Een gedichtje

Ervoor gaan,

En mezelf geven. 

Op mijn benen blijven staan, 

De kracht van het leven. 

Het schip stoomt voort, 

De zee deint. 

Maar ik blijf aan boord, 

Als een goede kapitein. 

Ik krijg niet genoeg, 

Het leven geeft geschenken. 

Hopelijk heb ik nog veel voor de boeg, 

Meer dan ik zelf zou denken. 

En komt mijn schip aan, 

In een veilige haven, 

Dan zal ik zingen gaan, 

En mijn dorst laven. 

Komt het ooit niet meer goed, 

Dan zal ik toch dankbaar zijn. 

Ik zal tonen mijn moed, 

En dragen mijn pijn. 

Maar zover is't nog niet,

Ik pluk de dag, 

Ik zie wel wat het leven nog biedt, 

En blijf genieten, als ik mag.