Kwaliteit van leven
Met m'n arsenaal medicatie was de zenuwpijn onder controle. Maar nadat ik leuk make-up had gekocht en kleurrijke oorbellen en haarspelden om niet meer als patiƫnt door het het leven te gaan, sloegen de bijwerkingen van die medicatie pas toe. Vooral die van de Dexamethason.
Lief en ik waren eerst fijn een weekend met onze jongvolwassen kinderen naar de Beekse Bergen. Heerlijk, in zo'n safaritent. Het regende veel, dat is gezellig in een tent. Onbeperkt door het park dwalen en de dieren bewonderen en ik heb een Beekse Bergen-paraplu nu. 's Avonds met z'n allen borrelen en spelletjes doen, het gaskacheltje aan en we hadden een voorraad dekentjes mee (lees: Stiefdochter en ik hadden dekentjes, Oudste had een trui van mij aan). Ik had waxinelichtjes en - houders meegenomen en overal brandden die. Volgens mij was de enige verwarring dat ik een waxinelicht-houdertje in mijn hand had en dacht dat het mijn glas wijn was, maar Jongste greep op tijd in en ik ging naar bed.
Ik reed die vrijdag en die maandag ook eindelijk eens in de nieuwe auto, die we in januari al kregen maar waar ik door de medicatie voorzichtig mee moest zijn. Wat ik ook was, omdat ik van de verhoogde fentanylpleister ineens languit in de keuken lag. Hij rijdt heerlijk, die auto!
En toen kon ik ineens amper meer lopen van de spierpijn en krampen in mijn benen. Had ik ineens een hoofd als een ballon, met dikke wangen. Blaren in mijn mond door de wrijving van die hamsterwangen, gekwijl door het pruilmondje tussen die hamsterwangen, m'n multifocale bril zat niet meer goed door die dikke wangen. Kermend strompelde ik door het huis. Het uitje van de dag was naar de winkel - op de fiets, want die 200 meter lopen ging niet meer. En dan bij de winkel sprak ik mezelf toe: fiets wegzetten - op slot - display er af - tas pakken uit je fietstas- naar binnen lopen - ja, je kunt het! Eenmaal binnen steunde ik op de winkelwagen. Zag ik dat mensen best zien dat ik niet zomaar zo'n dik gezicht heb. Thuis brak er tot overmaat van ramp een stuk kies af bij het eten van een boterham. "Ik word steeds lelijker", appte ik aan Dichtsbijzijnde Vriendin.
De trappen thuis doe ik op handen en voeten als ik niks mee hoef te nemen, dat doet het minste pijn. Ik snikte tegen mezelf dat we alsnog moeten verhuizen als ik ziek word, oh, veel te veel trappen. De wasmachine en droger in de kelder, trapjes voor de voor - en achterdeur zelfs. Ik sleepte mezelf regelmatig naar de Dierenopvang, want thuis werd ik steeds somberder. Het was er nog niet zo druk en ik had overlegd dat ik mijn werk in bejaardentempo kon doen. Ik merkte dat ik dingen vergat en schreef notities op mijn hand en arm en zo kregen toch alle dieren voer, water en onderdak.
M'n verpleegkundig specialist vond dat toch wel heel erg; op handen en voeten de trap op. Dus er werd weer wat bloed geprikt, dat was goed (allerlei waardes voor de spieren) en vandaag had ik een echte i.p.v. een telefonische afspraak met mijn arts. En eigenlijk was er niks nieuws onder de zon, maar toch was het fijn elkaar bij te praten. Ja, ik mag de Dexamethason versneld afbouwen, maar die bijwerkingen zullen toch nog even duren. En met de andere pijnstillers moet ik doorgaan, ja, ondanks die 5 kilo gewichtstoename.
En waarachtig, vandaag is de spierpijn wat minder. En vannacht een keer geen kramp gehad. Zou het dan langzaamaan toch opknappen? Vanmorgen had ik gemaild naar een sportschool in de buurt, die ook kneuzen begeleid. Want ik wil zo graag weer wat wandelen! En ik wil zo graag wat extra werken bij de Dierenopvang in de zomer! En ik wil oh zo graag de Alpe d'Huez op om geld in te zamelen voor KWF! Maar bovenal wil ik zo graag weer genieten van kwaliteit van leven, van grote en kleine dingen: van m'n nieuwe tuin die ontluikt. Van m'n zonen die zondag moederdag langskomen. Van het weekje Frankrijk dat Lief en ik verblijven voordat de week van Alpe d'Huzes van start gaat. Van wandelen in de prachtige omgeving waar ik woon. Van gewoon ademhalen in mijn bed en een keer op mijn zij liggen i.p.v. al die maanden op m'n rug. En van m'n kaaklijn, ik weet dat die nog ergens is.
