Ik doe het niet alleen

Mallemolen 299

20 augustus 2022

Ik doe het niet alleen.
Tuurlijk niet.
Kan helemaal niet.

Uit de schaduw.
Ode aan …..

Super-F

Ze leeft al bijna twee jaar
met de diagnose, de gevolgen, de dag en mij.

Ze ziet mijn moeilijke uren en dagen
en gelukkig ook de goede.

Ze ziet mij proberen, soms worstelen
en laat me vaak (be)gaan.

Ze grijpt soms stevig in,
of buigt een beetje om.

Ze ziet verdriet en schat in:
luisteren, praten, een arm, mijn hele lijf?

Ze merkt als ik heel moe ben,
of het me ineens overvalt.

Ze ziet ook mijn lach,
mijn succesjes, als ik straal.

Ze anticipeert, helpt hopen,
denkt en incasseert mee.

Ze ziet mij
en ziet steeds meer een ander.

Ze staat er bovenop
‘en ik kan vaak zo weinig doen’.

Denkt ze.
Denkt ze, want ze is er altijd.

Super-F