Mijn fundering

Zoals zoveel andere morgens zwaai ik haar uit alleen nu met het gevoel komen we weer gezellig thuis of is er heel veel veranderd. 

De angst van de afgelopen dagen niks te weten behalve een bezoek aan de mama poli in het verschiet maakt dat er nu vandaag een andere lading aan de dag zit.

Veel plezier op school doe voorzichtig en ik hou van jou niet vergeten zeg ik haar en voel bij mij de angst opkomen niet laten merken ze gaat met de auto.

Mama wil je mij wel appen met de uitslag ik wil het weten snap ik volkomen maar het idee dat ze nog terug moet rijden geeft een eng idee maar beloofd is beloofd dus ik zal aan haar wens voldoen.

Dan mijn zoon vandaag een wedstrijd gaf al eerder aan deze week niks te willen horen tot na de wedstrijd. Hij besluit om vanmorgen zijn spullen te pakken en te bivakkeren bij zijn oom eet daar bamisoep en speelt hopelijk een lekkere wedstrijd, daarna mag ik mijn verhaal aan hem vertellen ook hier hou ik rekening met de wens van hem. Wij hebben er met zn vieren over gesproken en ben blij dat ze hier heel duidelijk in zijn.

mijn steun en toeverlaat mijn rots hij laat nog weinig emotie zien, hij wil feiten, net als ik. Vandaag is die dag het moment suprême wordt het vaak in leuke momenten genoemd maar nu lijkt het meer een vonnis.

De gedachten van afgelopen week het gissen is straks voorbij ik zie ernaar uit eerlijk gezegd. 

Ik zie aan mijn ouders en mijn zusje en man angst en onzekerheid. Ook bij hun gaan de radartjes wat eerst allemaal zo ver van je bed lag heeft nu een aanval gedaan binnen je familieleden het zet je even met beide benen in het hier en nu het maakt niet uit wat er geweest is je relativeert nu dat je gezondheid ook echt het belangrijkste is voor jezelf en je geliefden om je heen.

Deze dag is ook zo’n dag dat we weer beseffen hoe kostbaar en dankbaar we moeten zijn met wat we hebben. Het zit niet in materialistische dingen maar in samen zijn zie om naar elkaar niet alleen wanneer het goed gaat.

Voor iedereen die de moeite heeft genomen voor het sturen van appjes een telefoontje of een luisterend oor wanneer ik mijn angst uitsprak ik heb ze allemaal gelezen of beantwoord. Sommigen kwamen met vragen die heb ik niet beantwoord. Eerst mijn fundering (gezin) stevig zetten. Zij moeten er straks weer aan staan. We hebben al eens een lange periode lees 5 jaar zorg gehad voor beide schoonouders met kanker. En waarschijnlijk zitten ze er nu weer middenin maar nu met hun moeder. 

Maandagmorgen de telefoon gaat hallo kan je vrijuit spreken wordt er gevraagd. Ja hoor zeg maar en door de medicatie blijft het voor mij koeltjes. Het is uitgezaaid borstkanker maar we hebben de tumor niet gevonden. Het enige wat er bij mij speelt is wanneer gaan we dit dit beest verslaan vandaag morgen laten we niet te lang wachten. Ik kom tot de overlevingsmodus en er volgt een vragenvuur van mijn kant wanneer heb ik de onderzoeken pet-ct, mri afspraak met oncoloog en oncolgieverpleegkundige. Voor mij is er kostbare tijd verloren. De tijd van onbezorgdheid is voorbij. Door mijn jarenlange ervaring in het ziekenhuis poli interne oncologie ken je de klappen van de zweep. Ik bijt mij vast om nu alvast alles te regelen. Mijn gezin ontwricht, nu heb ik er nog wat grip op. Ik wil zoveel als kan alvast regelen.

Een agenda per dag,zodat we straks stap voor stap kunnen gaan. Zodat we de goede dagen ook kunnen tellen, het logboek. Wie heeft er aangeboden om te helpen laten we daar gebruik van maken. Het wordt een duurloop met hordes niks geen sprint. De onderzoeken starten vanaf vandaag. Gisteren wilde ik nog graag een foto met mijn gezin, mijn kracht en mijn fundering in deze strijd tegen het gevecht dat borstkanker heet. 

(Luister het lied gonna love you through it van martina mcbride)