38 reacties
Dat is best wel een luxe tent. Laat de regen dan maar komen. Hoop dat je snel wat mobieler wordt, maar ook beter kunt zitten en liggen.
En die Kamanido, die komt wel weer. Wie weet zakken we allemaal af naar het zuidoosten voor jou; heeft Willy bijna een thuiswedstrijd.
Jeetje wat een ellende allemaal zeg en toch houd je de moed er in gelukkig. Ontzettend knap! Wat een geweldige foto's van jullie gezin. Super leuk met zijn allen in zo'n tent vlakbij de dieren he. Dat nemen ze jullie niet meer af toch. Prachtige herinnering!
Zenuwpijn is vreselijk. Ik neem er amitriptyline voor. Ik heb ook de fentanyl pleister. Ik moet eigenlijk ophogen maar ik ben zo bang weer de hele dag misselijk te worden. Ik neem nu regelmatig de kortwerkende fentanyl smelttabletten.
Kwaliteit van leven is zeker heel belangrijk he. Je bent een bikkel hoor. Gelukkig kwam er niks bijzonders uit de bloedwaardes. Ik hoop dat je snel wat opknapt en inderdaad die berg op kunt! Ik had me 2x voor de Mont Ventoux opgegeven, maar doordat ik telkens in september net nieuwe behandelingen kreeg kon ik niet mee. Gelukkig heb ik wel veel geld in kunnen zamelen. Dat geld is zo belangrijk he.
Balen dat je niet lekker op je zij kunt slapen, is dat ook door de zenuwpijn?
Ik wens je alvast een leuke moederdag met jullie mooie samengestelde gezin! En veel mooie geniet momenten in jullie tuin. Inderdaad gewoon genieten van de kleine dingen die al zo fijn en belangrijk zijn!
Knap dat je naar een sportschool wil gaan. Heb je nergens oncofit bij jullie? Hopelijk krijg je weer wat meer energie en kun je lekker veel naar de diertjes. Dat is hele leuke afleiding natuurlijk.
Heel veel succes en sterkte met alles.
Liefs Carla š
HĆ© lieve Carla, wat fijn dat je reageert, hoe gaat het met jou intussen??
Ik heb nog Amitriptyline en Pregabaline tegen de zenuwpijn en nog iets meer dan een week Dexamethason, die ben ik ijverig aan het afbouwen. Naja en paracetamol natuurlijk nog. Ik vergat de fentanylpleister te vervangen en ben daar toen mee gestopt. Kort- en langwerkende Oxycodon had ik ook nog, maar sjee wat werd ik daar suf van.
Ik kon niet op m'n zij slapen vanwege de pijn inderdaad, maar nu is het meer door de benauwdheid omdat ik van top tot teen opgezet ben (zelfs dikke voeten).
Oncofit, wat stom dat ik daar niet aan dacht, intussen vond ik die ook in de buurt en heb die ook gemaild. Dank voor de tip!
M'n arts vindt Alpe dāHuzes geen goed idee. Maar we gaan hoe dan ook die kant op, dus ik ben van plan het wel te proberen...we gaan het zien.
Dank je wel voor je reactie, het kost je misschien moeite hier, hoe gaat het?! Denk veel aan je XXX
Hoi lieve Frie,
Zwaar al die pijn en de benauwdheid door het vocht. Goed slapen is zo belangrijk. Wakker liggen en maar malen is vreselijk he. Ik heb helaas al heel veel leverkapselpijn, dus de levertumoren groeien enorm. Ook op mijn hoofd bulten van de schedeltumoren. Doodeng vind ik dat. Gisteren is mijn bloed gefilterd en hebben ze 300 ml witte bloedlichaampjes eruit gehaald die ze nu 2 weken lang gaan bewerken en vanaf zaterdag een week lang op en neer naar Rotterdam voor chemo spuitjes en tabletten. Vanaf 21 mei dan een week opname ivm teruggave bewerkte bloed en hopelijk gaat het alles weer wat stilleggen.
