeling niet meer zo goed werkt. Hallo, deelgenoten met ongeneeslijke longkanker, immunotherapie die aanslaat is echt een wonder. Hou op te mopperen. Zonder dat waren we binnen 3 jaar ten dode opgeschreven. Natuurlijk is op de petscan meer te zien. Niemand heeft gezegd dat we genezen zijn. Reservetijd hebben we, goed te besteden.
Ik wil, nog steeds, een keer besproken hebben met ons samengestelde gezin hoe ik het wil als ik die 10 jaar niet ga redden. Dat heeft loog ook opgeschreven. Daar gaan we mee aan de gang. Zingeving. En vaker en meer praten. Niet voortdurend, maar wel af en toe. En niet alleen op kanker.nl
19 reacties
Wat fijn Frie dat je eindelijk de hulp krijgt die je vroeg. Hopelijk ga je hiermee naar genoegdoening aan de slag.
Leuk paarden en mensen met een beperking. Moet een enorme boost geven als de mensen stralen. We kunnen waarschijnlijk ook nog een hoop van ze leren. Ook wij hebben een beperking. Beperkt houdbaar. Maar we gaan voor chronisch en de 10 jaar zouden we halen toch🤔
Hadden we met Kim in het bejaardenhuis niet afgesproken? Kim is jonger als wij dus we moeten de houdbaarheid verhogen. (manipuleren)😬😏
Lieve Frie heel veel goede gespreken gewenst. 💪💪💪🍀🍀
Liefs Alice 🤗😘❤
Ja! Jawel hoor, dat bejaardenhuis, daar houd ik me aan vast! XXX
Wat vind ik dat een leuke beperkt houdbaar die ga ik er in houden , en hij is o zo waar......
Waanzinnig trots op jou!
Mijn hele werkzame leven heb ik mensen met een geestelijke beperking gekend sterker nog ik moest er mee samenwerken en nog vaker heette dat dan management team, met dieren omgaan is altijd goed, en dan geen zwarte raaf.
Maak er wat mooi's van Frie Sterkte
Fijn Frie dat je nu even je ei kwijt kunt en dat je een invulling aan die lange dagen kan gaan geven dit maakt alles een stuk aangenamer moe worden van iets te hebben gedaan is zo heel veel fijner dan moe zijn van het wachten tot het weer tijd is om naar bed te gaan.
Wat schrijf je toch heerlijk Frie. Dank voor dit stukje weer.
Zin in zingeving is overduidelijk bij je aanwezig - komt vast helemaal goed!
Over zingeving gesproken...;) hoop dat je tussen je toekomstige zingevende bezigheden genoeg tijd blijft houden om hier op kanker.nl je eigen verhalen te delen en je licht in de vorm van reactie's over anderen laten schijnen. Zó belangrijk... misschien veel meer dan je beseft!
X Carolina
Dat is wederzijds, Carolina XXX
Wat heerlijk Frie , even je hart luchten is ook een zinvolle zingeving. Wat heb je een leuke plannen op stapel staan en we gaan lekker over onze houdbaarheidsdatum heen hoor! X
Wow wat een mooie, eerlijke en ontroerende blog Frie. Ik heb ontzettend gelachen om hoe je schrijft over de fuck-it list. Op zich kan ik me de invulling van de loog wel voorstellen :). Humor is toch echt een redder in nood af en toe. Een poster van Peter van Straaten as a starter, geweldig. Wij hadden die kalender vorig jaar in huis, elke dag een nieuwe grap. Dit jaar is dat Stamgasten geworden. Even wat slap geouwehoer.
Het is en blijft onwaarschijnlijk wat je overkomt. Dat je op zo'n grove manier wordt geconfronteerd met de tijdelijkheid is onvoorstelbaar, onverteerbaar en ja, wat moet je er dan mee, zo stel ik me dat voor. Elke dag in paniek rondlopen is geen optie. Je dagen vullen met alleen boodschappen en was etc en af en toe een feestje, dat is niet voldoende. Zingeving voor elke dag is hét belangrijkste, dat samen met ondersteunende relaties. De rest komt daar bovenop. Eten, ontspanning, beweging, positief blijven denken.
