Familieding én lezing geven. Hoe red ik dat?

En dan heb je een familieding. Koffie, oranjekoek, barbecue. Hielendal yn Hearrenfean. En dan stond er al een lezing in Groningen gepland. Geven. Een lezing geven. Twee dagen na het familieding.  Twee keer noord-Nederland.

In zo’n situatie zit je toch een beetje met je energie. Ik wel. Want ja, chemoschade en hormoontherapie. Ja, inderdaad, leeftijd begint inmiddels ook een woordje mee te spreken. Andere energie trouwens óók. Twee keer Monster – noord-Nederland betekent al gauw een ruime 900 kilometers op de teller en een litertje of 50 benzine uit je tank.

Hoe red je dat? Wat doe je dan? Dat werd dus een Bed and Breakfast. In Earnewâld. Twee nachten. Dus maar één keer heen en weer. En na het familietreffen snel de rust van het landschap, de luxe van een bed, de tijd om lezend bij te komen en – na een prima nacht – de overdaad van een riant ontbijt.

Vervolgens twee dagen ‘eigen’ tijd. Wandelen, natuur, koeken inslaan, lezen en – uiteraard – een stuk hardlopen. Balanceren. Sparen én voluit leven en genieten. En steeds hopen dat het allemaal nét niet te veel is, want ja, die lezing aan het einde van dag twee …

Het lukte. Met glans. Met dank aan de VVV-meneer in Kollum op dag twee, die ons zijn zondagse rondje in het buitengebied van dit oproerige dorpje aanraadde. Goeie tip! Voorzien van een overvloed aan frisse lucht en vervuld van weidse blikken kropen we in de auto richting Groningen.

Relatief fris en fruitig bereikten we het Hamelhuys, waar de lezing heel prettig uitpakte. Ik bleef scherp en vanuit de toehoorders kwam veel respons. Super-F. hielp een flink handje mee. Zo ontstond een mooie interactieve avond.Ik kon strooien met mijn teksten. Aan de hand van mijn ervaringen lukte het in gesprek te komen over wat er op je pad komt als jij of je partner wordt getroffen door kanker. En over hoe dat te handelen natuurlijk.

We gingen naar huis met een heerlijk gevoel. En met een spontaan aan super-F. gegeven beeldje dat ter plekke ‘De Omarming’ werd gedoopt. En met een boekje van initiatiefnemer Josje Hamel (teksten) en René Alberts (foto’s). En de uitnodiging om in de net geopende tweede vestiging in Assen ook een lezing te verzorgen.

We reden terug onder een waanzinnig mooie avondlucht. Terug naar de kust, waar we tegen enen aankwamen. Terug naar Pluk en Juul, die even niet wisten hoe ze het hadden en zich vervolgens ouderwets nog even een kwartiertje bij ons in/op bed kwamen liggen.

Oh, en wat betreft dat Kollumer oproer: dat is geen verzinsel. Er was een heus oproer. En daar is zelfs een heus monument van.