Leven en dood

Openbaar blog
maandag 24 juli 2023
839 x gelezen

Maandagmiddag stierf Anja. Haar dochter appte dat, heel liefdevol. En nu is dat al weer een week geleden…Het onweerde toen. Vanmiddag ook.

Die dinsdag daarna was ik jarig. Ik ben 55 geworden. Ik dacht terug aan het feest dat we gaven toen ik 50 werd. Toen we net samenwoonden. En zeker niet verwacht hadden dat ik m’n 55-ste verjaardag zou meemaken. Anja is 57 jaar geworden. Haar leven eindigde waar mijn nieuwe levensjaar begon. Dat was niet de verwachting en ik snap er helemaal niks van. Ik zou haar niet overleven. "Kak", appte ze, "het is kak!" En daarna dat het nog meer Kak was. En daarna appte ze niet meer.

Mijn Lief werkte ’s morgens thuis en mijn mams kwam, met de zorgtaxi. Gezellig de hele dag, we gingen samen in het bos lunchen, bij een voormalige herberg waar nu een hotel/restaurant in zit. Alle kamers bezet vanwege de 4Daagse. Tosti’s gegeten waar je wel een hele dag op kon teren. Dat je denkt: ik neem een tostietje, en vervolgens een hele maaltijd krijgt van dik belegde boterhammen.

’s Middags kwamen ook alle kinderen; mijn zonen, Oudste met zijn nieuwe vriendin, en zoon en dochter van m’n Lief, dochter met haar vriend. Ik kreeg geweldige cadeaus, waaronder een wandkaart met tuinvogels en een nieuwe platenspeler, de vorige was gesneuveld tijdens de verhuizing.

We konden lekker in ons tuintje zitten. Lief bakte pannenkoeken – ik had het idee gehad dat dat simpel en makkelijk was. Maar simpel koken staat niet in zijn woordenboek. En de salade die hij maakte omdat hij altijd groente wil en waarvan ik vond dat die helemaal niet bij de pannenkoeken paste, werd ook gewoon gretig gegeten. Stiefdochter en vriend bleven slapen, Jongste ook. De rest ging weer op tijd met de bus, omdat het best een onderneming was tijdens de 4Daagse, en de taxi van m’n mams stond al weer voor.

’s Morgens vonden we een heel lief briefje van onze kinderen en een fotoframe waar ze zelf foto’s naar toe kunnen sturen. Prachtig! Ik weet nog hoe stom ik dat vond toen mijn oma zoiets kreeg, een jaar of 35 geleden, maar och, wat vind ik het leuk. Jongste bleef de hele dag nog gezellig bij me. Liefde met een grote L, zo die twee dagen, mijn verjaardag en de dag er na. Wat een rijkdom. Anja’s oudste is net zo oud als mijn oudste, ging regelmatig door mijn hoofd.

Ik ben eindelijk met de Dexamethason gestopt, na langzaam afbouwen dit keer. Ik heb pijn in m’n benen, ben kortademig, vreselijk moe. Is dat nou allemaal door het stoppen van die medicatie? Mijn rechterarm prikkelt, m’n vingers zijn doof. De volgende scan is september pas, moet ik mijn arts bellen? We liepen 6 weken geleden de berg nog op, Anja en ik, ik vind het zo schokkend hoe snel die akelige ziekte toe kan slaan. Ik moet zo m’n best doen om zelf kalm te blijven. Naja, niet alleen ik, denk ik zo..

Afgelopen zaterdag was de uitvaardienst van Anja. Heel passend bij Anja! Een bomvolle kerk, echt wel een christelijke dienst, maar ook heel persoonlijk met ‘gewone’ muziek en een nichtje dat het hele Lourdes-lied (22 coupletten) zong voor tante Anja. Kaarsjes in de kerk, de pastoor die ook bij Lourdes was.. Persoonlijke woorden van Anja’s dochter, opgenomen op een audiobestand, dat was al emotioneel genoeg. Ze zei, en ik voelde dat tot in mijn tenen, dat haar moeder nog helemaal geen rust gevonden had – haar moeder stond midden in het leven!

Na afloop van de dienst liepen we langs de kist en greep de realiteit me naar de keel. Maar nu, nu is het toch weer onwerkelijk. We hebben nadien nog op een terras gezeten met Alpe d’Huzes teamleden, Hebe en haar man en twee medewerkers van Kanker.nl. Ik heb een wijntje genomen, want dat zou ik met Anja ook gedaan hebben.

Leven en dood

27 reacties