Verjaardag
Bijna een jaar geleden is het, dat ik me ziek meldde. Op mijn 49e verjaardag, twee dagen voor de eerste chemotherapie. De longarts had al eerder gezegd dat ik me ziek kon melden, dat ik m'n energie nodig zou hebben. Op m'n verjaardag ging ik voor het eerst naar de oncologieverpleegkundige om de planning aan te horen. En daarna vierde ik flink feest thuis.
Intussen ben ik aan de immunotherapie omdat de chemo niet meer werkte en dat doet het tot nu toe goed. Ik krijg binnenkort een MRI van m'n hersenen omdat ik zo bang ben voor uitzaaiingen en binnenkort een CT-longen voor de tussenstand. Ik woon samen met de liefde van mijn leven, ik heb min of meer afscheid genomen van mijn collega's.
En daar zit ik dan. M'n 50ste verjaardag gaan we uitbundig vieren. Man of 60, al zullen er wel wat op vakantie zijn. Maar 50, ik word 50 (tenzij ik morgen onder die bus kom natuurlijk), in de eerste paniek na de diagnose had ik dat niet verwacht. Ik word 50!
Mijn vader is 35 geworden. Longkanker, longvlieskanker weet ik nu. Ik was 13 toen. Boos op de hele wereld omdat mijn vader zo ziek was. Mijn vader, mijn rots in de branding. Vanaf de diagnose, die nooit hardop uitgesproken werd, lag hij een half jaar ziek in bed in een kamer beneden. Ze huurden een boerderij, mijn ma en hij, dat was hun droom - op een boerderijtje wonen. In the middle of nowhere. Mijn ma meldde me soms ziek zodat ik boodschappen kon doen terwijl zij waakte. Als ik stofzuigde, keek ik tussendoor of hij nog ademde. M'n broer draaide Pink Floyd boven.
Hij stierf op een zonnige zaterdag. Op 3 juli, de dag dat ik vorig jaar de diagnose kreeg. Ik plukte bessen in de tuin, droeg één van zijn oude T-shirts, en had geen idee waarom ze me naar binnen riepen.
Ik wilde helpen om hem te verzorgen, maar dat mocht niet.
Twee weken later werd ik 14. Alle familie, waarvan ik de helft amper zag, kwam langs op mijn verjaardag. Heel boos was ik weer, op die familie, en op de hele wereld.
Maar ik word 50 en vieren zal ik het!
Intussen ben ik aan de immunotherapie omdat de chemo niet meer werkte en dat doet het tot nu toe goed. Ik krijg binnenkort een MRI van m'n hersenen omdat ik zo bang ben voor uitzaaiingen en binnenkort een CT-longen voor de tussenstand. Ik woon samen met de liefde van mijn leven, ik heb min of meer afscheid genomen van mijn collega's.
En daar zit ik dan. M'n 50ste verjaardag gaan we uitbundig vieren. Man of 60, al zullen er wel wat op vakantie zijn. Maar 50, ik word 50 (tenzij ik morgen onder die bus kom natuurlijk), in de eerste paniek na de diagnose had ik dat niet verwacht. Ik word 50!
Mijn vader is 35 geworden. Longkanker, longvlieskanker weet ik nu. Ik was 13 toen. Boos op de hele wereld omdat mijn vader zo ziek was. Mijn vader, mijn rots in de branding. Vanaf de diagnose, die nooit hardop uitgesproken werd, lag hij een half jaar ziek in bed in een kamer beneden. Ze huurden een boerderij, mijn ma en hij, dat was hun droom - op een boerderijtje wonen. In the middle of nowhere. Mijn ma meldde me soms ziek zodat ik boodschappen kon doen terwijl zij waakte. Als ik stofzuigde, keek ik tussendoor of hij nog ademde. M'n broer draaide Pink Floyd boven.
Hij stierf op een zonnige zaterdag. Op 3 juli, de dag dat ik vorig jaar de diagnose kreeg. Ik plukte bessen in de tuin, droeg één van zijn oude T-shirts, en had geen idee waarom ze me naar binnen riepen.
Ik wilde helpen om hem te verzorgen, maar dat mocht niet.
Twee weken later werd ik 14. Alle familie, waarvan ik de helft amper zag, kwam langs op mijn verjaardag. Heel boos was ik weer, op die familie, en op de hele wereld.
Maar ik word 50 en vieren zal ik het!
13 reacties
Met tranen in mijn ogen heb ik jou verhaal gelezen, je raakt me in mijn ziel.
En je hebt gelijk, in juli worden de bikkels geboren en dan word je ook net als ik nog eens 50 dit jaar. En hoe bizar is het dat ons astrologische teken cancer is.
Uit je verhaal hierboven maak ik op dat jij de 15de jarig bent, ik ben van de 11de dus net een paar dagen ouder maar echt niet wijzer 😉 dan jij hoor. Ik heb besloten dat ik op mijn 50ste verjaardag, wens ballonen wil oplaten. Elke verjaardagsgast krijgt er 2, aan 1 balon komt een briefje met alle wensen die je voor andere hebt, dus voor de mensen waar je van houd en/of de mensen die je een warm hart toe draagt. En 1 balon met een wensen briefje helemaal voor jezelf. ik ga voor jou wensen dat jouw 50ste verjaardag je alles brengt wat je hartje begeerd. Mijn wens zal ook zijn dat je nog veel meer heerlijke verjaardagen met je lief mag gaan vieren.
Ik zal aan jou denken op mijn dag 🎈
Akelig toepasselijk sterrenbeeld hebben we inderdaad. Ik heb m getatoeëerd op m'n bovenarm, een klein kreeftje, 32 jaar geleden. Morgen krijg ik van m'n oudste zoon een nieuwe kreeft, over het kleintje heen. Hijzelf doet een schorpioen, uiteraard zijn sterrenbeeld. Maar m'n longarts heeft nog geen toestemming gegeven (ik had het gevraagd vanwege de immunotherapie, veel te laat gevraagd ook), dus morgen maar beginnen met m'n zoon... Het is de 18e trouwens, mijn verjaardag.
Hoe dan ook, ik wens jou ook een fantastische dag, en nog vele jaren, en nooit geen kanker meer! Ik zou vast een traantje wegpinken bij al die ballonnen. En nogmaals, dank je wel XXX
Lieve Frie
Dit snijd door mijn ziel ,ik denk in beelden en dus kan ik dat meisje zien in de tuin met je papa zn shirt aan ach meissie zo jong is je paps maar geworden er is werkelijk niets maar dan ook echt niets eerlijk aan kanker ,en jij was pas 13 gossiemijne wat verdrietig ,ik herken er ook dingen in je weet dat mijn moeder is overleden toen ik 12 jaar was en ook mij is niets vertelt , ik ving een gesprek op en ben toen linea directa naar het ziekenhuis gegaan waar ik mijn moeder ermee geconfronteerd heb je wilt niet weten hoe vreselijk kwaad ik ben geweest ja op de hele wereld .
Ook ik die nooit mijn verjaardag vierde heb een heel groot feest gegeven op mn 50 e verjaardag ik vond dat zo bijzonder omdat ik altijd dacht dat ik niet ouder dan 42 zou worden ,ik hoop voor jou dat het gezellig was .
liefs hes xxx
Och Hes, echt he, ik dacht ooit ook dat ik niet ouder zou worden dan 35, en mijn broer had precies diezelfde gevoelens. Ik vier wat ik vieren kan! XXX