Ik hoop wel dat ik het die 2 weken vol ga houden met de pijn. Ik mag geen prednison tijdens de behandeling. Dus met de huisarts vandaag overleggen voor een alternatief waar ik niet misselijk van word. Oxycodon word ik ook heel misselijk van helaas. We blijven knokken zolang het kan he. Maar kwaliteit van leven is voor mij op het moment ook heel belangrijk aan het worden. Ons 5e kleinkindje wordt binnenkort geboren dus dat mag ik hopelijk nog meemaken. 14 mei is ze uitgerekend. Spannend hoor. De kleine Rev van mijn jongste dochter is al weer een maand oud en vandaag gaan we zijn handje in gipsafdruk laten maken en dat komt dan bij onze handjes met die van Xem. Mooie herinnering voor later, maar dat later komt steeds dichterbij helaas.
Succes met de oncofit. Ik vond dat heel fijn. Super dat jullie naar de Alpe d'huzes gaan. Al loop je maar een paar meter he. Zou geweldig zijn om het al mee te maken. Via mijn oncofit zijn ze al 5 x de Mont Ventoux opgeweest. Prachtig om te zien. Heel jammer dat ik telkens niet mee kon. Maar ik heb wel ā¬6465 opgehaald en dat was een heel fijn gevoel want dat geld voor Kwf is zo belangrijk!
Succes en sterkte met alles. Als ik met de behandelingen klaar ben ga ik zelf een blog schrijven.
Dikke knuffels van mij en fijn wat van jou te lezen.
Je bent ook zo sterk en omringd door de vele liefde hoop ik dat je weer kunt genieten en je je weer wat fitter gaat voelen. En ik hoop dat je mooie hamsterwangen wat minder worden en die nare zenuwpijn af gaat nemen. Snel weer fitter zijn en zonder pijn te genieten van jullie mooie leventje! Je leven met jouw lief verder opbouwen en genieten van jullie kinderen!
Ik denk ook aan jou. Onze beide samengestelde gezinnen geven veel kracht gelukkig he. We hebben nog zoveel moois om van te genieten toch!
Succes met alles lieverd šš
Leverkapselpijn, bulten van de schedeltumoren, och Carla, wat afschuwelijk toch. En bij 'later komt steeds dichterbij helaas' schoot ik helemaal vol. Wat maak je wat mee, en wat moet je nog doormaken, en je krijgt het nog voor elkaar bemoedigende dingen tegen mij te zeggen.
Het is al bijna 14 mei! Kom maar op met dat 5e kindje. En hopelijk kunnen ze je in Rotterdam helpen aan de nodige stabiliteit, oh zo graag nog verder leven met je geliefden, lieve Carla, ik gun het je zo! En zonder pijn ook, laat er behalve de komende baby nog maar een wonder gebeuren!
Heel veel liefs en heel veel sterkte! XXX
Het is ook gewoon nog niet te bevatten allemaal. Ik heb net een methadon genomen. Hopelijk gaat dat helpen tegen de pijn en word ik er niet misselijk van. Ik wil deze behandelingen heel graag nog afmaken en dan inderdaad hopen op een groot wonder!! Maar dat willen we allemaal wel he. Ik ben vanmorgen met mijn jongste dochter en Rev die nu bijna 5 weekjes is mee geweest naar een babyspa. Zo genieten samen allemaal. En inderdaad hopelijk komt ons 5e kleinkindje snel. Ook weer zo spannend maar zo mooi om nog mee te maken.
Bedankt voor je lieve woorden. We blijven elkaar steunen zoveel we kunnen he. Liefs Carla xxx
Lieve Frie
Hanneke heeft er ooit eens een gedicht over gemaakt .
Over hoe het zou zijn om eens Ć©Ć©n dag rond te lopen zonder pijn , zonder kopzorgen .
Maar dat is ons helaas niet gegeven .
Maar ik hoop dus ook dat die bijwerkingen toch snel wat afnemen .
Maar die kaaklijn .... Pfff , mollig is ook mooi hoor .
Och, die lieve Hanneke, wat mis ik haar.
Mijn schoonmoeder had Kahler en zei dat ook: kon ik maar 1 x wakker worden zonder de wetenschap dat ik dood ga aan kanker. Ze stierf, heeft het 8 jaar volgehouden met kanker.
Mollig is ook mooi, lieve Willy, daar moest ik breed van glimlachen XXX
Lieve Frie,
Wat naar om te lezen allemaal. Ik hoop met je mee dat je weer langzaam opknapt. Het begin is er in ieder geval. Leuke fotoās zie ik van een lief gezin.
