Dieren en vogels

Openbaar blog
woensdag 10 februari 2021
713 x gelezen

Meerdere keren begon ik een blog en meerdere keren verwijderde ik alles weer. Het werd een klaagzang, een corona-lockdown-klaagzang. Met die leger-dan-lege agenda. Na de gezellige feestdagen kwam de lange januarimaand. Kankergenoten met slecht nieuws, met zware behandelingen of uitbehandeld, Kim die stierf, weer een livestream uitvaart. Geen bezoekjes, geen uitjes.

Dry January, dat lukte goed, geen alcohol. Ik vond het saai en besefte dat mijn wijntje een dagelijks hoogtepunt was geworden, stabiel voortkabbelend zonder andere bezigheden dan het huishouden. Ik zou 25 januari weer beginnen met mijn vrijwilligerswerk bij de Manege voor aangepast paardrijden - maar nee, opnieuw alles dicht. De avondklok boeit me niet eens, we gaan toch nergens naar toe, zeker niet nu er maar één bezoeker ergens mag komen.

Intussen drink ik wel weer een wijntje. Ik hoop de rem er wat op te kunnen houden, maar denk vervolgens: wat maakt het uit? Ik hoef niet tot mijn 90ste met mijn lever. En carnaval gaat niet door dit jaar, dat scheelt nogal wat wijn.

Van iemand bij de Dierenopvang van de Dierenambulance kreeg ik wel een mail. Zij mochten daar weer voorzichtig vrijwilligers inwerken, ter voorbereiding op de drukke periodes van voorjaar en zomer. Ik ging coronaproof kennismaken. En twee dagdelen meelopen. En nu word ik twee dagdelen per week ingewerkt.

Een totaal onbekende wereld ging voor me open. Ik werkte de eerste dag mee op de afdeling 'inheems'. Ik heb hokjes schoongemaakt van zwakke en/of gewonde egeltjes, al dan niet in winterslaap. Ieder egeltje gewogen en geobserveerd. Verder zaten daar wat duifjes (ziek of zwak), een haantje (geopereerd aan een krop vol plastic), een gewonde zwaan. Buiten zaten nog meer duiven. Sier-, hout-, holen- en stadsduiven en Turkse tortels. Een roek en een kerkuil. Er is een afdeling met tamme konijnen, allemaal gedumpt of gevonden. Binnen zijn ook parkieten, een kanarie, een diamantduifje. Een zwangere naaktcavia (ik wist niet eens dat ze bestonden), gedumpt bij de McDonalds. Kleine naaktcaviaatjes heeft ze nu. Katten en honden gaan meestal direct naar een asiel, maar soms zit er tijdelijk een kat. Een kat die meer dan 100 kilometer gesjouwd had, werd opgehaald door haar eigenaren. Vandaag was er een zilvermeeuw en een merelvrouwtje.

Ik vind het een prachtige organisatie! En oh, wat helpt het tegen mijn somberheid. Daar te zijn, de dieren te helpen. Geen kankergedachten, gewoon opgaan in waar ik mee bezig ben. Zelfs sneeuwschuiven daar bleek een nuttige bezigheid te zijn.

Thuis voeder ik mijn eigen tuinvogels, tot mijn knieën in de sneeuw. Mussen, houtduiven, merels, Turkse tortels (de longkankervriendin waar ik mee wandel kan die naam niet onthouden en noemt ze 'tortelturken') , kauwen en een roodborstje. Nu er sneeuw ligt, komen er ook vinken en mezen langs, die zich anders door de mussen laten ontmoedigen.

Aanstaande vrijdag zou carnaval starten. Zou ik met mijn Brabantse lief in een hotel in Tilburg arriveren met onze kleding voor vijf dagen. Zouden we feest vieren. Vijf dagen, alleen maar bedenken: wat doe ik aan en waar eet ik vanavond? Ik had nooit gedacht dat ik het als Drent zou missen. Vijf dagen feest en geen zorgen. De vorige keer dat we carnaval moesten overslaan, was toen ik volop in de chemo zat en we gingen samenwonen in dit grote, oude huis.

Mijn zonen, dan. Oudste heeft het druk met zijn werk, ondanks dat de winkel gesloten is. Ze bezorgen in hun eigen Mini Cooper kleding bij klanten in de buurt. Jongste zit thuis, de bioscoop is dicht. Ex en ik helpen met rekeningen en met sollicitaties. Het komt vast goed. Oudste gaat verhuizen van hun studentenhuis-met-z'n-allen, maar blijft gelukkig wel in de buurt.

De dieren en de vogels, daar focus ik maar op. Ze brengen me tot rust. Ze zijn er gewoon, zonder voorwaarden of wat ook. Dat is waarom ik het wandelgesprek met mijn psycholoog zo fijn vind: in de natuur, de dieren gaan hun gang. Ze bestaan gewoon en dat is het. Bij de Dierenopvang zijn voornamelijk wilde dieren. Als ze hersteld zijn, worden ze uitgezet waar ze gevonden zijn, als het lukt. Hoe mooi is dat.

Dieren en vogels

30 reacties