Ik leer van je. Je laat zien dat je sterk en moedig bent en daadkrachtig door te ondernemen, door te zoeken en te vinden. En ik ben blij voor je dat je nieuwe zingeving hebt gevonden en gaat uitbouwen. X Nik
Dank je voor je fijne reactie, je snapt het helemaal. En humor houdt me op de been, zelfs als het hele zwarte humor is, overblijfsel van m'n mortuariumcarriere misschien.
Ik heb nu een kalender van Make that the cat wise, trouwens (I stand here not for the cat his violin). XXX
Klinkt goed, om even alles op een rij te zetten met zo’n loog. Heb ik, in andere omstandigheden, goede ervaringen mee. En als je nog lol kunt hebben is het twee vliegen in één klap. Zingeving en praten, hm, thema’s die me bekend voorkomen.
Een fuck-it lijst, ik had er nooit van gehoord, maar na het te hebben opgezocht, bleek ik hem al lang te hebben. Dank je voor het verbreden van mijn horizon ;)
Lieve Frie,
Wat fijn dat je eindelijk bij je loog terecht kon! Heel goed om dingen met hem te bespreken, hulp te krijgen in deze moeilijke tijd en dingen op een rijtje te krijgen.
Ik heb in een deuk gelegen om de reactie van je psycholoog op je Fuck It List 😂😂😂. Ik heb ooit een blog over dit onderwerp geschreven, maar die was niet helemaal in lijn met wat hij zich er bij voorstelde, haha.
Veel van de dingen die je beschrijft, o.a. je verlangen naar zingeving, zijn heel herkenbaar. We hebben niet gekozen voor alles wat over ons heen komt en meestal zetten we de schouders eronder, maar soms is het gewoon ontzettend zwaar.
Sterkte, blijf alsjeblieft je blogs schrijven en lachen, met of zonder loog 😉.
Dikke knuffel van Jessica
Hey Frie, mooi dat je nu je hart bij iemand kunt luchten die daarmee dan ook nog iets kan en doet. Op een íets andere manier ervaar ik dat nu ook. Dankbaar voor. Want ja, we willen niet 'alleen maar' overleven, leven, nee, we willen ook zinvol leven, we willen dat ons leven iets toevoegt. In eerste plaats voor onszelf, maar zeker ook voor anderen. Het geeft je zelf ook kracht en energie als je iets voor anderen kunt doen waarvan zij blij worden. Zo mooi is dat! Ik worstel nog steeds met de leegte ontstaan door de dood van mijn vriendin. Nu pas weet ik écht hoeveel uren ik wekelijks met en voor haar bezig was. Nu pas weet ik hoeveel kracht en energie me dat gáf, naast dat het me dat ook zeker kostte. En ja, praten dat deed ik met haar over alles. Alles wat ons ongeneselijke kankerpatiënten zoal bezighoudt. Hou vast dat vangnet Frie, het gaat je verder brengen! Trots op je dat je álles deelt, want je weet dat als je dat niet doet het ook niet werkt. Sommige dingen die beperkt houdbaar zijn, kun je na 10, zelfs 25 jaar nóg eten. Daar gaan we voor! Dikke knuffel xxx Hebe
Mijn vriendin, mijn allerbeste vriendin sinds ik 14 was en overal tegenaan schopte omdat mijn vader overleden was (aan longkanker, na een half jaar doodziek op bed te hebben gelegen thuis), die vriendin heeft zelfmoord gepleegd. Vriendinnen, die waar we alles mee kunnen delen, die van ons houden ondanks onze onhebbelijkheden, wat zijn ze belangrijk hè. Wat missen we ze, wat beseffen we (te) laat wat voor plaats ze ons leven ingenomen hebben. Sterkte Hebe en dank je wel XXX
Dank jullie wel allemaal weer, voor jullie reacties en waarderingen en appjes!
Dat bejaardentehuis zie ik ook wel zitten , haha wie weet xx
Lieve Frie
een stukje springt er voor mij uit ,als nu iemand zegt ik moet je iets naars vertellen of ik heb slecht nieuws denk ik gelijk oh daar gaan we ,ik zelf denk dat het wel begrijpelijk is dat zelfs ik de partner van zo denk alleen ik had dat nooit ,ik noem het maar het is er nooit niet .
Maar ik lees ook uit je gesprek met de psych dat je veel tijdsbesteding hebt gevonden waar je plezier uit kan halen en dat klinkt goed .
dikke knuff hes xxx