Zelf ga ik sinds september 2 x per week naar oncofysio en dat doet me ontzettend goed. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik er vaak geen zin in heb, maar ik merk het effect dus ga er vrolijk mee door. En noem jezelf alsjeblieft geen kneus, want je bent juist een ijzersterke kanjer.
liefs, Monique
Lieve Frie,
Het is niet makkelijk allemaal. Wat een hoop ellende heb je op dit moment. Ik hoop dat het snel weer wat beter gaat met je en je weer wat beter uit de voeten kan. Ik kan me voorstellen dat je niet de hele dag thuis wil zitten. Zo fijn om wat te kunnen blijven doen,
En heerlijk dat je het weekend met je kinderen hebt kunnen doorbrengen in de Beekse Bergen. Gezellig zo met elkaar.
Liefs, Karin
Ik heb je zĆ³ lief, voor mij ben je altijd mooi! Maar ik snap heel goed dat al dat 'bol geweld' je vreselijk in de weg zit. Hoop zo zeer dat als dexa opgerot is, het gauw beter met je gaat.
Nooit meer onbevangen
nooit meer onbewust
nooit meer niet weten
hoe het is
gewoon te leven
alsof er niets
aan de hand is
Hoe mooi zou het zijn
niet te weten
wat het is om ziek te zijn
je druk te maken
om zowel groot als klein
ergernis en drama's
zelfs zonder pijn
Hoe mooi zou het zijn
nog Ć©ven onbevangen
te mogen zijn
te weten wat het is
om 'gewoon' gezond te zijn
hoe mooi zou het zijn...
wat voel ik me klein...
Bergen vol hele liefdevolle dikke knuffels van mij!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Hebe
Zo mooi en raak lieve Hebe. Schiet er weer vol van š„ŗ.
En ik doe met je mee...
De doos van Frie, een echte uitkomst!
Rakend en prachtig! š
Prachtig, Hebe, de tissues er maar weer bij. Ik voel je gedicht van m'n kruin tot m'n tenen. Dank je wel! Love you XXX
Oeps...
Deze heb ik ook voor jou. Als 'reserve'
Kump good xxxxx
Lieve Frie
Wat herkenbaar wat jij schrijft over die rottige bijwerkingen, van vooral de dexamethason, (nooit geweten dat het daar van kwam), ik lees n.l. geen bijsluiter. ook ik mag gelukkig afbouwen, maar gaat wel heel geleidelijk, dus niet snel genoeg naar mijn zin.
Wat mij opvalt is, dat jij ondanks alles, bruist van energie??, dat is fijn, ik hoop dat dat bij mij ook nog eens komt, gelukkig hebben wij ook een hele grote mooie tuin, waar ik mij zo blij door kan voelen, en lekker daarin bezig kan zijn, mijn Gerard doet het zware werk, en ik ...."delageer"
Ook ga ik 2 x per week naar Oncofit, samen met andere mensen die in hetzelfde kankerschuitje zitten trainen, en geloof het of niet, er wordt best veel af gelachen hoor, dat geeft je mentaal ook weer een boost!!
Laten we hopen dat het nu echt mooi weer gaat worden, en we daar heerlijk van kunnen genieten.
Hartelijke groet en een dikke knuffel,
Bets
Geen greintje energie, was het maar waar. Ik meende dat ik na de behandelingen en ziekenhuisopname weer wat zou kunnen opbouwen, maar dat ging eerder achteruit dan vooruit. Ik begrijp nu niet eens hoe ik het gedaan heb, Beekse Bergen.
Dus ja, die Oncofit (die ik tijdens de chemo ook al eens gedaan heb, inderdaad met heel veel lol onder elkaar), die moet gaan helpen. Een een beetje lenteweer hebben we ook allemaal nodig!
Dikke knuffel terug! XXX
Haha herkenbaar je zin over ik begrijp niet hoe ik Beekse bergen heb gedaan. Leuke dingen geven je ook energie gelukkig.
Hopelijk kom je in een leuk clubje bij de oncofit. Samen lachen, huilen en positief blijven met mede lotgenootjes is heel fijn!
Hopelijk geeft dat je weer positieve energie en gaat je conditie langzaamaan beter worden.
Al die medicijnen hakt er ook in hoor. En dan niet te vergeten je gedachten in je hoofd die vaak alle kanten opgaan. Kleine stapjes vooruit vanaf nu hoop ik.
Je bent een heerlijke positieve vrouw en je hebt zoveel moois om van te genieten gelukkig!
