Moe

Weer een onderhoudskuur gehad op donderdag, maandag en dinsdag hoog dweil-gehalte. Een vieze smaak in mijn mond, moe, moe en ik wil niks anders dan slapen. Maar in bed hoor ik van alles. Alsof er een computer naast me aan staat. Ik stap uit bed en doe het raam open om te luisteren of het van buiten komt. Nee. Ik sjok naar beneden om de droger uit te zetten- dat is het ook niet. Bionische oren?

En dan de geuren. Heb ik net de wc schoongemaakt, ruikt het matje alweer alsof er 10 x over heen geplast is. Ik kan het niet zijn, ik sluit de deksel en spoel 2x door. Maak schoon met een huishouddoekje dat ook al verschrikkelijk ruikt. M'n parfum herinnert me aan chemokuren en ziekenhuisovernachtingen en kan ik niet meer verdragen. Geen enkel parfum kan ik nog verdragen, m'n jongens sprayen enthousiast met aftershave en haarlak en ik vlucht. Bionische neus ook nog?

In mijn hoofd kan ik alles. Ben ik van alles van plan. Ruim ik kastjes op en begin ik alvast met inpakken voor de verhuizing volgend jaar. Oh mijn god, hoe moet dat toch, ik kan de was nog niet eens bijhouden. Heb weer geen reet aan boodschappen in huis tijdens de slechte dagen, waarom ben ik zo hardleers? Ik sla de fysiotherapie over, bel de werkgroep met collega's af. Morgen een spuit vitamine B12 en koffiedrinken met een vriendin- nee, nee, ik wil thuis blijven, op bed blijven. Ik wil na een uurtje al dat de dag om is en ik weer mag gaan slapen