Dikke knuffels Carla xxx
Je schrijft het zo dat ik er soms toch om moest lachen, terwijl het natuurlijk helemaal niet om te lachen is. Wat een gedoe weer. Ik hoop dat je snel wat opknapt en al die dingen kunt doen die je zo graag wil.
Liefs Sandra
Veel liefs van mij en lieve groetjes aan je mooie familie ššš
Dag Frie,
Ongelofelijk .. wat kan er allemaal op het pad van een mens (patiƫnt) komen. Ik lees... volg jouw bijdragen momenteel met nog meer interesse dan ik normaal al deed. (reden: zie mijn blog)
Ben ook blij dat je ondanks alle ellende toch ook kunt genieten van de dingen die je doet en meemaakt en welke plannen je nog hebt.
Ga zo door komt er spontaan bij mij op...
toi toi
gr. Bart
Dank je wel! Ik ga snel je blog lezen..
Hoi Frie,
Ik heb je blog ook met een brede glimlach zitten te lezen, ook al valt er niet veel te lachen. Hoe krijg je het voor elkaar om de humor vast te houden. Soms. En soms ook niet, schat ik in. En die ronde vormen door de dexa, altijd nog beter dan een feest organiseren voor 100 man, die energie kun je beter gebruiken op dit moment. Bijvoorbeeld op die sportschool waar ook kneuzen komen blijkbaar maar ook Frie, het tegenovergestelde van alles wat kneuzerig is.
Wens je veel sterkte & liefs, Joke
Jeetje Frie, dat is me nogal wat. Ik vind het zo ongelooflijk stoer van je dat je ondanks je medicatie en je behandelingen naar de Beekse Bergen gaat.
Wat moet het moeilijk zijn om te ervaren dat een "gewoon" bezoekje aan de winkel zoveel energie kost. Terwijl je nog zoveel wilt. De berg op, met de dieren werken.
Ik duim voor je dat het stoppen met de dexa in elk geval de kaaklijn terugbrengt en de kilo's laat wegvallen, zodat je in elk geval op dat punt lekkerder in je vel komt te zitten.
Liefs, Mirjam
Ach lieverd zoveel ellende en dan toch humor hoe doe je dat zo ongelovelijk knap vind ik dat ,ik hoop en wens zo ontzettend hard dat de pijn en kramp opzout en die 5 kilo neem ik graag van je over stuur maar op š
Heerlijke fotos en zo stoer dat je bent gegaan stoere vrouw maar ik denk in beelden en bij op handen en voeten de trap op breekt mn hart š«rottig rot spul is dexa
Dikke dikke knuff liefs hes šš»šš
Wat vreselijk dat je zo moet afzien, hopelijk gaan de bijwerkingen nu langzaam weg šæ
Wat een ellende is het toch Frie. Tegelijk ook wel weer heerlijk zo met z'n allen gezellig in zo'n tent. Hopelijk zijn alle nare bijkomende effecten snel verdwenen en zet je verder geen waxinelichtjes meer aan de mond. Ik hoop dat je kunt genieten van twee weken Frankrijk. Of je nu wel of niet uiteindelijk die berg op gaat, daarvan hoop ik stiekem toch ook wel dat je een beetje naar je arts luistert. Het geld is ingezameld dus dat doel is bereikt en je hebt je steentje meer dan bijgedragen. Dus wat dat betreft is het ook prima om in de rol van supporter te kruipen op die eerste donderdag van juni. Volwaardig teamlid ben en blijf je toch wel, ook op die dag en daarna en dan vind ik wat de arts goed voor jou acht belangrijker dan zelf die ene dag die Alpe opsjouwen.
Ik wens jou en je lief alvast een goede reis et une bonne vacance!
xxH
Je reactie doet me goed, Herman, dank je wel! XXX
Hoi frieda,
Ja dexa is een een rot medicijn. En dan nog die bijwerking dat je een bolle toet krijgt, ik had daar ook ontzettend veel last van maar fijn dat je nu versnelt af mag bouwen. Jammer dat het opknappen zo langzaam gaat, maar ongelooflijk knap van je dat je toch lekker met je gezin weg bent geweest. De foto's zien er gezellig uit. Die oncofit waar je het over hebt daar kan je best veel aan hebben en ook de gezelligheid met de mensen daar kan je veel energie opleveren. Ik hoop dat je zo snel mogeljjk opknapt.
Ik zelf ben in de tussentijd geopereerd aan die rib die spontaan gebroken was. Deze operatie is me erg tegengevallen wat pijn betreft. Ook hebben ze een biopt genomen van dat pet positief bolletje en helaas is dit ook een uitzaaiing. Ik moet nu nog wachten op de uitslag van het bot en een pet-scan om te kijken wat de behandeling zal gaan worden. 1 juni heb ik de pet-scan en 6 juni als het goed is het behandelplan. Als het alleen dat bolletje is dan wordt het waarschijnlijk bestraling als dat nog kan en anders crizotinib omdat ik een MET ampflicatie (zeldzame gen mutatie) heb of immunotherapie maar dit is nog afwachten.
Een vraagje. Ik hoor iedereen ook met longkanker praten over tumormarkers, kan jij of iemand uitleggen wat ze dan zien in je bloed en wat dat precies inhoud. Heb er nog nooit over gehad met mijn longarts. Dus weet ook echt niet wat het is. Er wordt gesproken over tumormarkers die verhoogd zijn, maar wat is er dan verhoogd?
Hoop dat je hierop antwoord kunt geven.
Heel veel knuffels
Monique
Jemig, Monique, jou blijft niks bespaard! Wat ellendig dat de operatie aan je rib zo tegenviel en dat het toch een uitzaaiing is. Gadver!
Over tumormarkers: dat is een heel verhaal. Misschien handig om op Kanker.nl er ook wat over te lezen. Tumormarkers zijn stoffen die voorkomen bij kanker. Soms bij Ć©Ć©n kankersoort, soms bij meerdere. Bij longkanker worden tumormarkers niet of nauwelijks bepaald, omdat het zo weinig zegt.
Bij mij zijn de afgelopen jaren 3 soorten tumormarkers geprikt. CEA (carcino embryonaal anti-gen) NSE (neuroloog specifiek enclase) en de derde kan ik niet vinden. Bij longkanker zeggen die markers weinig, bij sommige kankers heel veel. Bij mij was maar 1 van de 3 markers gestegen toen de kanker weer actief werd. Soms worden die gestegen markers ook bij gezonde mensen gevonden.
Kortom: markers alleen zeggen niks, maar als ze stijgen is aanvullend onderzoek goed. Bij longkanker staat dit in de kinderschoenen.
Zei ik wel 'veel liefs'? Sterkte en veel liefs!!
Nu wel en voor jou hetzelfde
š
Die Dexamethason afbouwen ging trouwens te snel. Ik werd er ziek van: grieperig, hoofdpijn, weer meer pijntjes.. Dus nu slik ik weer een beetje (en voelde me meteen beter) en bouwen we binnenkort wat langzamer af...
Nog maar een tijdje een dikke bek, dus :-(
Ja de dexa afbouwen moet je heel rustig aan doen terwijl je er zo snel mogelijk vanaf wil zijn. En bij mij duurde het na het afbouwen ook nog een hele tijd voor mijn gezicht weer in de plooi zat, maar dat gaat bij iedereen natuurlijk anders.
Nou rustig aan en we houden contact.
Knuffel Monique
Hoi hoi, zijn je grieperige en pijn klachten nu weg nu je weer meer van die dexa neemt. Dan nog maar even een bol toetje he. Beter dan pijn en griepklachten. Is dat trouwens net zoiets als methadon. Daar ben ik nu mee begonnen als pijnmedicatie. Ik ben ook erg zoekende qua pijnmedicatie. Al die bijwerkingen is vaak ook zo vervelend. Momenteel heb ik enorm veem darmklachten. Waarschijnlijk door de medicijnen tijdens de T-cellen studie of de spuitjes die ik 2 weken lang heb gehad. Vreselijk. Vannacht weer amper geslapen. Ik heb gelukkig geen darm uitzaaiingen dus zal de pijn als de dikke darm weer tot rust komt wel overgaan.
Succes met alles. Hopelijk kun je al wat naar je geliefde diertjes.
Liefs Carlaš
Hoi Monique. Heel veel succes met je pet-scan morgen. Hopelijk valt het mee en is de behandeling goed te doen. Toch schrikken dat er dan weer een uitzaaiing zit he. Ik heb er nu een aantal op mijn hoofd. Doodeng want die voel je groeien in je schedel. Rare ziekte is het toch he.
Succes met alles hoor,groetjes Carla
Hallo Frie.
Hoe gaat het met je zit je wat in rustiger vaarwater?
Hoop zo voor je dat je nog heel lang kan genieten van alles. En nog vele grappige mooie blogs kan schrijven.
Grt Petra